2016

Start van het vaarseizoen

Het heeft een te lange tijd geduurd voordat we weer met varen konden beginnen dit jaar. Reeds begin maart wilden we al losgooien om een paar dagen er tussen uit te trekken, echter door allerlei omstandigheden wou dat niet lukken. Ook hadden wij plannen om met de paasdagen te gaan varen, ondanks het slechte en koude weer, maar het pakte anders uit.

Bij het klaar maken van de boot, om hem van de winterplek naar onze vaste ligplaats aan de strekdam te varen, constateerde ik dat de bediening van het roer mankementen vertoonde. Na enig onderzoek via de kabels en de nodige contactspray zonder het gewenste resultaat was de stuurmachine aan de beurt. Bij het ontluchten van de stuurpomp bleek al snel dat er lucht bleef komen uit het hydraulische gedeelte, niet goed dus! Ja en toen was het tijd om de vakman erbij te halen. Deze hebben wij gevonden in Frank, die gelijk voortvarend te werk ging en constateerde dat het ontluchten van de hydrauliek niet de oplossing was, er was meer aan de hand. Er werd verder gezocht en geconstateerd dat de magneetschakelaar niet naar behoren werkte. Een nieuwe was niet zomaar meer te krijgen, Vetus had de complete stuurinrichting al lang geleden uit het program gehaald. Gelukkig kon Frank na demontage de pomp (met magneet) op zijn werk testen. Hier bleek dat de magneet in orde was, maar de pomp zelf niet meer voldeed en olie en lucht intern lekte zodat er niet voldoende druk opgebouwd werd. Dus er moest een nieuwe pomp komen, maar waar vinden we die? Op marktplaats vonden we de enige die op internet aangeboden werd, weliswaar 12 volt ipv de benodigde 24 volt, maar dat konden we omzetten. Kopen dus en helaas tegen de hoogste prijs. Voordat de pomp in huis was waren we weer een week verder, en we waren al zovele weken bezig!

Intussen heb ik de boot naar zijn zomerplaats gevaren met gebruikmaking van de oude stuurinrichting die na lang proberen toch een beetje mee wou werken. Het is maar een kort stukje en ik dacht, als hij uitvalt dan kan ik gewoon met behulp van de boegschroef sturen. Het is gelukt.

Aangezien Frank alleen in zijn vrije tijd mij kon helpen, gingen er vele dagen van nietsdoen voorbij. Uiteindelijk was alles op de nieuwe pomp overgezet en na nog weer een kleine tegenslag was zaterdagmorgen 14/5 (Pinksterweekend) eindelijk de boel gefikst en functioneerde alles zoals het moet zijn. Phoe, dat had alles bij elkaar lang geduurd, maar met een hele ervaring rijker en een bak met geld armer kunnen we weer met een gerust hart gaan varen.

Om nu al gelijk te gaan varen was voor ons te snel. Wij zouden eigenlijk vandaag naar Wessem varen om daar deel te nemen aan het openingsfeest van wsv De Maas uit Blerick, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Hoewel alles in orde was durfden wij zonder proefvaart niet gelijk een stuk te gaan varen tussen de beroepsvaart en een sluis door te gaan. Stel je voor dat er toch wat hapert, dan heb je dus echt een probleem.

We hebben de auto genomen en ons goed vermaakt op het openingsfeest.

De dinsdag erna hebben wij onze eerste proefvaart gemaakt met een rondje over de plassen en zijn met een gerust hart afgemeerd op onze vaste ligplaats.

Maastricht en Luik

Woensdag 18/5 zijn we aan onze eerste vaartocht van het jaar begonnen.

Het moet gezegd worden, zo laat in het seizoen zijn we nog nooit begonnen. Het gaat sowieso voor ons een vreemd vaarseizoen worden. Door mijn werkzaamheden voor het Regioteam van het Watersportverbond had en heb ik nog diverse afspraken lopen die ik graag zelf wil afhandelen waardoor we moeten schipperen met onze planning. Maar eerst zijn we naar Luik geweest.

Het begon op woensdagmorgen de 18^e toen we zo tegen 10.00 uur los gooiden en richting sluis Linne voeren. Toen we hier aankwamen moesten we even wachten omdat ze aan de bovenkant aan het invaren waren. Na de snelle schutting ging het vervolgens naar sluis Maasbracht waar het licht voor ons op groen stond. Dit zelfde geluk hadden we ook bij de volgende sluis, sluis Born. Hierna konden we de verbredingswerkzaamheden bewonderen die momenteel op het kanaal plaats vinden.

Het kanaal wordt geschikt gemaakt voor de zgn. VB vaart, dat zijn schepen met een maximale lengte van 190m, de zgn. koppelverbanden.

Ter hoogte van de bocht van Elsloo was een vernauwing van de vaarweg doordat een baggervaartuig de helft van de vaargeul innam. Hier lag een boot van de aannemer die het verkeer moest regelen, nou die vent kunnen ze beter naar huis sturen. Op mijn oproep via de marifoon werd niet gereageerd maar hij ging wel voor ons aan de kant en liet ons doorvaren zodat wij in de veronderstelling waren dat er geen tegenmoet komend verkeer was. Nou niets minder dan dat, er kwamen ineens 2 vrachtschepen achter het baggerschip uit. Door de dode hoek had ik die niet kunnen zien en had de verkeersregelaar mij tegen moeten houden. Toen ik via de marifoon mijn beklag daarover deed, zei hij doodleuk dat ik toch op tijd was gestopt. Ja gestopt was ik wel, maar vol in de achteruit en op enkele meters afstand van de beroepsvaart stil komen, dat doe ik liever niet, het lijkt mij niet zo goed voor mijn hart en de zenuwen. De vrachtschepen hadden ons uiteraard ook niet gezien totdat ik voor hun neus opdook en zij mijn beklag hoorden over de marifoon. Had je ze toen eens moeten horen wat ze van deze man vonden. We zagen elkaar al lang niet meer toen ze nog steeds hun menig over deze “verkeersbegeleider” aan het verkondigen waren.

Verder ging het zoals het hoort, rustig aan genietend van het varen en zo kwamen we aan het eind van het kanaal waar ze driftig aan het bouwen zijn. De bestaande keersluis van Limmel wordt afgebroken en ter plaatse is men bezig met de bouw van een moderne nieuwe keersluis. Aangezien ik deel uitmaak van de werkgroep die de bouwarbeid begeleid was het nu het moment om foto’s te maken. Leuk, zien de mensen van deze groep het ook eens vanaf het water.

In Maastricht aangekomen hebben we een plaatsje gezocht aan de strekdam tussen de bruggen en de rest van de dag niet veel meer gedaan dan in de luie stoel zitten en naar de bootjes kijken die voorbij varen.

Na een rustige nacht zijn we naar sluis Lanaye gevaren. Hier zijn we met de oude grote sluis 14,70m omhoog gegaan en hebben in het nieuwe sluiskantoor ons vaarpapier voor Liege en retour gehaald. Het was opvallend hoe rustig het was met de beroepsvaart op het Albertkanaal en de Maas. Normaal kan je hier de pech hebben dat je blijft schommelen tot je in de jachthaven van Luik ligt, maar vandaag niet. In de jachthaven hadden ze een mooie plaats voor ons gereserveerd en zijn wij na het afmeren maar gelijk naar de MediaCité gelopen, het nieuwe winkelcentrum van Luik.

De vrijdag hebben we besteed om eerst het centrum weer eens te bezoeken en zijn toen de Maas overgestoken naar de wijk Outre Meuse waar we zo rond 13.00 uur de laatste resten van de rommelmarkt hebben bekeken. Jammer, we waren net iets te laat, de volgende keer toch maar wat vroeger gaan. Na een mooie wandeling langs de Maas zijn we weer in MediaCité beland en neergestreken op ons bekende terras voordat we terug gingen naar de boot. Als de avond valt hebben we een mooi uitzicht op het nieuwe kantoorgebouw van de Provincie ambtenaren.

Zaterdagmorgen hebben we geen haast. We varen zo tegen 11 uur terug naar Maastricht en maken met 1400 toeren zón 10 km per uur en dat vinden wij genoeg op deze mooie morgen. Op het hele stuk tot de sluis komen we slechts 2 vrachtschepen tegen en een motorjacht, Le Maron, een oude bekende van ons. Aangekomen bij de sluis is 1 vrachtschip voor ons en krijgen we de nieuwe sluiskolk van 225x25m. Even later meld er zich nog een vrachtschip en nummer 3 schuift zonder dat we iets op de marifoon gehoord hadden ook naar binnen. Gezamenlijk gaan we in deze grote bak met water 14,70m omlaag. Vanaf hier gaat het genietend van het mooie weer nog langzamer, 1200 toeren, naar Maastricht waar we weer tussen de bruggen vastmaken. Buiten een harinkje halen doen we eigenlijk niet veel meer die middag. Zondag staat voor de terugvaart naar huis. We varen al om 9 uur weg om in ieder geval voor de regen thuis te zijn, want de weersvoorspelling is voor de middag niet bijzonder. Het gaat allemaal voorspoedig, sluis Born staat voor ons alleen al klaar en ook zo Maasbracht. Nou dat gaat lekker vlot. Ja dat dachten wij, totdat we ons melden voor sluis Linne. Ter hoogte van het meldbord zegt de dame aan de andere kant van de marifoon dat ze ons niet verstaat en niet kan zien. Lariekoek ik weet zelf donders goed welk zicht ze vanuit hun glazen paleisje hebben, maar goed bij het invaren van het sluiskanaal meld ik mij weer en krijg geen gehoor, wel begint ze even later een geanimeerd gesprek met een waterscoutingboot die zich meld aan de andere kant van de sluis en nog niet zichtbaar is op de monitor omdat hij te ver weg en achter de bocht zit. En ja hoor voor deze boot gaat de sluis leeg naar beneden en kunnen wij een schutting wachten terwijl ik nota ben als het ware voor de deur drijf. Na verscheidene oproepen krijg ik eindelijk gehoor en weet ze me te vertellen dat ze me niet ziet en niet gehoord heeft, ja kan je het nog bonter maken? Kortom ik heb de dame in kwestie op een fatsoenlijke manier verteld wat ik van haar en haar werkwijze vind en vermeld dat als ze me dit nog een keer flikt ik een officiële klacht zal neerleggen, nu maar afwachten of het helpt. Is het niet voor mij, dan wel voor een ander zullen we maar zeggen. Met een uur vertraging komen we toch nog droog op onze ligplaats en kunnen wij terugkijken op een paar heerlijke dagen met een boot die ons weer het volste vertrouwen schenkt.