FRANKRIJK deel 1

Als we vrijdag 12/6 wakker worden regent het, nou dan doen we dus rustig aan, zeker nu we verse broodjes en wat lekkers voor bij de koffie hebben. Tegen 11.00 uur is de regen voorbij, schijnt de zon en wordt het kortebroekenweer. De eerste sluis staat open en van hieruit varen we met 2 andere jachten in een gezapig tempo tot aan de Franse grens. Hier maken we om 14.00 uur in Heer-Agimont vast aan de kade. We liggen nu op 100m van de eerste Franse sluis. Op voorspraak van de buren gaan we ‘s avonds bij de chinees eten. Niet verkeerd! Vannacht en vanmorgen weer regen, maar als we om 9.30 uur de sluis oproepen en wegvaren schijnt de zon. We kopen een Frans vaarvignet voor 30 dagen en zijn € 135,= lichter. Bij de volgende sluis, voor de tunnel van Ham, moeten we even wachten tot de boot die er in ligt is uitgevaren, waarna wij de sluis in gaan en wachten tot er iets gaat gebeuren. Helemaal niets dus, navraag bij de sluismeester leert ons dat de voorgaande boot te hoog is voor de tunnel en ze het waterpeil met 1,5 m hebben laten zakken. Tot het water weer op peil is en wij mogen uitvaren zijn we inmiddels 2 volle uren verder. Daarna varen we in ons uppie verder, nemen enkele sluizen en komen om 14.50 uur aan in Fumay. We liggen hier aan een mooie jachtenkade met alle voorzieningen. Er wordt uiteraard gebruik gemaakt van de (onder bootjesmensen wereldberoemde) friteskraam, die direct in het gazon bij de boten staat. De volgende dag zondag 14/6 verleggen we de boot in verband met slechte tv ontvangst vanwege de bomen, we willen weer eens een keer het nieuws en weerbericht zien. Niet dat we daar iets aan missen, maar ja. Vandaag zijn we met de fiets naar Revin gegaan, lekker langs de Maas met enkele klimmetjes. In Revin aangekomen blijkt alles dicht te zijn, geen enkel terras of café open. Gelukkig wist ik nog een klein kroegje dichtbij het station waar je op paardenraces kan wedden en ja hoor hier hebben we onze dorst kunnen lessen. Toch apart dat in zo’n plaats op zondag alles dicht is. Als we terug zijn heb ik het duikerspak uitgeprobeerd, nou dat gaat prima. Enkel om onder water te komen zal ik de volgende keer toch wat gewicht aan mijn lijf moeten binden, ik bleef drijven zonder iets te hoeven doen. Maar ik weet nu in ieder geval hoe te doen als het onverhoopt een keer nodig is. De schoenen en handschoenen passen prima en de extra muts had ik niet nodig omdat de vaste muts van het pak uitstekend zijn werk doet. Maandag 15/6 gaan we weer varen. Als we om 9.45 uur losgooien zijn al enkele boten eerder vertrokken. Wij varen daarom langzaam in 20 minuten, naar de eerste sluis van de dag, die 3 km verder ligt. Hier aangekomen zien we dat er juist 2 jachten zijn ingevaren en er nog 3 schuttingen, =6 jachten, liggen te wachten. Wij draaien ons om en varen terug. We gaan aan de steiger lekker koffie drinken. Tegen 11.30 uur proberen we het opnieuw, de eerste sluis gaat vrij vlot, maar bij de 2^e het is nog steeds hopeloos en gaat het uiterst traag door 2 Duitse jachten die schijnbaar de grootste moeite hebben met het sluizen. Het is al 13.00 uur als we eindelijk de 2^e sluis verlaten. Nu nog de 3^e sluis met de tunnel van Revin en ja hoor, hier ligt weer alles bij elkaar. En die Duitser maar kwekken over de marifoon dat hij nog niet vast ligt, voor vast heeft gemaakt, dan melden dat hij achter vast ligt en dan weer roepen dat hij het licht van de tunnel niet kan zien terwijl hij nog in de sluis ligt. Tja, als je dit soort bootjesmensen voor je hebt kan je beter een dag vrijaf nemen. Het is 15.30 uur als wij eindelijk de tunnel door zijn. Nagenoeg alle boten zijn naar de haven van Revin gevaren en hier liggen ze dan ook dubbel, dus varen wij mooi door en nemen nog 2 sluizen in rap tempo en komen om 17.00 uur aan in Laifour. Hier liggen we op onze favoriete plek, aan een mooie graskant tegenover een hoge bergrug waar het ’s avonds aardedonker wordt en je de geluiden uit het bos van berg kunt horen. Alleen jammer dat als het echt donker is de wind veel te koud aanvoelt, dus dat werd lekker binnen zitten en genieten van de rust en stilte. De volgende morgen denken enkele buren dat ze op tijd moeten vertrekken, een dacht dat hij al om 7.15 uur moest wegvaren, nummer twee dacht verstandig te zijn en voer om klokslag 8.00 uur weg. Jammer voor hem maar de sluis draait echt niet eerder dan om 9.00 uur, we zagen ze dan ook regelmatig af en aan varen want de sluis ligt juist om de hoek op een paar honderd meter. Ook wij waren een ietsje te vroeg, we zijn om 9.15 uur weggevaren, bij de sluis moesten wij even wachten, maar zijn daarmee wel de volgende jachten voor. We nemen samen met een ander jacht twee sluizen en komen na anderhalf uur aan in Monthermé waar we aan een mooie nieuwe kade vastmaken. We maken het ons gemakkelijk met een heerlijke zon en fors windje. ’S avonds is het tijd voor de BBQ, maar we gaan al vroeg naar binnen vanwege de koude wind. Morgen gaat het richting Charleville-Mézières. Als de snelle jongens reeds lang zijn vertrokken en wij nog lekker in het zonnetje zitten, gooien wij om 10.00 uur de touwen los en varen op ons gemak richting Charleville-Mézières. Na 3 sluizen, die we alleen hebben, maken we om 12.45 uur vast aan de buitensteiger in Charleville-Mézières. We liggen hier mooi op loopafstand van het centrum en gaan dan ook op het mooie plein met zijn arcades een kop koffie of iets anders drinken. Het volgende bericht zal wel uit de buurt van Sedan of Verdun komen. Tot dan.