FRANKRIJK deel 2

Donderdag 18/6 vertrekken we zo rond 10.00 uur uit Charleville-Mézières. Vanmorgen hadden we nog regen, maar nu is het droog en komt de zon door. We nemen slechts 1 sluis en leggen na 9 km varen weer vast aan een mooie steiger in Lumes. Het is hier mooi en rustig. Lumes is een echt forensendorp met enkel een bakker en pizzeria. Voor ons hoeft niet meer, wij komen voor de rust. De volgende dag varen we naar Mouzon. Onderweg is goed te zien dat we de Ardennen gaan verlaten, de bergen worden heuvels en zijn veel verder van ons vandaan, we varen door een breed rivierdal met glooiende heuvels, koeien in de wei en/of met de poten in de rivier. Een schilderij waard. Dit vraagt om rustig te varen, wat we dan ook hebben gedaan. In Mouzon aangekomen gaan we het plaatsje even bekijken en constateren dat alles nog is zoals we het enkele jaren geleden hebben gezien. Je bent hier trouwens snel rondgelopen want zo groot is het niet. Zaterdag 20/6 gaan we Mouzon om 10.00 uur verlaten en varen met een zwak zonnetje in ons uppie naar Stenay. Ook nu doen we het weer rustig aan en zo komen we om 13.30 uur aan in Stenay waar we bijna een hele steiger voor ons alleen hebben om vast te maken. Om 14.00 uur zien we een bekende boot komen, de Devota met Anneliese en Louis, een van de leden van de Brandsmavletclub. Nou dat werd voor de rest van de dag en avond best gezellig. We spreken af dat we de volgende dag samen verder varen, maar wij hebben weer een probleem met onze GPS en willen, omdat we hier goede internet ontvangst hebben, eerst dit euvel oplossen. Vandaar dat de Devota om 9.00 uur wegvaart en wij om 9.50 uur volgen. De eerste sluis, die nb om de hoek ligt, weigert dicht te gaan als we er in liggen. Gelukkig komt er juist een auto van de VNF aanrijden en worden we alsnog geschut. De volgende sluis gaat goed, maar dan is het weer raak. De lichten van sluis 29 staan op dubbel rood, dat wil zeggen, de sluis is buiten werking! Na getracht te hebben de VNF, de Franse vaarwegbeheerder, te bellen wat niet wou lukken, hebben we de boot maar tegen de kant gelegd en ben ik naar de sluis gelopen en heb via de intercom contact gehad. Gelukkig ging toen de sluis open zonder dat we ook maar iemand hebben gezien. Nou dat was opgelost, maar toen begon de ellende, wierfilter verstopt. Oké, geen probleem we hebben er twee. Na het omzetten blijkt even later nummer twee ook vol te zitten. Daar lig je dan, geen koelwater, dus motor uit. We hebben maar weer aan de kant vastgemaakt en maken beide filters leeg. Dat was dus zo gedaan, maar het venijn zat in het staartje. Het aanzuigkanaal zat helemaal verstopt met wier en dat was met geen mogelijkheid er uit te krijgen. Nu was goede raad duur, niemand te zien in de verre omtrek en daar lig je dan. Gelukkig kwam na een half uur een jacht aanvaren, die ons op sleeptouw heeft genomen. Remco en Clara van de Eagle hebben ons mooi in Dun sur Meuse aan de steiger afgeleverd. Nogmaals hartelijke dank aan deze watersporters met het hart op de juiste plaats. Nu we hier aan de steiger liggen duik ik uiteraard weer de machinekamer in en krijg mede met hulp van een Duitse buurman van de Siro een koelwaterleiding weer open. Nu de andere nog, maar dat wil niet lukken. Ten einde raad rij ik met de fiets het plaatsje in om te kijken of ik ergens hulp kan vinden, helaas niets te vinden. Terug aan boord zeg ik tegen de Duitse buurvrouw, ik ga terug en ga rioolontstopper kopen om die er in te gieten, oh maar dat hoeft niet want die heb ik zegt ze en haalt gelijk een bus met korrels. Die er in gegoten, een hoop gebruis en de leiding was open. We kunnen weer met een gerust hart gaan varen. Voor alle zekerheid varen we morgen samen met de Siro naar Verdun waar we de Eagle en de Devota hopen te treffen. Hier blijven we enkele dagen liggen en willen wat gaan fietsen nu de weersvoorspelling beter wordt, want vandaag is het een en al regen wat de klok slaat. Tot de volgende internet locatie.