NAJAARSREIS 2018

Nadat we van 7/9 tot 10/9 eerst een paar dagen naar de Ardennen in België en Luxemburg zijn geweest, gaan we nu voor een langere periode met de camper op stap. Onze bedoeling is om via het midden van Frankrijk naar de Zuid-Westkust van Frankrijk te rijden om dan via San Sebastian dwars door Noord Spanje richting Valencia aan de Middellandse zee te rijden. We zien wel waar we uitkomen.

Dinsdag 11 september

Voor we daadwerkelijk vertrekken gaan we eerst nog even de decoder van onze tv schotel laten bijstellen. We hadden al een nieuwe kaart aangevraagd omdat dat ding vervelende kuren vertoonde, maar dat was schijnbaar niet voldoende. Nadat de expert zich ermee bemoeide was de zaak snel in orde en kunnen wij, wat tv ontvangst betreft, met een gerust hartvertrekken.

Woensdag 12 september

Rond tien uur wordt het vertreksein gegeven en gaan we begeleid onder enkele regenspatten op weg. Gaandeweg de dag blijft het bewolkt met af en toe zon. Ons deert het niet welk weer het is want vandaag willen we kilometers maken. In Luxemburg wordt eerst de dieseltank gevuld waarna we Frankrijk in rijden. Het schiet lekker op omdat we tot Toul een tolvrije snelweg hebben. Achter Toul maken we trouwens onze 2^e stop bij het voor ons zo bekende wegrestaurant wat wij nog kennen uit de tijd dat we met de boot hier in Pagny sur Meuse lagen. Dat is een halteplaats met steigers aan het Canal du Marne au Rhin op een paar honderd meter afstand van het wegrestaurant. Na een aangename pauze vervolgen wij onze weg over de Route National. Voorlopig is het gedaan met de snelwegen of we moeten tol betalen en dat vinden we niet nodig. Lekker rustig aan anders zijn we nog veel te snel ook en we hebben tenslotte alle tijd. We rijden nu over de N4 richting St. Dizier en besluiten om in Ligny-en-Barrois te stoppen want hier is een mooie camperplaats naast een haventje aan het Canal Marne au Rhin. Ja, water met bootjes dat trekt natuurlijk. Het is 17.30 uur als we ons naast de camper in het gras hebben geïnstalleerd en genieten van een aangename 31 graden. Als we na een goede nachtrust op ons gemak weer vertrekken hebben we een druilerige dag met wat verspreide druppels en een zwak zonnetje tussen de regenwolken door. We rijden richting Auxerre, heerlijk rustig over de binnenwegen. Ondanks dat we rustig aan doen zijn we al om een uur in Auxerre en is het tijd voor een boterham. Half twee gaan we nog een stukje verder en komen om 4 uur aan in Charite sur Loire. We staan hier juist voor de brug over de Loire voor een camping op een gratis camperplaats. Het plaatsje stelt niet veel voor, maar een terras en restaurant was snel gevonden. Wil je vissen, dan moet je hier zijn! De volgende dag wordt er weer zuidwaarts gereden en overnachten wij in het plaatsje St. Foy. Hier valt weinig over te vertellen, behalve dat we goed hebben geslapen. Onze reis naar het zuiden gaat verder en vandaag willen we niet al te ver rijden en komen reeds na een uur aan in Marmande. De plaats op zich is wel leuk, maar de camperplaats kan ons niet bekoren dus vertrekken wij weer na een uitvoerige bezichtiging van het centrum. Een tiental km verder in een agrarische omgeving, buiten het dorp Mongauzy, vinden we een mooie overnachtingsplaats achter een verlaten woning die als camperplaats te boek staat. We staan hier tussen de fruitbomen op een mooi gazon en zijn hier heel alleen en hebben verder tot het vertrek de volgende dag niemand gezien.

Inmiddels is het zondag 16 september en gaan we richting Mont Marsan en Pau. Als we in Dax aankomen gaan we daar naar de camperplaats, maar vertrekken al weer snel daar we hier geen tv ontvangst hebben. Ja dan maar weer naar een plekje waar we al eerder waren, St. Paul Les Dax. We staan hier naast het kerkhof en worden door niemand gestoord in onze nachtrust! Hier mag je enkel in het weekend staan omdat je hier bij de gemeentewerf staat en deze moet vrij toegankelijk blijven voor hun voertuigen. En inderdaad, de volgende dag, het is maandag en tegen de tijd dat wij klaar zijn voor vertrek komen ook de eerste gemeente werklui zich melden voor hun arbeid. Ja die Fransozen beginnen zeker niet te vroeg. Wij rijden van hieruit naar de kust en wel naar Bayonne. Hier weten we een mooie camperplaats direct aan de rivier in het plaatsje Anglet. Helaas, alle plaatsen bezet, dan naar Biarritz wat ons niet kan bevallen zodat we de grens oversteken en in Spanje eerst voordelig tanken waarna we naar de vrije camperplaats in San Sebastian gaan. We staan hier boven op een berg bij de sportarena en kunnen makkelijk met de fiets naar het centrum en het strand. Dinsdag en woensdag blijven we hier staan en vermaken ons heerlijk op het strand en in het centrum. San Sebastian is bekend als plaats met de meeste Tapasbars van Spanje. Natuurlijk hebben wij dat even gecontroleerd en ja het is zo. Inmiddels is de temperatuur van 27 graden opgelopen naar 30 graden, wat wil je nog meer?

Donderdag 20 september gaan we dan toch maar weer eens verder. We rijden via Pamplona over de N121 naar Tafalla. Hier nemen we de afslag naar het plaatsje Olite en komen op een mooi aangelegde camperplaats direct in de buurt van het centrum met een mooi middeleeuws kasteel. Uiteraard wordt een bezoek aan dit kasteel gebracht en uitgerust op het mooie dorpsplein in het centrum. De avond wordt gezellig doorgebracht met onze Belgische buren die ons uitnodigen de volgende dag mee te rijden naar een camperplaats nabij een woestijn. Dat lijkt ons wel wat. Dus de volgende dag, op naar Arquedas. We staan hier op een ruime camperplaats tegen een bergwand waarin zich, nog recentelijk bewoonde, grotwoningen bevinden. Op 7 km afstand bevindt zich de ingang naar het woestijngebied waar Westernfilms worden opgenomen en gieren rondvliegen, maar daar gaan we een volgende dag kijken. Bij het bezoek in het dorpje ga ik even geld pinnen met resultaat dat het geld wordt afgeschreven, ik geen geld krijg en mijn pinpas wordt opgeslokt! Vervolgens een heel gedoe met de betreffende bank, politie en gemeente secretaris (was de enige die Frans sprak), Engels verstond hier niemand. Gelukkig is enkele weken later alles goed gekomen. De volgende dag, zaterdag is het groot feest in het dorp, het is een feestdag ter ere van de rijstoogst, ja en die kan in Spanje niet anders gevierd worden dan ’s morgens met stierenrennen door het dorp á la Pamplona. Ik heb op de omheining gezeten waar die stieren tegenaan stonden te bonken, machtig mooi! De avond hebben we samen met de Belgische vrienden doorgebracht bij een feestelijk diner en omringd door feestende locals.

Het is zondag en wij gaan samen met onze Belgische vrienden naar Bardenas Reales, de woestijn. Hier maken we een rondje gedurende 3 uur over een onverhard en zeer stoffig pad. We hebben veel gezien, maar helaas alleen een opgezette gier in het informatiecentrum. Zal nog geen etenstijd zijn geweest neem ik aan. Na de rondrit zijn we met een geel bestofte camper verder gereden via Tudela naar Cascante. Hier staan we bij een overdekt zwembad waar uiteraard door ons gebruik van wordt gemaakt. Omdat onze Belgische vrienden morgen een andere route nemen gaan we samen nog eens lekker dineren in het beste restaurant van het plaatsje (zeggen de locals). En ze hadden gelijk! Als we Cascante verlaten is het deels bewolkt maar toch lekker van temperatuur. We rijden nu naar een plaats die men ons had geadviseerd, Albalate del Arzobispo. Hier vonden we een mooie vrije camperplaats met water en afvoer aan een riviertje aan de rand van een leuk plaatsje. We hebben hier onze lunch genomen en zijn toch maar weer verder gegaan vanwege de vele vliegen. Maar voor we verder rijden wordt eerst de camper gewassen bij een tankstation want het gele zand komen we inmiddels overal tegen. We rijden Zaragoza voorbij en besluiten de nieuwe camperplaats in Alcaniz te proberen. Nu, dat was geen verkeerde gedachte, we staan hier in de stad, kort bij de brug en rivier, aan de rand van het oude centrum op een mooie en zuivere camperplaats met water en afvoer. Wat wil je nog meer! De volgende dag blijven we op onze mooie plek staan en gaan de steile berg op naar het oude centrum met zijn imposante kathedraal en raadhuis. Ondanks dat het ons hier goed bevalt met een aangename temperatuur van 25 graden wil ik toch verder want de zee trekt. Dus worden de volgende dag de remmen los gegooid en gaat het richting Middellandse Zee. Als we eenmaal onderweg zijn wordt het weer duidelijk minder, zeker als we de hoogte ingaan, we komen op zeker moment op een hoogte van 1200m en hebben daar zeer slecht weer met slechts 14 graden en veel wind. We hebben de hele dag geen zon gezien tot we in de buurt van de kust komen. De N 232 brengt ons met veel bergen en bochten rechtstreeks naar de plaats Vinaròs waar we op een groot parkeerterrein terecht komen direct aan de zee. Dit is een gedoogplaats zonder voorzieningen maar wel met slechts een weg met parkeerplaatsen tussen ons en het strand. We vinden vandaag hier een onstuimige zee met veel wind (5 bft) en golven van 1,7m hoog (windfinder). Uiteraard wordt er gezwommen en dat gaat best als je voorbij de brandinggolven bent, moet je wel even doorzwemmen. Natuurlijk blijven we voorlopig hier staan. De volgende dag begint de morgen met zwemmen dan de plaats bekijken, weer zwemmen en ‘s avonds meedoen aan de pantoffelparade. Ook gaan we een dag met de fiets naar Peniscola en hebben op de terugweg in Benicarlo in een restaurant, met enkel lokale gasten, op z’n Spaans gegeten, heerlijk. Het zwemmen en suppen gaat niet vervelen met 27 graden maar jammer toch nog veel wind. Zaterdagmorgen is er op het grote parkeerterrein markt waar wij natuurlijk een kijkje nemen en ampassant onze lunch nemen. Tegen 7 uur in de avond trekt er een stoet met muziek en “maagden” in klederdracht door het centrum met veel gezang en dans, mooi om te zien.

Zondag 30 september vertrekken we noodgedwongen vanwege een weersvoorspelling met code geel-oranje. De windverwachting voor de kust is voor morgen windkracht 7 tot 8 en kan nog oplopen. Nou dan wil ik niet direct en onbeschermd aan de kust staan. Samen met ons vertrekt bijna iedereen. Wij zoeken meer het binnenland op in Avinyonet del Penedes wat in de buurt ligt van Villafranca del Penedes. Ja hiermee zijn we inmiddels weer een behoorlijk eind op de terugweg aanbeland. We staan hier bij een wijnboer die cava produceert en vandaag helaas is gesloten. De volgende dag gaat het verder met bestemming La Garriga, hier vinden we een eenvoudige camperplaats buiten de plaats zelf en zitten te dubben om verder te gaan. Dat hebben we niet gedaan omdat de andere plaatsen die we op het oog hebben veel last van verkeerslawaai hebben en hier is het heerlijk rustig met een mooi wandelpark. Als overnachtingsplaats voor de volgende dag hadden we gelezen dat er een mooie camperplaats zou zijn in Salitje bij een veeboer met eigen winkel en museum. Dus daar naartoe, het blijkt inderdaad goed verzorgd te zijn en alles gratis! Na een bezoek aan het museum en de winkel hebben we toch maar besloten verder te gaan want de vliegen waren ons teveel aanwezig. Om 4 uur werd de motor uitgezet in Figueres. We staan hier bij een supermarkt met speciale camperplaatsen en een extra goedkoop tankstation. Het centrum ligt op 1,2 km en is te voet goed te doen. Wij moesten natuurlijk na deze voettocht eerst uitrusten op een terras waarna we het centrum hebben bekeken en ja dan ben je weer moe……Vannacht hebben we veel wind gehad en als we ’s morgens om 9,30 uur vertrekken waait het nog stevig maar schijnt wel de zon volop. Er wordt eerst bij de supermarkt goedkoop getankt en later, voor we de grens overgaan, wordt er weer getankt en de koelkast aangevuld zodat we met volle tank en voldoende voorraad Spanje verlaten. Vanaf de grens nemen we de tolweg tot Beziers en gaan daar de tolvrije A75 op richting Clermont Ferrand. Zodra we de Pyreneeën uit zijn en langs de Franse kust rijden is het geen pretje meer. De wind waait zo hard dat de zijspiegels zelfs een stuk naar binnen klappen. Gelukkig komt ook daar een eind aan zodra we de A75 opdraaien. De A75 is een mooie route met enkele behoorlijke klimmetjes en tunnels maar is zeker goed te doen. Aangekomen bij de brug van Millau gaan we gelijk na de brug de parkeerplaats op en kunnen ons na een klim naar het uitkijkpunt vergapen aan de landschappelijke schoonheid die aan onze voeten ligt diep daar beneden in de vallei. We maken van de gelegenheid gebruik om het infocenter te bezoeken en eten gelijk een hapje. Na deze uitgebreide rustpauze gaat het weer verder en besluiten we om in Massiac te overnachten. We staan hier aan de rand van het dorp onder de bomen en gaan voor we gaan eten eerst het plaatsje bekijken. Nou dat hebben we snel gezien, 2 terrassen op het kruispunt van de doorgaande weg en ergens nog een verloren bakker, dat was het dan wel. Als we donderdagmorgen vertrekken is het bewolkt maar droog. Het schiet lekker op tot vlak voor Clermont Ferrand, we horen op de radio dat er een ongeluk is gebeurt en zijn net op tijd om een afslag te nemen waardoor we om de plaats van het ongeval heen rijden en later op de A71 komen die deel uitmaakt van onze route. Ons doel voor vandaag is het plaatsje Beine, gelegen tussen Auxerre en Chablis. Hier staan we bij een wijnboer met een mooi aangelegde camperplaats met gratis voorzieningen. Een half uur nadat we zijn gearriveerd komen onze Belgische vrienden ook aan. We hadden nl. hier met hun afgesproken. Na een korte opfrisbeurt hebben we ons gevieren gemeld voor een wijnproeverij. Het mag gezegd worden, die Chablis proeverij was niet mis, heerlijke wijnen in een mooie ambiance. Na afloop van de proeverij had de camper weer overgewicht en mijn geldbuidel een heel stuk lichter. Ter compensatie zijn we samen gaan eten in het enige restaurant wat open was, maar dat was geen straf want het smaakte overheerlijk. Ja en dan is het de volgende morgen afscheid nemen van onze Belgische vrienden, uiteraard met de belofte om het volgend jaar contact op te nemen en een bezoek te brengen. Onze weg voert ons zonder enig oponthoud richting Luxemburg waar de dieseltank tegen een aantrekkelijke prijs wordt gevuld. Vanwege werkzaamheden aan de snelweg in België ter hoogte van Arlon staat er in Luxemburg al een lange file. We besluiten de eerstvolgende afslag te nemen en via de gewone weg naar Arlon te rijden. Vanaf de afslag is het dan nog een kort stukje rijden om in Arlon te komen waar we naast de brandweerkazerne overnachten. We zijn ‘s nachts niet door de brandweersirene gewekt en staan goed uitgerust op om op deze zaterdag 6 oktober, het laatste stukje naar huis te rijden. Dat gaat voorspoedig en zo zijn we reeds met slechts 2,5 uur rijden om 11,30 uur thuis.

3907 Km 25 dagen