VAKANTIE NAJAAR 2019

FRANKRIJK

Veel tijd voor deze najaarsvakantie hebben we helaas niet, ik moet begin november weer thuis zijn i.v.m. enkele verplichtingen, die ik mezelf heb aangedaan.

Als we zondagmorgen, 20 oktober, vertrekken regent het en dat is niet zo vreemd, want het regent al enkele dagen met regelmaat. Onze eerste stop is gepland voor Luxemburg, even goedkoop diesel tanken ad € 1,11/ltr en dan verder. De rit gaat voorspoedig en na een korte lunch besluiten we te stoppen in Dudelange op de grens van Luxemburg en Frankrijk. Hier is een camperplaats met alle voorzieningen voor de camperaars. Mooi, maar die hebben wij nog niet nodig, daar we vanmorgen van huis zijn vertrokken met een volle watertank en lege wc-cassette. Het is een mooie kleinschalige camperplaats die ons best kan bevallen, echter door de bomen hebben we geen tv ontvangst en we willen perse vanavond naar een programma op de tv kijken, dus dat gaat het niet worden. We besluiten om nog maar even door te rijden. De route gaat dit keer via Metz en Nancy richting Epinal, dus via de Vogezen en allemaal autoweg. Het mooie van deze route is dat je tot ver voorbij Epinal nagenoeg de beschikking hebt over een dubbelbaans weg en dan ook nog tolvrij. Tegen 17.00 uur vinden we het genoeg en nemen de afrit naar Thaon Les Voges. Hier hebben we al eerder gestaan en dat was ons goed bevallen. Tussen Metz en Thaon hebben we het droog gehouden, maar als we goed en wel op de camperplaats staan begint het weer te regenen. Het zei zo, we zitten binnen en kunnen op de tv naar ons favoriete program kijken.

Als we de volgende dag opstaan schijnt de zon. Zullen we het vandaag droog houden? In ieder geval het grootste gedeelte van de morgen, maar ruim voordat we in de buurt van Lyon komen is het al weer regen wat de klok slaat. We rijden via Epinal tot ca. 30 km voor Vesoul nog op een dubbelbaans weg, maar dan is het gedaan met de pret en vervolgen wij onze weg over goede doorgaande wegen via Besançon en Bourg en Bresse richting Lyon. Uitgerekend als we in de drukte van Lyon zitten barst er een hevige bui los waar de Fransozen niet mee overweg kunnen. De een gaat op de rem staan en enkele anderen denken het is overdag, dus ik hoef geen verlichting te voeren en jakkeren gewoon door. Kortom, lichte chaos op de weg. Gelukkig gaat het allemaal goed. We vervolgen onze weg een stukje over de snelweg A7 en verlaten deze bij de plaats Vienne. Vanaf hier gaat het weer over de regionale weg N7 in een rustig tempo en zo komen we in de buurt van onze volgende overnachtingsplaats. Ik had gelezen dat er een eenvoudige maar leuke camperplaats moest zijn in Chomas-L’Amballan. En inderdaad, een leuk plaatsje boven op een heuvel met uitzicht over weilanden en verderop in het dal de snelweg A7. Het is hier heerlijk rustig in een dorpje met amper voorzieningen, maar wel met een grote scholengemeenschap. Mazzel voor ons, de laatste scholieren gaan huiswaarts, waarna het doodstil wordt. We hebben een ommetje door het dorp gemaakt, wat niet al teveel tijd in beslag nam en met het ontbreken van storende omgevingsgeluiden heerlijk geslapen.

Als we dinsdagmorgen besluiten weer verder te gaan, regent het voor de verandering maar weer eens. Goed voor de natuur, maar niet leuk voor ons. Afin, wij gaan verder zuidwaarts richting Valence en rijden min of meer evenwijdig aan de A7, maar blijven wel aan de rechterkant van de Rhône. Zo rond 12.30 uur komen we in Tournon sur Rhône aan en besluiten hier te stoppen. We hebben tenslotte geen haast en het is nu droog, dus tijd voor de lunch en vervolgens een wandeling. Maar eerst zetten we de camper weg op een mooi aangelegde en ommuurde camperplaats in de directe nabijheid van het centrum en de rivier. Het centrum van Tournon stelt niet veel voor, daarentegen is het leuk om via een oude loopbrug naar de overkant van de Rhône te lopen waar we in Tain L’Hermitage een gezellig centrum vinden en ze goeie koffie schenken. Leuk is dat als je hier de brug overgaat, je start in de Ardèche en als je aan de andere kant van de rivier aankomt ben je in de Drôme. Om morgen onze route te vervolgen blijven wij voorlopig aan de rechterkant van de Rhône, in de Ardèche dus.

Als we ons de volgende morgen klaarmaken om te vertrekken hebben we lichte regen afgewisseld met wat zon. We hoeven niet ver te rijden en nemen dan ook ons gemak ervan. Het is slechts ca. 115 km over de D86 naar onze volgende halteplaats, Bagnols sur Cèze. We vinden hier midden in het centrum een camperplaats met speciaal voor campers gereserveerde plaatsen onder een overkapping waarop zonnepanelen liggen. Goede zaak gemeente, wij staan voor de zon beschut en jullie hebben gratis stroom. Alleen vandaag hebben we de zon bescherming niet nodig want het regent weer pijpenstelen. In de namiddag krijgen we zelfs een onweer over ons heen met een hoosbui die heel lang aanhoud. Later horen we dat in het zuiden van Frankrijk en in Italië het weer goed heeft huis gehouden met diverse overstromingen, er zijn zelfs enkele doden te betreuren. Van de plaats zelf hebben we door de aanhoudende regen weinig gezien, ik heb enkel een bakker bezocht en daarna snel weer terug naar de droge camper. Ja en dan te bedenken dat we dachten dat het in het zuiden beter weer zou zijn, niets is minder waar, in Nederland hebben ze zon!

Donderdagmorgen schijnt ook voor ons de zon en zoals later blijkt, blijft de zon de hele dag aangenaam schijnen. De eerste “zondag” deze week! Wij rijden slechts 30 km verder, naar Avignon, een reeds langer op mijn lijstje staande plaats die ik graag wil bezoeken. Avignon is bekend van zijn halve brug en het Paleis van de Pausen. Er zijn bruggen genoeg om de rivier over te steken, maar enkel die halve is bij velen bekend. De Pont Saint Bénézet is bij de meesten bekend onder de naam Pont d’Avignon. De 12^e -eeuwse brug was oorspronkelijk 900m lang en had 22 bogen, nu zijn er nog slechts 4 bogen van over. Dat de brug beroemd is mag blijken, als je erover wilt wandelen dien je eerst € 5 ,= af te rekenen. Duur wandelingetje! We hebben de brug gelaten voor wat het was en hebben het Paleis van de Pausen bezocht. Hier hebben in vroeger jaren tijdens de 13^e en 14^e eeuw in totaal 9 pausen hun domicilie gehad terwijl er eveneens een paus in Rome verbleef. Ach ja, toen was zo iets schijnbaar mogelijk.

Wij staan hier met de camper op een eiland in de rivier, waar vroeger die oude brug over liep, op een camping en kunnen met slechts 10 minuten lopen de moderne verkeersbrug over en belanden dan direct in het stadscentrum en bij het paleis van de Pausen. In het centrum is genoeg te beleven en te shoppen met aangename terrassen in de zon, dus we hebben de dag wel omgekregen.

Dan is het vrijdag en gaan we Avignon verlaten. We rijden richting Nimes en belanden na slechts 45 km rijden in het plaatsje Bellegarde op een eenvoudige camperplaats aan een jachthaven, welke is gelegen aan een verbindingskanaal naar de Rhône. Het wordt weekend dus dat betekent bedrijvigheid op de jachten en dat kan mij wel bevallen. We staan hier op 20 minuten lopen van het centrum van het plaatsje, dus goed voor de onderdanen. Als we op een terras zitten zie ik dat er morgen voor het centrum een parkeerverbod is afgekondigd. Na even verder lezen blijkt dat er morgen stierenrennen plaatsvindt. Dat willen we natuurlijk zien.

De volgende morgen ben ik dus op tijd in het centrum, veel te vroeg natuurlijk voor Franse begrippen, maar wel reuze gezellig met bbq en de nodige vloeibare versnaperingen. En dan komen de Caballos (of hoe ze ook mogen heten) mooi naast elkaar rijdend zich voorstellen aan het publiek. Even later begint het spektakel. Er rijden 3-4 ruiters naast elkaar met een stier achter zich, die zij verhinderen te ontsnappen. De bedoeling is dat de jeugdige durfals de stier bij de horens nemen en naar de grond trachten te werken. Zie foto. Bedenk dit gaat in een razend tempo want de paarden gaan in galop en de stier rent wat hij rennen kan om de achter hem rennende jeugd voor te blijven. Er gaan diverse jeugdigen tegen de grond, geholpen door de horens van de stier of een per ongeluk uitgedeelde klap van een paardenhoef. Dit gaat zo een half uur door, op en neer door de straat met steeds een nieuwe stier en afwisselende begeleiding van ruiters. Als het signaal van de laatste run heeft geklonken barst het feest los en is binnen een half uur niemand meer nuchter. Reuze gezellig.

Wat minder gezellig is, is het feit dat we bijna opgegeten worden door de vliegen. Waar ze vandaan komen weten we niet, maar de hele jachthaven heeft er last van, zodanig dat we met het mooie weer, 23 graden en zon, gedwongen binnen zitten. En dat willen we niet, dus gaan we verkassen. Om 15.45 uur rijden we aan en gaan ons heil zoeken in Sommières, 46 km verderop gelegen tussen Nimes en Montpellier. We treffen het, we staan hier op een grote parking naast een rivier met in de directe nabijheid een loopbrug naar een bijzonder fraai middeleeuws stadje. Het plaatsje is geheel ommuurd en herbergt enkel smalle straatjes met prachtige doorkijkjes en natuurlijk een centraal gelegen klein plein met winkels, horeca en terrassen.

Natuurlijk blijven we ook de volgende dag, zondag hier staan en ben ik eens met de benenwagen de berg op gegaan om de ruïne van het Chateau te bekijken. Mooi uitzicht over de daken van het ommuurde gedeelte en natuurlijk verderop de rivier met de brug en watervallen. Na de lunch hebben we de fiets gepakt en zijn we over een voormalige spoorbaan, Voie Verte heet dat hier in Frankrijk, naar Calvisson gefietst. Daar hebben we koffie gedronken en mochten toen weer 12 km terug rijden. Jammer was dat de markt juist was afgelopen toen we aankwamen, maar het was mede daardoor, wel gezellig druk op het terras. We hebben nog steeds mooi weer met ca. 22 graden en zon.

Als we de volgende dag Sommières gaan verlaten is het half bewolkt, maar wel met een aangename temperatuur. We gaan naar de kust en wel richting Beziers. Niet via de snelweg, maar binnendoor naar Sete en dan via de landtong tussen de Etang en de zee naar Bouzigues. Hier komen we aan op een kleine parkeerplaats die iets lager is gelegen naast de doorgaande weg. Voor ons goed genoeg. We ruiken de zee en de oesters want de hele binnenzee waar we op uitkijken is een grote oesterbank, schijnbaar het grootste oesterveld van Europa zoals ze me hier vertellen. Als we naar het dorp met een grote jachthaven lopen zien we dat nagenoeg ieder gebouw hier aan de boulevard een restaurant herbergt en raad eens wat ze te eten aanbieden, juist, oesters, mosselen en andere schelpdieren. Als we goed en wel terug zijn in de camper krijgen we een paar regendruppels op het dak, niet erg het is al donker en we zitten binnen tv te kijken.

Vandaag is het maandag en gaan we weer een klein stukje verder, we gaan na vele jaren weer eens naar Portiragnes. Hier zijn we in het verleden vaak voor een korte vakantie geweest. Als we door het dorp en over de ons nog bekende wegen rijden kunnen we constateren dat er weliswaar veel is bijgebouwd, maar er feitelijk weinig is veranderd ten opzichte van vroeger. De camperplaats is hier een plek met afgebakende plaatsen op ca. 100m van het strand. Gemakkelijk om daar heen te lopen. Omdat het goed weer is en ik er zin in heb wordt een zijkant van de camper in de wax gezet. Phoe, een hele klus, morgen de andere kant want de voor- en achterkant had ik thuis al gedaan.

Natuurlijk blijven we de volgende dag ook hier staan en wordt eerst de andere kant van de camper in de wax gezet, voordat de zon er op staat. Hierna is het zwemmen en suppen geblazen. Heerlijk, best nog een goede temperatuur van het water en een lekker zonnetje van 23 graden.

Het is inmiddels alweer donderdag en wij gaan Portiragnes verlaten. We weten nog niet waar naartoe, maar dat zien we straks wel. Eerst rijden we naar Cap d’Agde want ook daar zijn we al heel lang niet meer geweest. Direct aan het centrum en de jachthaven vinden we een royale parkeerplaats waar het, mede door een watersportbeurs, gratis parkeren is. We lopen richting haven letterlijk over een loper, die over de hele boulevard is uitgerold ten faveure van de botenbeurs. Eerst op de boulevard even koffie drinken op een terras en kijken wat hier allemaal te doen is. Na de koffie zijn we de beurs opgelopen en die mag je gerust vergelijken met de bij ons bekende Natte Hiswa. Leuk bootjes en accessoires bekijken en niets van dat alles nodig hebben, omdat we geen boot meer hebben. Tegen het einde van de middag hebben we het wel gezien en gaan we weer vertrekken, waar gaan we heen? Geen idee, och we gaan gewoon terug naar Bouzigues, daar is altijd plaats en we hebben daar goed geslapen. Terug in Bouzigues is het tijd om oesters te kopen want daar was ik nog niet aan toe gekomen. Ik hoef maar de parkeerplaats af te lopen en kan zomaar binnen 50 meter bij 4 bedrijven mijn oesters kopen. En dat werd dus smullen.

Voor vandaag hadden we ons voorgenomen het plaatsje Balaruc, welk als het ware hier om de hoek ligt, te gaan bekijken. Op de kaart had ik al gezien dat er een oud Balaruc is en een Balaruc Les Bains. Nu dat oude dorpje, dat hadden we al snel gezien, er viel niets te beleven, daarentegen was Balaruc Les Bains wel de moeite waard. Toen we aankwamen zag bij het binnenrijden van het centrum in een zijstraat marktkramen, daar moeten we dus zijn. We vonden vrij snel een parkeerplek en zijn naar de markt gelopen die mooi gesitueerd was op de wandelpaden van een rond park. Gezellig, zeker met het terras direct aansluitend aan de markt en ook nog een beetje hoger zodat je mooi over de markt heen kon kijken. Balaruc Les Bains is al bekend uit de Romeinse tijd vanwege zijn baden en kuuroord en dat is wel te zien aan de fonteinen, het oude badhuis en diverse pilaren en fontein. Zo tegen 15.00 uur gaan we een overnachtingsplaats opzoeken. We hebben een adres waar het ons wel wat lijkt, kamperen op het terrein van een oesterkweker in Le Mourre Blanc, een gehucht onder de rook van Mèze. Toen we ter plaatse waren kregen we in de namiddag een uitnodiging om vanavond om 19.00 uur het bedrijf te bezichtigen en konden daar natuurlijk ook schelpdieren kopen. Dat hebben we uiteraard gedaan, terug naar de camper hadden we een zak vol oesters, een zak mosselen en een heerlijk pasteitje met iets lekkers erin, maar we weten niet meer wat het nu precies was. Kokkels of andere schelpdieren zijn aan ons niet besteed. De eigenaresse van de kwekerij vertelde mij dat de oestercultuur in Frankrijk de grootse zou zijn van Europa en dat klopt want ik heb het nagekeken. Als ’s avonds de regendruppels wat fanatieker beginnen te vallen zitten wij heerlijk te smullen van ons zoute maaltje, een goed glas wijn erbij en wat brood, voor mij is het dan genoeg, meer hoef ik niet.

Omdat het de hele nacht en ook vanmorgen nog regelmatig regent besluiten we maar aan de terugreis te beginnen. De vooruitzichten voor het weer zijn niet bijzonder, regen, harde wind en koud, nou dan maar wegwezen hier. Als we om 11.45 uur daadwerkelijk wegrijden schijnt de zon en meten we 21 graden, maar ja hoelang nog? We besluiten via de A75 richting Clermont Ferrand te rijden, waarbij we dan over de beroemde brug van Millau rijden. Maar eerst gaan we diesel tanken bij een E.Leclerc in Clermont L’Herault, lekker goedkoop voor Franse begrippen, € 1,38/ltr. Eenmaal goed op gang krijgen we na zo’n 30 km al de eerste regenbui en hoe verder we de bergen inrijden hoe heviger de regen wordt. Als we over het hoogste gedeelte van de bergen zijn, ca. 1200m, wordt het droog. We hebben inmiddels het viaduct van Millau gepasseerd en € 12,90 aan bruggeld betaald en besluiten dat het wel ver genoeg is, we hoeven morgen tenslotte niet al thuis te zijn. Aldus stoppen wij in La Canourgue, hier hebben we al eens eerder op de camperplaats gestaan, wat ons erg goed was bevallen. Nu echter willen we hier niet overnachten, het laagste gedeelte van de camperplaats staat vol met grote plassen en ik vrees dat als we hier morgenvroeg wakker worden, we door het water moeten rijden. Tijdens ons vorige bezoek hebben we de schoonheid van het plaatsje bekeken en gezien dat van alle kanten de riviertjes vanuit de bergen hier onder en langs de huizen stromen, zo ook direct aan de camperplaats. Met de recentelijke overstromingen in het achterhoofd willen wij hier niet blijven en gaan aan de overkant van het dal op een hoge bergtop in het plaatsje St. Germain du Teil ons heil zoeken. Hier zijn in het dorp geen waterstromen te zien en voelen wij ons een heel stuk veiliger. We staan op een nieuw aangelegde parkeerplaats met extra plaatsen voor campers en alles wat we nodig hebben voor de sanitaire verzorging. Vanaf de parkeerplaats hebben we vanuit de camper een mooi zicht op het dal en constateren dat het weer begint te regenen, dat wordt dus een korte wandeling door het dorpje met 1 kroeg en 1 restaurant, maar wel met mooie hagelnieuwe led straatverlichting. Tijdens de nacht krijgen we nog een paar fikse buien met harde wind over ons heen en zijn we blij dat we niet daar beneden bij en in het water staan.

Als we zondagmorgen om 9.15 uur vertrekken is het weer niet veel veranderd. Tijdens het rijden over de A75 en later de N7 blijven we last houden van regen en harde wind. We volgen de A75 tot Clermont Ferrand en verlaten hier de snelweg. Het gaat nu via de doorgaande wegen richting Moulins en Nevers naar Auxerre. Echter voor we Auxerre bereiken besluiten we in Varzy te stoppen. Moe van het rijden ben ik niet, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik geen zin meer heb om in de regen en windvlagen te rijden. Het is alsof het niet wil stoppen met regen en wind en wat zal ik dan doorrijden; misschien schijnt morgenvroeg de zon. Hier in Varzy staat een camperplaats beschreven maar is niet als zo dusdanig terug te vinden. Wij hebben tegenover het Chateau heerlijk en rustig in een parkeervak gestaan en werden niet gestoord tijdens onze slaap, nog door auto’s nog door enig storend geluid. Wel hadden we veel regen en wind, maar ja die hadden we overdag ook al.

Het besluit gisteren om te stoppen was niet verkeerd, want als we wakker worden schijnt de zon! Lekker uitgerust vertrekken we op ons gemak en rijden via Auxerre en Troyes naar St. Dizier waar we de N4 een snelweg richting Toul nemen. Vervolgens gaat het via Nancy en Metz over de autoweg naar Luxemburg waar we in het plaatsje Koerich op een mooie kleinschalige camperplaats overnachten. Wel is het te merken dat het maandag is en het vrachtverkeer is alom aanwezig, waardoor het druk is op de weg en het af en toe niet wil vlotten. Als we de grens van Luxemburg passeren rijden we ons vast in een file. Deze begint bij de Franse-Luxemburgse grens en gaat door tot de Belgische grens. Oorzaak, wegwerkzaamheden, spitsuur en slecht weer. Maar ook op de Franse snelwegen wou het niet echt vlotten. Mede daardoor wordt het ongewild een lange dag en komen we pas om 17.40 uur op de camperplaats aan. Het is onze laatste overnachting deze reis en die willen we afsluiten met een etentje, dat doen we dan door een bezoek te brengen aan de plaatselijke Chinees die om de hoek zit. Het is voor mijn gevoel een van de betere Chinese restaurants en we laten het ons heerlijk smaken.

Vandaag, dinsdag, nog even een paar uurtjes rijden en we zijn thuis en zit onze korte najaarsvakantie er weer op. We rijden via Arlon naar Martelange waar we de dieseltank nog even volgooien tegen een bedrag van € 1,10/ltr. Dan naar Bastogne en weer de autoweg op richting Luik. In Luik rijden wij altijd de kortste weg via de tunnels door de stad zodat we niet hoeven om te rijden. Het schiet vandaag allemaal lekker op en het gaat zo voorspoedig dat we besluiten even een bezoekje in Heerlen te brengen. Tenslotte draaien we om 16.45 uur de camper bij ons thuis de parkeerplaats op en is het dit jaar echt gedaan met onze vakantiereizen.

We hebben deze reis 2.630 km gereden en waren 17 dagen onderweg