2018

Tijdens de winter van 2016 en 2017 hebben we, toen onze boot te koop stond en ook nog in het voorjaar toen onze boot was verkocht, stad en land afgezocht naar een boot die aan onze wensen zou voldoen. We hebben veel boten gezien die in eerste instantie aan onze wens voldeden echter, bij de een zouden we de ellende van de verkoper overnemen en bij de ander mochten we een veel te hoge prijs betalen. Dat werd dus niets! Mede gelet op de fysieke gesteldheid werd besloten om het eens te proberen met een camper. Ja ik weet het is geen boot, maar als het hier slecht weer blijft en we de mogelijkheid hebben om in een paar uurtjes naar de zon te rijden, dat heeft wel wat.

En zo rijden we nu dan rond met een camper en verkennen opnieuw veel plaatsen waar we gevaren hebben , niet met een Blauwe Wolf, maar met een Witte Wolf.

In het voorjaar van 2017 hebben we met onze nieuwe aanwinst, een Sunlight camper van 7,38m lang, een paar heerlijke tochten hebben gemaakt, eerst langs de Maas en verder naar de Bourgogne en daarna de tweede tocht langs de Rijn naar de Elzas.

In de nazomer zijn we naar Spanje gereden. Daar zijn we in Frankrijk via Orleans naar Frans Baskenland en vervolgens naar Spanje gereden om daarna dwars door het binnenland van Spanje, Valencia en de Middellandse zee te bezoeken. We zijn toen wat verder zuidelijk gereden omdat we genoeg tijd hadden en vervolgens via de Route Soleil terug gereden.

Nu is de tijd aangebroken om aan de voorjaarreis van 2018 te beginnen waarvan ik regelmatig verslag zal doen.

Eerst zijn we aanvang april een paar dagen onderweg geweest om te kijken of alles in orde is.

Zo zijn we naar Katwijk aan Zee gereden waar we in de duinen zijn mountainbiken. Bij de terugweg hebben we er nog een paar kilometers aangeplakt omdat we wonderwel nog genoeg energie over hadden. De avond hebben we culinair afgesloten bij de Griek.

Ook hebben we onze leverancier van de camper nog een bezoek gebracht voor de jaarlijks verplichte vochtkeuring van de camper ivm de fabrieksgarantie en hebben daar maar weer een kort reisje van gemaakt met een bezoek aan Emmerich.

Omdat we de camper hebben om te reizen zijn we ook nog even naar St. Job in ’t Goor en Gent in België geweest.

De voorjaarsreis.

Maandag 30 april is de dag van vertrek.

De weersverwachting is niet bijzonder, het is en blijft fris met zo’n 12 graden en we krijgen regen. Nou die regen dat hebben we geweten. Voorbij Luik begon het feest en het heeft geplensd tot voorbij Metz. Een tankstop in Luxemburg was een welkome zo niet nodige rustpauze. We hebben de snelweg bij Toul in Frankrijk verlaten en zijn richting Neufchâteau gereden. Intussen heeft de regen plaats gemaakt voor een aangename zon. Enkele kilometers na deze mooie plaats hebben ons mobiele huisje in Bazoilles aan de oever van de Meuse op een vrije camperplaats geparkeerd om de nacht door te brengen. Het plaatsje stelde op zich niets voor, geen winkels enkel een kerk, maar we hebben heerlijk rustig geslapen.

Dinsdag 1 mei

Heerlijk geslapen. Wat wil je, de Fransozen hebben vandaag een vrije dag. Rond de klok van negen zijn we vertrokken en rijden via een op de kaart aangegeven gele weg met groene zijlijn, wat wil zeggen dat we door een natuurrijke streek zijn gereden met vele dalen en heuvels gelardeerd met een veelvoud van haarspeldbochten. Mooi, maar het moet wel niet te lang duren want dan schiet het niet op. Niet dat we haast hebben, maar je wil toch wel naar je beoogde bestemming. Onze bestemming voor vandaag is Vézelay een bedevaartplaats voor de pelgrims van Santiago de Compostella. Veel van deze pelgrims starten hier hun voetreis van een kleine 2000 km!

Onderweg hebben we een middagstop gemaakt op een terras in Chatillon sur Seine. Ook een mooi kasteel met gracht en bijgebouwen trok halverwege de middag onze aandacht en hebben we even bezocht. Helaas was het kasteel vandaag gesloten voor bezichtiging, maar het was een mooie wandeling door de kasteeltuin. In Vézelay, wat boven op een heuvel ligt, hebben we de camper op een parkeerplaats gestald en zijn te voet het laatste steile gedeelte naar de basiliek gelopen. De kerk op zich stelt in mijn ogen bouwkundig niet zoveel voor, maar het uitzicht rondom is fantastisch.

Uiteindelijk zijn we toch maar naar Clamecy gereden, zo’n 25 km verder en staan nu aan het water van de Yonne, ofwel het Canal de Nivernais. Ja dat water blijft trekken, zeker als er op 50m afstand een sluis is.

Woensdag 2 mei

Via de nodige slingerwegen belanden we uiteindelijk op de tolvrije autoweg richting Limoges. Ja via zo’n weg wil het wel opschieten zodat we reeds om 15.00 uur op onze beoogde halteplaats aankomen. We staan 20 km voor Limoges midden in het plaatsje Bessines op een mooi plein en hebben na een rondwandeling de plaatselijke horeca nog even gesponsord door een drankje te nemen op een gezellig terras. Het weer beloofd nog niet veel, we hebben nog steeds een jas of trui nodig. Hopelijk wordt het morgen beter.

Donderdag 3 mei

Lekker opschieten het eerste gedeelte over de tolvrije snelweg. Helaas komt ter hoogte van Brive Gaillard een einde aan deze pret en kunnen we kiezen, doorrijden en tol betalen of de snelweg verlaten, wat wij dan ook doen temeer omdat onze route afwijkt van de snelweg. Wij gaan als tussenstop het plaatsje Rocamadour bekijken. Dit is een klein dorp, L’ Hospitalet genaamd, bij een kasteel boven op een steile bergwand waar in die berg zich een kerk bevindt. Deze kerk of liever gezegd, kapel, is gewijd aan de Zwarte Madonna en is mede hierdoor een bedevaartplaats geworden. Vanaf het kasteel slingert zich een pad met kruiswegstaties naar beneden om uiteindelijk beneden in de vallei uit te komen waar het een toeristische bedoening is, dus snel wegwezen. Terug naar de camper is een hele klim maar het is wel de moeite waard geweest. Wij gaan verder en programmeren het navigatieapparaat om ons via de snelste route naar de overnachtingsplaats te brengen. In theorie zal de route misschien wel snel zijn maar het reed voor geen meter. We hebben kilometers lang de ene na de andere haarspeldbocht door de bergen gehad over wegen waar net genoeg plaats was voor onze camper. Gelukkig kregen we niet veel tegenliggers, maar als die zich aandienden was het wel even passen en meten. Uiteindelijk kruisten we een bredere weg en zijn tegen de zin van het navigatieapparaat in deze weg gevolgd en hebben even later de juiste weg gevonden die ons naar Cahors bracht. Hier hebben we eerst maar de dieseltank vol gegooid want die wegen in de bergen lusten wel een slok. Via een aangename route zijn we in Valence d’ Agen aanbeland waar we een goed verzorgde camperplaats vinden. Valence is een leuke plaats aan de Garonne en er lopen ook nog eens 2 kanalen naast, dus aan vaar en viswater geen gebrek.

Vrijdag 4 mei

Na een avond met regen, maar toch met een goede nachtrust zijn we s ’morgens eerst uitgebreid gaan douchen en ontbijten, we hebben alle tijd nietwaar. Daarna zijn we het centrum ingegaan en hebben voordat we boodschappen gaan doen lekker koffie gedronken. Ja en dan is het alweer lunchtijd, dus dat wordt dan ook nog even gedaan. Daarna is het echter tijd om te vertrekken. We gaan richting Tarbes en Pau en zullen wel zien waar we stoppen. Als we door Auch rijden zie ik een grote kerk met een grote trappartij ervoor. Dus snel een parkeerplaats op gereden en met het fototoestel in de hand terug gelopen. Het blijkt een kathedraal te zijn met op de trap een standbeeld van D’Artagnan, de 4^e van de drie Musketiers. Na de nodige foto’s te hebben genomen gaan we verder en vervolgen onze weg via de doorgaande route en trekken ons niets aan van het navigatieapparaat die ons weer eens via allerlei zijwegen en achteraf weggetjes naar onze bestemming wil brengen. Om 16.00 uur vinden we het genoeg en stoppen in een kleine plaats genaamd Míelan. Hier staan we op een eenvoudige camper/parkeerplaats maar wel rustig. Een wandeling door het plaatsje bevestigd wat we al dachten, hier mis je niets aan als je door zou rijden.

Zaterdag 5 mei

Vandaag gaan we naar een van de plaatsen waar ik persé wil zijn, St. Jean Pied de Port. Dit is grensplaats en een van de halte plaatsen waar de pelgrims zich kunnen opladen voordat zij de Pyreneeën oversteken naar Spanje. De rit hiernaartoe gaat over een goed berijdbare doorgaande route en verloopt lekker vlot. Helaas is het weer nog steeds in mineur en is het s’ morgens fris en bewolkt. Als we rond het middaguur aankomen breekt de zon door en gaandeweg de middag wordt het zelfs aangenaam. Natuurlijk gaan we het plaatsje bekijken en inderdaad wat we al dachten, ook hier viert het toerisme hoogtij. We staan met veel campers op een grote parkeerplaats bij een sporthal en supermarkt aan de rand van het centrum. Morgen ga ik de citadel bezoeken en zal ook wat meer over de plaats zelf vertellen.

Zondag 6 mei

Zoals gezegd blijven we vandaag hier in St. Jean Pied de Port staan. De naam zegt veel, vrij vertaald betekend dit, voetpad naar de poort van St Jacques.

Vanmorgen heb ik de citadel bekeken en het was buiten een aangename wandeling met een beetje klimmen niet veel bijzonders. Och zo raak ik toch weer de overtollige calorietjes kwijt en heb ook nog mijn nieuwsgierigheid tevreden gesteld. De plaats bestaat van oorsprong uit een pad waar de pelgrims door een kleine stadspoort binnenkomen en aan deze straat stikt het van de souvenirwinkels, restaurantjes en prullaria voor de hedendaagse toerist die per auto of touringcar wordt aangevoerd. Gedurende de rest van de dag hebben we de zondagsrust geëerd met lekker lui zijn en met de schaduw meedraaien.

Maandag 7 mei

Ik mag weer gaan rijden! Zo’n dag niets doen is aan mij niet besteed. We waren rond 9 uur klaar, dus rijden maar. De weg loopt gelijk vanuit het dorp omhoog en we moeten via een bergpas die best wel te rijden is door de Pyreneeën. De grootste hoogte die we krijgen op deze weg is ca. 1200m, dus dat valt nog mee. Wel zitten er een paar venijnige haarspeldbochten in, maarja dat hoort erbij nietwaar anders wordt het een beetje saai. Als we de grootste hoogte hebben gehad komen we aan in Roncevalles, dit is een voormalig hospitaal voor de pelgrims die de bergen hebben overwonnen en hier op krachten konden komen, eventueel met verzorging door de monniken. Uiteraard staat hier ook een kerk en kapel waarvan bekend is dat vroeger bij mist en slecht weer de kerkklok werd geluid om de pelgrims de weg te wijzen. Ja, dat staat allemaal in dat grote boek! Natuurlijk hebben wij gekeken of dat allemaal klopt. En het klopt inderdaad. Verder gaat het naar beneden.

Onze bedoeling was eerst om Pamplona te bezoeken, maar het was nog geen 11 uur dus zijn we maar doorgereden via de doorgaande route richting Burgos. Wel hebben we middagpauze gehouden in St. Domingo de la Calzada. Natuurlijk zijn we het voetgangerscentrum gaan bekijken en wou ik ook in de daar aanwezige kerk kijken want hier in die kerk staat wat bijzonders. Ze hebben hier in de kerk een heuse kippenkooi met levende kippen en een haan aan de wand hangen. Waarom? Het verhaal gaat dat een jonge pelgrim opgehangen werd, de rechter een kip aan het eten was die weer levend werd en de jongen nog levend aan de galg hing. En ze leefden nog lang en gelukkig! Zoek het maar op op het internet. Voor mij is dat een wonder teveel, maar het toerisme bloeit. Tegen drie uur zijn we aanbeland in Burgos en staan op dezelfde plaats als vorig najaar. Ook hier zullen we denkelijk morgen nog blijven staan want er is genoeg te zien. Burgos is een hooggelegen plaats, we staan hier op 867m hoogte. Men zegt dat als je een inwoner van Burgos vraagt hoe het weer bij hun het jaar door is, je het antwoord krijgt, 9 maanden winter en 3 maanden hel. Dat kan best wel kloppen want wij hebben op de weg hiernaartoe nog op diverse plaatsen de sneeuwpiketten langs de weg gezien. Dus die winter kan wel kloppen, ja en die 3 maanden helse zomer dat moeten we dan maar aannemen Morgen mee over deze plaats.