VOORJAARSREIS NAAR SPANJE DEEL 2

Het is zaterdag 1 juni en dat het zaterdag is, dat is te merken. Gisteravond werd het hier in Cunit al druk met arriverende Spaanse campers en vanmorgen toen wij naar buiten keken zagen we dat er inmiddels nog enkele campers hun plekje hadden gevonden. Al met al was ons besluit om vandaag te vertrekken niet verkeerd want het was reeds hoorbaar dat de Spanjolen zich hadden gevonden. Toen ik de motor startte stonden er gelijk 2 in de starthouding en was onze mooie plek onmiddellijk door een ander ingenomen. Wij zijn een kleine 15 km landinwaarts gereden naar La Cadllar, een leuk bergdorpje waar we een parkeerplaats voor campers en sani vonden onder de bomen. Toen ik bezig was met waterinname en het toilet reinigen, werd ik gelijk veroordeeld tot muggenvoer. Ik was amper uit de camper en het was al raak, resultaat 3 jeukplekken op mijn arm en 2 op de enkel. Dat werd dus snel de vuilwatertank lossen,  schoonwater innemen en wegwezen. Jammer want het leek me een leuk dorpje met zijn 2 kroegen, kerk en kasteel. Nou, dan maar weer terug naar de zee en de zoute lucht. We zijn in Platja de Vila Seca en heel specifiek in La Pineda terecht gekomen. La Pineda ligt slechts enkele kilometers van Salou, de badplaats die haast iedereen wel kent. We staan hier op nog geen 100m afstand van het strand op een groot parkeerterrein welk nu in het weekend stampvol staat. Voor ons geen probleem, we staan hier met enkele campers naast elkaar en hebben het daardoor rustig en voldoende ruimte. Uiteraard wordt eerst het strand bezocht en dat stemt vrolijk, een mooi en breed zandstrand en een brave zee om te suppen, maar eerst wordt er uitgebreid gezwommen en gaan we de plaats eens bekijken. Nou die plaats valt niet tegen in toeristisch opzicht dan te verstaan als je van winkeltjes, eettenten en Engelse Pups houd, want het stikt hier van de Engelsen, maar we mogen zeker niet de Russen vergeten die even luidruchtig aanwezig zijn. Ons deert het niet omdat het zich precies aan de andere kant van de plaats afspeelt. De volgende dag, zondag 1 juni, zijn we nadat ik eerst uitgebreid heb gezwommen, naar Salou gefietst. Het zal wel aan ons liggen of aan de leeftijd, maar wat een drukte daar. Je kan over de koppen lopen, wat moet dat worden als het hoogseizoen is, ik wil er niet aan denken en zeker niet zijn. Ook hier wordt de toon gezet door de Engelsen en wordt je enkel in het Engels te woord gestaan. Sterker nog, ze kijken raar op als je in het Spaans je bestelling doet. We hebben wat rondgekeken, terrasje genomen en nog een beetje rondgekeken en toen toch maar weer snel naar de rust van onze camper en zijn omgeving waar enkel Spanjaarden verblijven en het toch rustig is. Ook valt het op dat daar de consumptieprijzen naar het toeristen niveau zijn opgeschaald. Voor de prijs van 1 kop koffie krijg ik er hier 2 voor!

Maandagmorgen gaan we weer rijden, maar eerst gaan we in Vila-Seca naar de Lidl want we moeten nodig wat inkopen doen. Rond het middaguur komen aan bij de camperplaats in L’Ametla de Mar op parking Castello. We staan hier op en normale parkeerplaats die is gelegen is tussen 2 baaitjes met zandstrand. De parking heet Castello omdat hier een piepklein voormalig kasteeltje staat welk helaas afgesloten is. Ondanks dat het vandaag bewolkt is gaat de zwembroek aan en wordt er gesnorkeld, want dat kan je hier heel goed. De baai heeft de vorm van een hoefijzer waar in de ronding zich een mooi zandstrand bevind. De baai zelf wordt gevormd door opgaande rotswanden langs de zijkant en met de nodige rotsblokken in het water die omlaag zijn gevallen. Mede door de rotsblokken in het water is het hier ideaal om te snorkelen. Je ziet vissen  in verschillende kleuren die ook nog eens niet schuw zijn en gewoon bij je blijven zwemmen, ofwel ik mag tussen hun mee zwemmen. Ja en zo krijg je de dag wel om, zwem je niet in de rechts gelegen baai, dan zwem je wel in de links gelegen baai die wat groter is en ook een strandtentje heeft. Tussendoor wordt er wat gewandeld in de omgeving en lig ik ook nog eens onder de camper. Zoals al eerder vermeld heb ik de isolatieplaat tussen de uitlaatdemper en de onderkant van de campervloer met ijzerdraad vastgezet. Aangezien ik niet tevreden ben over de kwaliteit van het ijzerdraad, te dun, welke ik bij me had, heb ik wat steviger draad gekocht en heb deze nu mede aangebracht in de hoop dat het houd tot we terug zijn bij de dealer, die inmiddels een nieuwe plaat heeft besteld. Woensdag is het weer vertrekdag, we rijden weer een stuk verder zuidwaarts en wel naar Vinarõs. Tijdens het rijden hangt er een behoorlijk donkere bui en ja hoor, we krijgen een stevige regenbui over ons heen, maar het is maar van korte duur en wij zitten droog. Als we Amposta naderen met de Ebro delta, verlaten we de doorgaande weg en gaan bij Casa Fusta in de buurt van Delebre onze tanks legen en vers water inslaan. Ook wordt in Amposta zelf onze LPG tank weer gevuld zodat we voorlopig weer voorruit kunnen. In Vinarõs aangekomen staan we weer dicht bij de boulevard en het strand op een grote parkeerplaats en gaan te voet de plaats verkennen en een kop koffie drinken. De volgende morgen worden we al vroeg wakker als de marktlui beginnen met hun marktkraam op te bouwen, geen nood we wisten dat de markt vanmorgen zou beginnen. Natuurlijk lopen wij ook over de markt en we zijn het er over eens dat het aanbod eenzijdig is, enkel kleding en geen groente of andere levensmiddelen. Vrijdag nemen we de fiets en trappen ons naar Benicarlo, we fietsen tot halverwege Peniscola en draaien ons om en gaan bij de haven van Benicarlo een hapje eten. Ook informeren we hier bij de receptie van de jachthaven waar we een wasserette kunnen vinden, laat die nu bij de Lidl en Mercadona liggen. Omdat het Pinsterweekend voor de deur staat verwachten we veel drukte en gaan derhalve zaterdag verkassen naar een camperplaats in Benicarlo, 14 km verder. Hier staan we samen met 6 andere campers direct aan het strand en kunnen onze tanks weer legen en water vullen. Een stroomaansluiting hebben we niet nodig met onze zonnepanelen, we laten grote delen van de dag de koelkast op deze stroom draaien en vullen, en passant, ook nog de fietsaccu’s van onze buurman. Het strand is niet erg aangenaam om te zwemmen, het zand is grof en in het water ligt de bodem bezaaid met keien. Waterschoenen is een must. Omdat het druk was in de wasserette zijn we Pinksterzondag de was gaan doen want we verwachten dat het maandag weer volle bak zal zijn. Na de lunch zijn we naar Peniscola gefietst en hebben daar op een terras met mooi uitzicht een versnapering genomen. Pinkstermaandag kennen ze hier niet, het is een gewone maandag, dus alles in bedrijf. Vandaag wordt er de hele dag met het supboard gevaren, zeker omdat de wind en de golfhoogte hebben afgenomen.

Dinsdag is weer vertrekdag en gaan we naar El Grau de Castello, dit ligt op enkele kilometers van Castellon, een grote plaats met een mooi centrum. Maar eerst wordt El Grau de Castello bekeken en lopen we naar de grote jachthaven die nu nog een beetje leeg ziet. Ook is hier een zeevaarthaven met containeroverslag. Het centrum is niet veel bijzonders, maar wel goed voor een lekkere kop koffie. Natuurlijk blijven we hier met de camper staan, wat wil je, je hoeft de straat maar over te steken en je staat op een prachtig zandstrand. Alleen jammer, je mag hier maximaal 48 uur staan en volgens de man van de Tourist Information, die hier op de hoek is gevestigd, doet de politie die naast hem in een eigen hok zit, iedere dag de kentekens noteren. We zullen wel zien wat we doen. De woensdag wordt gebruikt om ‘s morgens met de fiets naar Castello te gaan en nadat we daar een lekker Spaans hapje hebben gegeten wordt de rest van de dag op het strand en in de zee doorgebracht, heerlijk daar doen we het voor. Donderdag is dus de dag dat we verplicht zijn te vertrekken, jammer want het bevalt ons goed hier en ons niet alleen want de camperplaats staat iedere avond vol. Voordat we vertrekken lopen we eerst een paar straten verderop wat inkopen halen bij de Mercadona, een supermarkt vergelijkbaar met de Jumbo. Ja en dan is het toch tijd om te vertrekken. We rijden via de N340 naar Vila-Real om daar voordelig diesel te tanken, €1,11 /ltr en komen uiteindelijk uit in El Grau de Nules waar een camperplaats is. Nou die plek vinden we maar niks, buiten het dorp en op een droge dorre vlakte bij een restaurant zonder enige voorziening en dan wordt ook nog eens van je verwacht dat je komt eten, nee dank je daar doen wij niet aan mee. Wat we wel vinden is een ideaal plekje naast de monding van een kanaal direct aan het strand. We staan hier prachtig en zo vrij als een vogel, enkel krijgen we in de namiddag wat vertier door naar de vissers te kijken die hier de een na de andere vis uit het water halen. Enkele enthousiastelingen gaan zelfs door als het donker wordt, maar als wij naar bed gaan is de laatste vertrokken. Last hebben we niet van hun gehad, integendeel volgens mij hielden ze zelfs rekening met ons. We hebben heerlijk geslapen.

Vrijdagmorgen gaat het dan toch weer verder. Nadat we het strand bij Moncofa hebben bekeken wat ons niet beviel, alles grove kiezel, komen we bij Playa del Puig. Wat vinden we hier, een mooi zandstrand en wij staan met onze camper direct aan dat strand! Dus dat word zwemmen en lekker luieren want verder is hier niks te beleven. Toch blijven we hier tot zondagmorgen want ik kan hier heerlijk mijn hart ophalen met het supboard. Zaterdag is het merkbaar dat het weekend is en wordt het overvol met kriskras geparkeerde auto’s en zondag verwachten wij dat het nog drukker gaat worden en is er op het strand en in het water niet veel meer te beleven met een supboard, maar ook omdat ik de futuristische gebouwen (ben de naam even kwijt) bij de haven van Valencia wil gaan bekijken, vertrekken we voordat de grote drukte losbarst en we kans lopen dat we ingesloten raken en niet meer wegkomen. Dus op naar Valencia dat slechts een 12 tot 15 km verder is. We hebben mazzel en kunnen in Valencia de camper vlakbij parkeren en hoeven eigenlijk enkel een grote rotonde over te steken en zijn daar waar we zijn willen. We lopen langs en onder deze moderne gebouwen door, bekijken alles voor zover het kan. We  besluiten niet het museum te bezoeken omdat ze verschillende thema’s hebben en zo vriendelijk zijn alles enkel in het Spaans weer te geven. Tsja, dat heb je schijnbaar met een wereldberoemd project in Spanje. Maar niet getreurd, aan de overzijde van de straat is een groot shoppingcenter, El Saler geheten, waar we lekker door kuieren. Het stikt hier van de restaurants en barretjes dus doen wij driftig mee met de Spaanse traditie en gaan ook een hapje eten. Een van onze vorige reizen zijn we in het kustplaatsje El Saler geweest, zo’n 10 km hier vandaan en het lijkt ons wel leuk om daar weer heen te gaan. Maar dat was een vergissing, het is zondag, loeidruk en er vormen zich al de nodige files, dus maar snel gedraaid nu het nog kan en terug naar Valencia en vervolgens de A23 richting Teruel, dus weg van de kust. Ja en dat betekend dat we hiermee aan onze terugweg zijn begonnen. Onze bedoeling was om de eerste de beste camperplaats te nemen en dat zou dan Segorbe zijn. Hier aangekomen kunnen we onze wc cassette legen maar geen water nemen omdat er geen druk op staat. Aangezien de plek ons ook niet bijster bevaltl zijn we maar doorgereden. De volgende stop is bij een wegrestaurant waar we wel water kunnen nemen, want dat hebben we nu toch wel nodig temeer daar we besloten hebben om maar door te rijden naar Teruel en daar kunnen we geen water tanken. Ja en zo staan we nu toch enigszins onverwacht in de plaats Teruel tegenover de kazerne van Gardia Civil op een groot parkeerterrein gelegen aan een mooi park met woningen er om heen en om de hoek een Mercadona supermarkt. Maandag gaan we het centrum bezoeken, maar dat komt in het volgende verslag.