MEIVAKANTIE 2020

Toch nog sneller dan verwacht halen we de camper uit de stalling voor een voorjaarsreisje in eigen land. De corona maatregelen zijn zo dusdanig versoepeld dat wij met inachtneming van de nodige voorzorgsmaatregelen het aandurven om met de camper op reis te gaan. Weliswaar blijven we in eigen land want de grenzen van België, Luxemburg en Frankrijk zijn nog steeds gesloten. Officieel is Duitsland ook nog gesloten, met het verzoek in eigen land te blijven, maar is de grens voor Nederlanders open en zijn de Duitsers massaal de grens aan het oversteken met bestemming Zeeland en IJsselmeer of dichterbij het Designer Outlet in Roermond.

Dinsdag 19 mei staat de camper gewassen, met volle watertank en voor enkele dagen mondvoorraad klaar om te vertrekken. De zon schijnt volop en de weersverwachting is voor de hele week gunstig, dus wat let ons! We moeten wel nog even in Venlo een bezoekje brengen en rijden dan naar de camperdealer in Dreumel om een probleem, dat er achteraf niet blijkt te zijn, op te lossen. Och ja, zijn we daar ook weer eens geweest. Na gezellig te hebben gekletst en een kop koffie zijn we naar Wageningen gereden naar een vrije camperplaats aan de haven. Het is niet veel bijzonders daar, maar voor de overnachting prima. We hebben heerlijk geslapen, tot 06.00 uur, toen begonnen de vrachtwagens aan de overkant van de weg de betoncentrale te bezoeken met alle herrie van dien. Het was alsof ze met opzet zoveel kabaal maakten. Dus vroeg uit bed.

Als we opstaan weten we nog steeds niet waar we naartoe zullen gaan. We willen in ieder geval niet naar de drukte met dichtbevolkte gebieden en richten ons op de richting Overijssel, Drenthe. In eerste instantie hadden we de bedoeling ergens oostelijk van Arnhem te gaan kijken, maar doordat we nu een beetje uit koers liggen zien we op campercontact een leuke plek in Eerbeek, gelegen tussen Arnhem en Apeldoorn. Het is niet ver en via de autoweg zijn we er binnen een uur. Als we aankomen blijkt het dat er officieel plaats is voor 2 campers en laten we mazzel hebben, er is voor ons na even te hebben gewacht een plaats vrij. We staan hier op het terrein van een restaurant, welk nu helaas is gesloten vanwege het coronavirus. We staan hier naast een watermolen en een heel groot park met veel oude bomen en enkele vijvers. Middenin het park staat een mooi landhuis genaamd Huis te Eerbeek. Bij navraag aan de zeer sympathieke eigenaar van het restaurant blijkt dat we hier zolang mogen staan als we willen, nou voorlopig denken we er nog niet aan om te vertrekken want het is hier veel te mooi en heerlijk rustig. Rond theetijd krijgen we bezoek van Henk en Ger die ca. 20 km hier vandaan, aan de andere kant van de IJssel, op een camperplaats staan. We staan hier op korte afstand van het centrum, dus hadden we ook wat lekkers voor bij de koffie, nou ja, de Rosé smaakte ook goed.

Na een heerlijke nachtrust en een morgenwandeling door het park worden op donderdag 21 mei de fietsen tevoorschijn gehaald en maken wij ons klaar voor een tripje richting Bronkhorst. Het is een mooie fietstocht door de bossen over soms drukke fietspaden om uiteindelijk bij IJssel aan te komen waar we de veerpont willen nemen. Wat een drukte, er staat een lange wachtrij met fietsers en dan nog wat auto’s en dat in de volle zon met 26 graden. Van de coronamaatregel om 1,5 m afstand te houden is geen sprake. Wij gaan eerst maar eens een ijsje kopen en zien wel. En inderdaad, na een 45 minuten alles te hebben aangezien weten we het wel, het mooie stadje Bronkhorst bekijken we wel een andere keer, wij gaan in ieder geval niet 2 maal met deze pont over. Via een andere en meer rustige weg zijn we op ons gemak terug gereden en hebben tegen etenstijd de BBQ aangemaakt.

Het is vrijdag 22 mei en de rust van Hemelvaartsdag is voorbij. Als we boodschappen doen is het alsof niemand meer wat in huis heeft. Het weer is aan het veranderen, er staat een harde wind en er is kans op regen. Toch is het nog aangenaam met en temperatuur van 26 graden, dus pakken wij de fiets en rijden een kort rondje door de Veluwebossen. Op ons geplande keerpunt nemen we een kortere route terug want de buienradar verwacht regen. We hebben weliswaar nog genoeg tijd om droog thuis te komen, maar ja je weet maar nooit. Inderdaad als we nog 10 minuten te fietsen hebben vallen de eerste druppels, maar we zijn zonder nat pak thuis gekomen. Om 16.00 zijn we terug en is de temperatuur flink aan het dalen.

We waren van plan om tot maandagmorgen hier te blijven staan, maar zoals dat wel vaker bij ons gebeurt zijn we ons nu op zaterdagmorgen klaar aan het maken om weer verder te gaan. Eerst gaan we hier in de plaats bij een autogarage annex camperbedrijf de vuilwatertank en het toilet legen en de watervoorraad aanvullen.

We hebben onze keuze op het plaatsje Dalfsen laten vallen, zo’n kleine 60 km via de binnenwegen verder richting het noorden. De plaats ligt globaal gezien tussen Zwolle en Ommen. Het is een mooie rit over wegen waar enkel de camper op past. Als er een tegenligger komt moeten we beiden in de berm rijden, maar dat lukt allemaal wel. Aangekomen in de buurt van Dalfsen blijkt dat we ons op een mooie met zeer kronkelige en met haakse bochten uitgevoerde weg bevinden die door de fietsers gebruikt wordt als knooppunt route. Dat gaat dus heel voorzichtig en langzaam. Uiteindelijk komen we bij de beoogde camperplaats aan en zijn alle plaatsen bezet. Gelukkig geeft tijdens een praatje een van de aanwezige camperaars aan straks te vertrekken. Dus zijn wij in de tussentijd Dalfsen gaan bekijken en kunnen als we een half uurtje terug zijn de camper op zijn plaats zetten. Het weer? De zon schijnt door de Hollandse wolken, er waait een stevige wind en als je gaat wandelen heb je een vest nodig want het is niet meer dan ca. 16 graden, maar wel droog.

Het is zondag 24 mei en aangezien zondag een rustdag is gaan wij niet rijden en blijven mooi hier staan want het is best een aardige stek hier. Het is ook geen weer om iets te ondernemen. Het regent, er blaast een harde wind uit het noorden en daardoor is het ook nog eens behoorlijk fris met 14 graden. Wij blijven lekker binnen zitten want het boek is nog niet uit.

Maandag gaan we toch maar weer rijden, het gaat naar Emmen toe. Maar eerst gaan we water tanken en de rest leegmaken. Ook doen we maar gelijk de gasfles vullen want die heeft nog gas er in zitten van zuid Frankrijk. Zo rond het middaguur zijn we in Emmen en staan daar op een speciaal voor campers ingericht parkeerterrein. Het centrum wat we na de lunch bezoeken is niet ver, ca. 800m. Hier vinden we een groot winkelcentrum met alle bekende winkels inclusief Appie Happy. Hier bevindt zich ook de ingang naar het nieuwe dierenpark Wildlands. De rest van de dag zitten we voornamelijk in onze luie stoel lekker in het zonnetje.

Dinsdag is dan toch de dag van actie, maar eerst wordt er uitvoerig koffie-met gedronken en gaan we na het eten fietsen. Het stikt hier in Emmen van de hunebedden, je weet wel dat zijn twee rijen grote stenen met daar bovenop als dakbedekking een stel overmaatse keien. Ze hebben er hier direct rondom ons heel wel 6 liggen. Wij zijn met de fiets de wat verder gelegen hunebedden gaan bekijken en hebben daardoor een leuk rondje door de bossen gereden. Het was vandaag een dag met aangename temperatuur van 22 graden. Bij terugkomst was het in de camper 26 graden, dus tijd voor een koel glas bier.

We gaan vandaag, woensdag 27 mei, met de camper verder en rijden naar Borger. Hier bevindt zich, volgens zeggen, het grootste hunebed van Europa. Als we ter plaatse aankomen zien we een toeristisch centrum met het ene na het andere restaurant of winkel die in hun naam naar het hunebed verwijst. Bij de locatie van het hunebed zelf staat een groot museum, is er een oertijdpark waar hedendaagse mensen oerbewoners spelen en ja ook nog een beetje verloren en achteraf tussen de bomen een knoeperd van een hunebed. Als je dat ding daar zo ziet moet je toch wel ontzag opbrengen voor de mensen die dit bouwwerk hebben geplaatst.

Na het maken van enkele foto’s met o.a. een keienveld met allemaal verschillende stenen, zijn we veder gereden en wel naar Assen. Hier hebben we onze watertank gevuld en de toiletcassette geleegd. Na nog even de inwendige mens te hebben versterkt zijn we weer verder gereden want de camperplaats hier kan ons niet bevallen. We zijn weer iets terug gereden en komen uiteindelijk na ca. 20 km in Westerbork aan bij een restaurant met zalen en een achter het gebouw gelegen grote parkeerplaats met een eigen rustige hoek voor campers. Zeker nu in de coronatijd het restaurant gesloten is staan we hier prinsheerlijk en voorlopig helemaal in ons uppie. Wel hebben we natuurlijk even ons gemeld en kennis gemaakt met de eigenaar van het gebeuren.

We hebben heerlijk geslapen. Wat een rust hier in dit dorp, zalig. Natuurlijk blijven we hier nog een dag plakken en ga ik alleen met de fiets op weg.

Westerbork is er om bekend dat in de 2^e WO hier het doorgangs-lager, Kamp Westerbork, van de Nazi’s was waar vele duizenden Nederlanders doorgestuurd werden naar de vernietigingskampen.

In het centrum van Westerbork staat een wegwijzer naar het kamp, dus rij ik met de fiets de richting die de wegwijzer aangeeft. Nou amper een paar honderd meter buiten de bb kom ben ik de weg al kwijt en ik niet alleen, er staan meer fietsers die zich afvragen waar moet ik heen? Nergens een richtingwijzer te bekennen, navraag gedaan bij een oudere man die in de tuin aan het werken is. Ja natuurlijk weet hij hoe je daar komt, maar wel met de auto en laat dat nu niet via deze weg met de fiets kunnen. Uiteindelijk ben ik op mijn gevoel maar gaan fietsen en ben tenslotte ergens een paddenstoel met richtingwijzers tegen gekomen. Mooi we zitten op de goed koers, eh dacht ik, want de volgende kruising staat niets en rechtdoor geeft ook geen resultaat, na diverse kilometers! Natuurlijk heb ik ook op de borden van de knooppunt routes gekeken, maar alles wat er op staat, behalve Kamp Westerbork! In Westerbork gaf de wegwijzer 9 km aan, als ik eindelijk bij het kamp aankom heb ik al meer dan 20 km gereden. Nog zoiets leuks, ik ben voor de zekerheid vanuit het kamp 2 km naar de parkeerplaats aan de grote doorgaande weg gereden om zeker te zijn van de goede richting. Bij de uitgang van de parkeerplaats staan diverse plaatsen (die ik niet moet hebben) aan gegeven op aan grote wegwijzer, maar geen Westerbork, dus heb ik maar weer een gegokt en gelukkig na 2 km bleek dat ik goed zat en gaf de richtingwijzer 11 km naar Westerbork aan. Uiteindelijk was het totaal 15 km om terug in Westerbork te komen, wel even wat anders dan de 9 km die staat aan gegeven. Totaal heb ik ca. 50 km gereden voor een rit die maximaal 30 km mocht zijn. Een ding weet ik zeker, de wegwijzers voor de fietsers zijn hier niet op orde want ook de rit van dinsdag, Emmen richting Borger en de hunebedden was ook een zoekplaatje.

Bij terugkomst bleek dat we niet meer alleen staan, we hebben buren gekregen.

Omdat het naar alle waarschijnlijkheid druk gaat worden voor het Pinksterweekend, hebben we besloten op tijd te vertrekken om zeker te zijn van en goede camperplaats. Eerst rijden we naar Assen om de tanks te legen en de het drinkwater aan te vullen. Daarna gaat het door naar Paterswoldermeer, hier zijn slechts 6 camperplaatsen beschikbaar maar wel direct aan het meer en het strand. Helaas, alles bezet en het laat zich aanzien dat daar geen verandering inkomt. Ja dan maar naar het van tevoren uitgezochte alternatief, we gaan naar Zuidbroek.

Als we in Zuidbroek aankomen blijkt dat een leuk plaatsje te zijn waar het Winschoterkanaal doorheen stroomt. De camperplaats ligt direct aan het kanaal waardoor we vanuit de camper zicht hebben op het scheepvaart verkeer, we hebben wel eens slechter gestaan.

Het is de bedoeling dat we hier tot en met maandag, 2^e Pinksterdag, blijven, maar je weet maar nooit met ons.