Voorjaar 2018

2018

Tijdens de winter van 2016 en 2017 hebben we, toen onze boot te koop stond en ook nog in het voorjaar toen onze boot was verkocht, stad en land afgezocht naar een boot die aan onze wensen zou voldoen. We hebben veel boten gezien die in eerste instantie aan onze wens voldeden echter, bij de een zouden we de ellende van de verkoper overnemen en bij de ander mochten we een veel te hoge prijs betalen. Dat werd dus niets! Mede gelet op de fysieke gesteldheid werd besloten om het eens te proberen met een camper. Ja ik weet het is geen boot, maar als het hier slecht weer blijft en we de mogelijkheid hebben om in een paar uurtjes naar de zon te rijden, dat heeft wel wat.

En zo rijden we nu dan rond met een camper en verkennen opnieuw veel plaatsen waar we gevaren hebben , niet met een Blauwe Wolf, maar met een Witte Wolf.

In het voorjaar van 2017 hebben we met onze nieuwe aanwinst, een Sunlight camper van 7,38m lang, een paar heerlijke tochten hebben gemaakt, eerst langs de Maas en verder naar de Bourgogne en daarna de tweede tocht langs de Rijn naar de Elzas.

In de nazomer zijn we naar Spanje gereden. Daar zijn we in Frankrijk via Orleans naar Frans Baskenland en vervolgens naar Spanje gereden om daarna dwars door het binnenland van Spanje, Valencia en de Middellandse zee te bezoeken. We zijn toen wat verder zuidelijk gereden omdat we genoeg tijd hadden en vervolgens via de Route Soleil terug gereden.

Nu is de tijd aangebroken om aan de voorjaarreis van 2018 te beginnen waarvan ik regelmatig verslag zal doen.

Eerst zijn we aanvang april een paar dagen onderweg geweest om te kijken of alles in orde is.

Zo zijn we naar Katwijk aan Zee gereden waar we in de duinen zijn mountainbiken. Bij de terugweg hebben we er nog een paar kilometers aangeplakt omdat we wonderwel nog genoeg energie over hadden. De avond hebben we culinair afgesloten bij de Griek.

Ook hebben we onze leverancier van de camper nog een bezoek gebracht voor de jaarlijks verplichte vochtkeuring van de camper ivm de fabrieksgarantie en hebben daar maar weer een kort reisje van gemaakt met een bezoek aan Emmerich.

Omdat we de camper hebben om te reizen zijn we ook nog even naar St. Job in ’t Goor en Gent in België geweest.

De voorjaarsreis.

Maandag 30 april is de dag van vertrek.

De weersverwachting is niet bijzonder, het is en blijft fris met zo’n 12 graden en we krijgen regen. Nou die regen dat hebben we geweten. Voorbij Luik begon het feest en het heeft geplensd tot voorbij Metz. Een tankstop in Luxemburg was een welkome zo niet nodige rustpauze. We hebben de snelweg bij Toul in Frankrijk verlaten en zijn richting Neufchâteau gereden. Intussen heeft de regen plaats gemaakt voor een aangename zon. Enkele kilometers na deze mooie plaats hebben ons mobiele huisje in Bazoilles aan de oever van de Meuse op een vrije camperplaats geparkeerd om de nacht door te brengen. Het plaatsje stelde op zich niets voor, geen winkels enkel een kerk, maar we hebben heerlijk rustig geslapen.

Dinsdag 1 mei

Heerlijk geslapen. Wat wil je, de Fransozen hebben vandaag een vrije dag. Rond de klok van negen zijn we vertrokken en rijden via een op de kaart aangegeven gele weg met groene zijlijn, wat wil zeggen dat we door een natuurrijke streek zijn gereden met vele dalen en heuvels gelardeerd met een veelvoud van haarspeldbochten. Mooi, maar het moet wel niet te lang duren want dan schiet het niet op. Niet dat we haast hebben, maar je wil toch wel naar je beoogde bestemming. Onze bestemming voor vandaag is Vézelay een bedevaartplaats voor de pelgrims van Santiago de Compostella. Veel van deze pelgrims starten hier hun voetreis van een kleine 2000 km!

Onderweg hebben we een middagstop gemaakt op een terras in Chatillon sur Seine. Ook een mooi kasteel met gracht en bijgebouwen trok halverwege de middag onze aandacht en hebben we even bezocht. Helaas was het kasteel vandaag gesloten voor bezichtiging, maar het was een mooie wandeling door de kasteeltuin. In Vézelay, wat boven op een heuvel ligt, hebben we de camper op een parkeerplaats gestald en zijn te voet het laatste steile gedeelte naar de basiliek gelopen. De kerk op zich stelt in mijn ogen bouwkundig niet zoveel voor, maar het uitzicht rondom is fantastisch.

Uiteindelijk zijn we toch maar naar Clamecy gereden, zo’n 25 km verder en staan nu aan het water van de Yonne, ofwel het Canal de Nivernais. Ja dat water blijft trekken, zeker als er op 50m afstand een sluis is.

Woensdag 2 mei

Via de nodige slingerwegen belanden we uiteindelijk op de tolvrije autoweg richting Limoges. Ja via zo’n weg wil het wel opschieten zodat we reeds om 15.00 uur op onze beoogde halteplaats aankomen. We staan 20 km voor Limoges midden in het plaatsje Bessines op een mooi plein en hebben na een rondwandeling de plaatselijke horeca nog even gesponsord door een drankje te nemen op een gezellig terras. Het weer beloofd nog niet veel, we hebben nog steeds een jas of trui nodig. Hopelijk wordt het morgen beter.

Donderdag 3 mei

Lekker opschieten het eerste gedeelte over de tolvrije snelweg. Helaas komt ter hoogte van Brive Gaillard een einde aan deze pret en kunnen we kiezen, doorrijden en tol betalen of de snelweg verlaten, wat wij dan ook doen temeer omdat onze route afwijkt van de snelweg. Wij gaan als tussenstop het plaatsje Rocamadour bekijken. Dit is een klein dorp, L’ Hospitalet genaamd, bij een kasteel boven op een steile bergwand waar in die berg zich een kerk bevindt. Deze kerk of liever gezegd, kapel, is gewijd aan de Zwarte Madonna en is mede hierdoor een bedevaartplaats geworden. Vanaf het kasteel slingert zich een pad met kruiswegstaties naar beneden om uiteindelijk beneden in de vallei uit te komen waar het een toeristische bedoening is, dus snel wegwezen. Terug naar de camper is een hele klim maar het is wel de moeite waard geweest. Wij gaan verder en programmeren het navigatieapparaat om ons via de snelste route naar de overnachtingsplaats te brengen. In theorie zal de route misschien wel snel zijn maar het reed voor geen meter. We hebben kilometers lang de ene na de andere haarspeldbocht door de bergen gehad over wegen waar net genoeg plaats was voor onze camper. Gelukkig kregen we niet veel tegenliggers, maar als die zich aandienden was het wel even passen en meten. Uiteindelijk kruisten we een bredere weg en zijn tegen de zin van het navigatieapparaat in deze weg gevolgd en hebben even later de juiste weg gevonden die ons naar Cahors bracht. Hier hebben we eerst maar de dieseltank vol gegooid want die wegen in de bergen lusten wel een slok. Via een aangename route zijn we in Valence d’ Agen aanbeland waar we een goed verzorgde camperplaats vinden. Valence is een leuke plaats aan de Garonne en er lopen ook nog eens 2 kanalen naast, dus aan vaar en viswater geen gebrek.

Vrijdag 4 mei

Na een avond met regen, maar toch met een goede nachtrust zijn we s ’morgens eerst uitgebreid gaan douchen en ontbijten, we hebben alle tijd nietwaar. Daarna zijn we het centrum ingegaan en hebben voordat we boodschappen gaan doen lekker koffie gedronken. Ja en dan is het alweer lunchtijd, dus dat wordt dan ook nog even gedaan. Daarna is het echter tijd om te vertrekken. We gaan richting Tarbes en Pau en zullen wel zien waar we stoppen. Als we door Auch rijden zie ik een grote kerk met een grote trappartij ervoor. Dus snel een parkeerplaats op gereden en met het fototoestel in de hand terug gelopen. Het blijkt een kathedraal te zijn met op de trap een standbeeld van D’Artagnan, de 4^e van de drie Musketiers. Na de nodige foto’s te hebben genomen gaan we verder en vervolgen onze weg via de doorgaande route en trekken ons niets aan van het navigatieapparaat die ons weer eens via allerlei zijwegen en achteraf weggetjes naar onze bestemming wil brengen. Om 16.00 uur vinden we het genoeg en stoppen in een kleine plaats genaamd Míelan. Hier staan we op een eenvoudige camper/parkeerplaats maar wel rustig. Een wandeling door het plaatsje bevestigd wat we al dachten, hier mis je niets aan als je door zou rijden.

Zaterdag 5 mei

Vandaag gaan we naar een van de plaatsen waar ik persé wil zijn, St. Jean Pied de Port. Dit is grensplaats en een van de halte plaatsen waar de pelgrims zich kunnen opladen voordat zij de Pyreneeën oversteken naar Spanje. De rit hiernaartoe gaat over een goed berijdbare doorgaande route en verloopt lekker vlot. Helaas is het weer nog steeds in mineur en is het s’ morgens fris en bewolkt. Als we rond het middaguur aankomen breekt de zon door en gaandeweg de middag wordt het zelfs aangenaam. Natuurlijk gaan we het plaatsje bekijken en inderdaad wat we al dachten, ook hier viert het toerisme hoogtij. We staan met veel campers op een grote parkeerplaats bij een sporthal en supermarkt aan de rand van het centrum. Morgen ga ik de citadel bezoeken en zal ook wat meer over de plaats zelf vertellen.

Zondag 6 mei

Zoals gezegd blijven we vandaag hier in St. Jean Pied de Port staan. De naam zegt veel, vrij vertaald betekend dit, voetpad naar de poort van St Jacques.

Vanmorgen heb ik de citadel bekeken en het was buiten een aangename wandeling met een beetje klimmen niet veel bijzonders. Och zo raak ik toch weer de overtollige calorietjes kwijt en heb ook nog mijn nieuwsgierigheid tevreden gesteld. De plaats bestaat van oorsprong uit een pad waar de pelgrims door een kleine stadspoort binnenkomen en aan deze straat stikt het van de souvenirwinkels, restaurantjes en prullaria voor de hedendaagse toerist die per auto of touringcar wordt aangevoerd. Gedurende de rest van de dag hebben we de zondagsrust geëerd met lekker lui zijn en met de schaduw meedraaien.

Maandag 7 mei

Ik mag weer gaan rijden! Zo’n dag niets doen is aan mij niet besteed. We waren rond 9 uur klaar, dus rijden maar. De weg loopt gelijk vanuit het dorp omhoog en we moeten via een bergpas die best wel te rijden is door de Pyreneeën. De grootste hoogte die we krijgen op deze weg is ca. 1200m, dus dat valt nog mee. Wel zitten er een paar venijnige haarspeldbochten in, maarja dat hoort erbij nietwaar anders wordt het een beetje saai. Als we de grootste hoogte hebben gehad komen we aan in Roncevalles, dit is een voormalig hospitaal voor de pelgrims die de bergen hebben overwonnen en hier op krachten konden komen, eventueel met verzorging door de monniken. Uiteraard staat hier ook een kerk en kapel waarvan bekend is dat vroeger bij mist en slecht weer de kerkklok werd geluid om de pelgrims de weg te wijzen. Ja, dat staat allemaal in dat grote boek! Natuurlijk hebben wij gekeken of dat allemaal klopt. En het klopt inderdaad. Verder gaat het naar beneden.

Onze bedoeling was eerst om Pamplona te bezoeken, maar het was nog geen 11 uur dus zijn we maar doorgereden via de doorgaande route richting Burgos. Wel hebben we middagpauze gehouden in St. Domingo de la Calzada. Natuurlijk zijn we het voetgangerscentrum gaan bekijken en wou ik ook in de daar aanwezige kerk kijken want hier in die kerk staat wat bijzonders. Ze hebben hier in de kerk een heuse kippenkooi met levende kippen en een haan aan de wand hangen. Waarom? Het verhaal gaat dat een jonge pelgrim opgehangen werd, de rechter een kip aan het eten was die weer levend werd en de jongen nog levend aan de galg hing. En ze leefden nog lang en gelukkig! Zoek het maar op op het internet. Voor mij is dat een wonder teveel, maar het toerisme bloeit. Tegen drie uur zijn we aanbeland in Burgos en staan op dezelfde plaats als vorig najaar. Ook hier zullen we denkelijk morgen nog blijven staan want er is genoeg te zien. Burgos is een hooggelegen plaats, we staan hier op 867m hoogte. Men zegt dat als je een inwoner van Burgos vraagt hoe het weer bij hun het jaar door is, je het antwoord krijgt, 9 maanden winter en 3 maanden hel. Dat kan best wel kloppen want wij hebben op de weg hiernaartoe nog op diverse plaatsen de sneeuwpiketten langs de weg gezien. Dus die winter kan wel kloppen, ja en die 3 maanden helse zomer dat moeten we dan maar aannemen Morgen mee over deze plaats.

De boot is verkocht

De boot is verkocht!

Onze trouwe Le Loup Bleu heeft een nieuwe eigenaar gevonden. We hopen dat de nieuwe eigenaar evenveel plezier en mooie reizen mag maken als wij hebben gedaan.

Voor ons is het nu de tijd om op zoek te gaan naar een andere boot. Deze boot zal wel enkele zaken moeten bezitten die op ons verlanglijstje staan, maar dat zal wel lukken.

Zodra er een nieuwe boot in zicht is zal ik daar weer over berichten, tot dan.

Boot te koop

Dinsdag 30 augustus hebben we de boot opgehaald bij de schilder en overgevaren naar de Brandsmawerf waar de boot in de verkoop gaat. Hij ligt nu in de verkoophal te blinken na een stevige poetsbeurt en wacht op een koper die hopelijk evenveel plezier met de boot mag beleven als wij hebben gehad.

Voorlopig is dit het laatste reisbericht over ons en het

mooie motorjacht Le Loup Bleu.

FRIESLAND

Aankomst in Friesland

Als we in Spakenburg wakker worden regent het stevig, dus wordt het vertrek uitgesteld. Na een fikse hagelbui klaart het op en kunnen wij tegen 11 uur vertrekken. Via de Nijkerkersluis komen we ter hoogte van Harderwijk waar we het Dolfinarium al van verre zien. Tegenover Harderwijk gaan we de Flevopolder in via een sluisje van ca. 5m breed en een kleine 20m lang en zakken 5m af naar het polderniveau. We varen nu over de Hoge Vaart richting Ketelmeer. Het waait nog steeds hard, hoewel je hier in de polder er minder last van hebt. Halverwege de vaart, in de buurt van Dronten, komen we aan bij een ligplaats in de vrije natuur, het lijkt ons wel geschikt om hier te overnachten. Na een zeer rustige en donkere nacht gaan we op ons gemak weer verder en melden ons vervolgens bij de Ketelsluis. Niet verwonderlijk, hier gaan we 5m de hoogte in en komen zo op het Ketelmeer dat we oversteken en vervolgen onze weg via de Ramsgeul en het Zwarte Meer. We hadden vanuit het Ketelmeer over het IJsselmeer naar Lemmer kunnen gaan, maar windkracht 5 van opzij met een golfhoogte oplopend tot 1m is voor de gezelligheid niet aan te bevelen, dus dat hebben we dan maar niet gedaan. Bij de Voorstersluis duiken we de Noord-Oostpolder in richting Emmeloord. Maar als we de sluis van Marknesse zijn gepasseerd besluiten we om direct achter de sluis aan een mooie passantensteiger vast te maken en hier te overnachten. Het is nog vroeg in de middag maar we hebben alle tijd en kunnen hier bij de Jumbo onze voorraad aanvullen. De volgende dag gaat het verder richting Lemmer. Als we daar aankomen en uit de sluis varen heeft de wind inmiddels flink toegenomen en krijgen we een stevige windkracht 5 over het dek. Als we hierna de brug zijn gepasseerd zien we dat alles vol ligt met jachten, zowaar ligt alles dubbel op de eerste blik. Gelukkig vinden wij nog een plek naast een Schottelboot, de voormalige Bakenboot “Doesburg” uit Zwolle. Vervelen doen we ons hier niet want we liggen vlakbij de volgende brug en welke taferelen zich hier afspelen met voornamelijk de huurvloot, dat wil je niet weten. Meestal gaat het net goed, maar we zien toch ook dat 2 boten de verzekeringspapieren uitwisselen. Tja, dat krijg je als je de grootste boot huurt, boven in die toren zit en niet kan varen en dan nog die wind erbij, dan moet het wel een keer fout gaan. Na 20.00 uur is er geen brugbediening meer en keert de rust in de haven terug. Jammer dat we niet veel kunnen rondlopen, want we kunnen alleen tussen de buien door wandelen, want nat blijft het nog steeds. Als we woensdagmorgen op ons gemak wegvaren is het zowaar droog en schijnt de zon tussen de wolken door. Wel heeft de wind nog niet afgenomen, misschien nu en dan 4 Bft in plaats van 5, maar minder zeker niet. We varen richting Sloten en komen daar 1 uur later aan en meren direct achter de brug af om water te tanken. Aangezien we hier mooi uit de wind liggen en een vrij uitzicht op de brug hebben waar een druk schouwspel voor ons wordt gedraaid, door voornamelijk huurboten die de bocht doorkomen door gebruik te maken van de boegschroef in plaats van het roer, besluiten we om niet verder te varen. Na de middag pakken we voor het eerst deze reis de fiets en kijken eens bij het Slotermeer hoe het daar staat met de wind en de golven en fietsen vervolgens verder naar de plaats Balk. Hier treffen we nog bekenden, Bert en Mona, de oude kantinebeheerders van de jachthavenkantine in Blerick. Donderdag hebben we eindelijk het weer waar iedereen met smacht op zit te wachten, zon ca. 23 graden en beduidend minder wind. Vanuit Sloten steken we het Slotermeer over en krijgen hier de wind pal van opzij. We kunnen best begrijpen dat met de harde wind van de laatste dagen er maar weinig motorjachten zijn overgestoken, het zal in ieder geval voor menigeen geen pretje zijn geweest. Wij gaan eens in Heeg aan het Heegermeer kijken om daar de dag door te brengen, maar wat we zien bevalt ons niet dus varen we door en komen in IJlst aan. Ja en het kan bijna niet anders, maar ook hier hebben ze een brug en een mooie ligplaats, dus schuiven wij naar de kant en blijven hier lekker liggen. Morgen gaat het naar onze eindbestemming Sneek. IJlst is een klein historisch plaatsje welk vroeger geen vestingmuren had daar het geheel omringd was door water. De volgende dag, vrijdag, is het weer raak met de wind, ik meet een stevige 5 Bft. Wel is het nog droog en kunnen wij weer genieten van het aan en afvaren van jachten en grote en kleine platbodems. Een van deze grote jongens neemt de bocht naar de brug iets te ruim en knalt met een hoop lawaai en geschuur op de reeds geopende brug. Nadat we eerst een fikse regenbui over ons heen hebben laten gaan is het voor ons ook tijd om aan te varen. Het is slechts een klein uurtje tot onze bestemming, de haven van Brandsma in Sneek, waar onze boot is gebouwd. Volgens de berichten krijgen we dit weekend weer zon, we zullen zien, maar voor ons komt het te laat na al die winderige en natte dagen want wij gaan voor enkele weken naar huis.

ROERMOND - SNEEK

ROERMOND - SNEEK Een tocht met hindernissen

De boot moet weer terug naar Sneek voor een nieuwe schilderbeurt. In het voorjaar van 2015 hebben we de boot in Sneek opgehaald nadat hij een complete schilderbeurt had ondergaan, maar helaas moesten we reeds na enkele dagen vaststellen dat de lak op de romp niet voldeed aan de te verwachten eisen. Dus de boot moet terug naar de schilder en dat gaat nu gebeuren.
ja en zo zijn we nu onderweg naar Sneek en hebben daar 2,5 week voor uitgetrokken en dat is achteraf gezien maar goed ook!
Onze bedoeling was om via de Waal en de IJssel te varen, maar aangezien we te maken hebben met hoogwater gaat dat deze reis niet lukken, dus zullen we een andere route moeten nemen want op de Maas gaat het nog wel maar de Waal staat zo hoog dat ze in Duitsland met de Rijn al problemen hebben. Dit geldt ook voor de IJssel, hier geldt het hoogwaterregime. Diverse havens zijn niet bereikbaar en de Oude IJssel die wij ook wilden bezoeken is vanaf de sluis in Doesburg gesloten, in Duitsland vreest men een dijkdoorbraak!
Hoe gaan we nu dan varen? Voor de hand ligt via de Maas naar Nijmegen en dan de Waal stroom af naar Tiel of Gorinchem maar mijn matroos ziet dat anders, zodat we over de Maas afzakken tot Heusden en dan via de afgedamde Maas en Merwedekanaal naar Vianen. Dat doen we dus.
Maandag 27 juni gaan in Roermond de landvasten los en gaan we de Maas af met een gps snelheid van 17 km/uur terwijl de motor slechts 1600 toeren draait, dat betekend dat we 5km stroom mee hebben. Druk is het niet op het water met jachten en meestal liggen we alleen of met een enkel beroepsschip in de sluis. Bij vertrek hebben we regen en dat blijft zo de hele dag. Af en toe even droog maar meestal moeten de ruitenwissers hun werk doen. Uiteindelijk komen we na 3 sluizen in Cuijk aan en vinden op de Kraaijenbergseplas een mooie ligplaats voor de nacht.
Als we dinsdag vertrekken is het droog en licht bewolkt en dat blijft ook zo de hele dag. We besluiten definitief niet over de Waal te gaan daar de berichten alleen maar slechter worden, dus gaan we de Maas af tot Heusden en draaien daar de Afgedamde Maas op waar we bij het plaatsje Veen een mooie steiger vinden, weliswaar is het toegangshek naar de wal afgesloten maar dat deert ons niet want we willen toch aan boord blijven. Stoelen op de steiger en genieten van ons privé stekje.
Na een heerlijk rustige nacht gaat het weer verder en steken we de Merwede over naar Gorinchem waar we het Merwedekanaal pakken tot Vianen. Op de Merwede is de stroming nog behoorlijk, maar gelukkig gaan we met de stroom mee en is het maar een kort stukje. Wel hebben we behoorlijk last van de golven en het onrustige water met de nodige draaikolken. Eenmaal op het kanaal gaat het allemaal rustig aan en zo zijn we al snel in Vianen en besluiten hier te overnachten.
Als we donderdag wakker worden hebben we regen en is de wereld grijs. Omdat het maar blijft regenen besluiten we niet over de Vecht te gaan maar over het Amsterdam-Rijnkanaal omdat we op de Vecht veel bruggen krijgen die bediend moeten worden wat regelmatig wachten en dus drijven voor de brug inhoud. Tijdens de vaart maken de ruitenwissers overuren. Blijven we dat weer nu de hele reis houden? Als we in Weesp aankomen is er aan de kade waar we graag zouden liggen geen plaats, zodat we voor de brug afmeren en hier overnachten, we liggen hier pal in het centrum.
De volgende dag besluiten we niet te varen vanwege de weersvoorspelling, regen met harde wind, Zuid-West 5-6 Bft. en dat is voor een ontspannen vaart over het Markermeer iets teveel van het goede. Wel verleggen we de boot naar de gewenste kade en hebben hier dan ook de beschikking over elektriciteit voor de boot zodat we de accu’s kunnen sparen.
Zaterdag gaan we toch varen. Het weerbericht is een ietsje gunstiger vooral voor de morgen met West-Zuid-West wind 4 Bft. zodat we op de Randmeren de wind schuin van achteren kunnen verwachten. Ja, we gaan over de Randmeren want het Markermeer en IJsselmeer zijn met deze wind geen optie. Het gaat op het Gooimeer en Eemmeer lekker vlot. We hebben weliswaar golven van ca. 50 cm maar die hinderen ons niet omdat ze voornamelijk schuin van achter komen. Toch besluiten we om in Spakenburg te stoppen want de lucht voorspelt niet veel goeds en morgen wordt het beter zeggen ze op de radio, maar of ik die helemaal moet geloven? In Spakenburg aangekomen gaan we eerst water tanken en krijgen een fikse regenbui met veel wind over ons heen. We liggen hier in de oude haven tussen de historische botters en vallen met de neus in de boter want het is marktdag en gelukkig blijft het op een enkelspatje na droog. Dat werd dus lekker vis eten. Morgen gaan we via de Flevopolder richting het Ketelmeer en zullen daar afhankelijk van de weersvoorspelling onze keuze maken, of over het IJsselmeer of via de Noord-Oostpolder naar Lemmer.

Een rondje Den Bosch

Met hoogwater naar Den Bosch

Een reeds langer uitgesteld vaarrondje gaan we nu maken. We willen via de Maas afzakken naar Den Bosch en dan over de Zuid Willemsvaart weer terug.

Ik heb het zo gepland dat we op woensdag 1 juni vertrekken naar Venlo zodat ik ’s avonds mooi met de fiets naar de training kan. Als we wegvaren hebben we een gast aan boord die enkel maar met mooi weer met ons is meegevaren, nou nu is het effe anders, we hebben hoogwater! Op de maas in Roermond stroomt het wel iets harder maar niet bijzonder. Dat veranderd als we de sluis door zijn en op de Maas komen, hier staat en fikse stroming. Niet getreurd wij gaan met de stroom mee. Tot Belfeld gaat het dan ook lekker vlot en mogen wij in ons uppie gebruik maken van de grote sluis, een bak water van 260x16m. Ver zijn we niet omlaag gegaan als de deuren open gaan. Als we in Venlo in de stadshaven aankomen worden we al met armgebaren tegen gehouden. Eerst denk ik vanwege de geringe doorvaarthoogte van de brug, maar het blijkt dat het water zo hoog staat dat de verbinding naar de wal onder water staat. Voor de brug kunnen we wel afmeren en de wal bereiken vanwege de hoge loopbrug naar de wal. Als we zijn afgemeerd drinken we eerst koffie waarna onze passagier afscheid neemt. Aangezien het hier momenteel niet prettig liggen is vanwege de golven van de beroepsvaart die over de strekdam de haven inlopen, gooien wij los en verkassen naar de jachthaven in Blerick. Hier mogen wij op onze oude plaats afmeren, het voelt vertrouwd aan. Inmiddels hebben we voor het weer code Geel. Uiteraard blijven wij de volgende dag nog hier en we willen ook de waterstand in de gaten houden voordat we verder gaan.

Donderdag is het water weer behoorlijk gestegen en komt onze woonplaats op het nieuws vanwege wateroverlast door hevige regen. De Maas komt hier nu ook over de strekdam van de haven en ze verwachten voor vanavond nog eens 40 mm regen, het kan niet op! We hebben inmiddels code oranje en dat hebben we geweten ook, we kregen een fiks onweer over ons heen, maar tegen de avond was het droog! Uiteindelijk is het toch allemaal nog meegevallen en zijn we de nacht zonder regen doorgekomen.

Dat doet ons vrijdagmorgen besluiten om af te varen. Onderweg hebben we een behoorlijke stroom mee en komen we veel drijfhout tegen. Dat is oppassen geblazen want er zitten behoorlijk grote jongens tussen. In iets meer dan 1,5 uur zijn we bij het Leukermeer en met nog een half uurtje zijn we al bij sluis Sambeek. Verder gaat het tot Cuijk waar we onder de keersluis doorvaren en richting de Kraaijenbergse plas afmeren bij de jachthaven. Inmiddels hebben we een heerlijk zonnetje waar we uiteraard van genieten in de kuip, maar tegen de avond krijgen we toch weer het voorspelde onweer.

Als ik zaterdagmorgen opsta is de wereld maar klein, mist! We doen kalm aan en vertrekken rond 10.00 uur als de mist grotendeels is weggetrokken. Ook als we op de Maas komen is het zicht redelijk en kunnen wij weer gebruik maken van een fikse stroming. Bij sluis Grave moeten we 1 schutting wachten, maar bij sluis Lith daarentegen kunnen we zo invaren. Gaandeweg wordt het hoogwater minder en neemt ook de stroming af, echter het blijft oppassen voor het drijfhout wat nog veel half verzonken ronddrijft. Dit keer gaan we in Den Bosch niet op de Dieze in het centrum liggen, maar nemen we het nieuwe Maximakanaal met zijn 2 sluizen, welk op de Zuid Willemsvaart uitkomt en varen dan richting centrum waar we pal voor sluis 0 afmeren. Hier zijn dan weliswaar geen voorzieningen zoals water en elektra maar dat hebben we toch niet nodig. Vanuit hier is het een kort stukje lopen tot het centrum. Wij zoeken alleen een supermarkt op omdat we toch weer iets zijn vergeten en blijven de rest lekker aan boord met een spannend boek van 895 pagina’s. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden, we meten 26 graden! Gelukkig liggen we onder de bomen in de schaduw en is het goed uit te houden met zo nu en dan een verfrissinkje. We komen de dag wel door.

Omdat we Den Bosch al meerdere keren hebben bezocht en het zondag is gaan we varen. De eerste gedachte is om naar Veghel te varen, maar dat is te dichtbij en ook daar is volgens mij op zondag weinig te beleven. We besluiten om het eens te proberen in Beek en Donk en anders in Aarle-Rixtel.

We hebben aangenaam weer met 24 graden en varen met 1400 toeren op ons gemak de Zuid Willemsvaart omhoog. Na enkele sluizen en beweegbare bruggen, die alle vlot bediend worden, komen we in Beek en donk aan. Hier is tussen de brug en de sluis een passantensteiger waar men goed kan overnachten, echter vandaag niet, want er wordt gespuid waardoor er een fikse stroom op de steiger staat. Gezien de waterstand op de Maas zal het spuien nog wel enkele dagen aanhouden, dus varen wij verder en belanden even later in het doodlopende stuk bij Aarle-Rixtel en maken hier vast in een box met stroomvoorziening. Wat kunnen we nog meer wensen. Mooi weer, nou en dat hebben we, we zitten tot 23.00 uur buiten te genieten.

De maandag en de dinsdag blijven we ook hier en vermaken ons met fietsen in de omgeving. Voor het fietsen gebruiken we de zgn. knooppuntenboekjes waar we mee door het hele land de (fiets)weg kunnen vinden, alleen hier niet. Ze zijn hier zo slim geweest om de landelijke knooppunten deels hun eigen nummers te geven waardoor je niet meer weet waar naartoe. Om het helemaal ingewikkeld te maken blijkt het ook nog eens dat er 2 verschillende routes door elkaar lopen, nl. de routes van de gemeente Helmond en de routes van de streek Eindhoven en uiteraard met hun eigen knooppunten nummers, dus verwarring alom. Maar niet getreurd wij hebben onze weg wel gevonden, al was het soms even oriënteren op de stand van de zon, sterren waren er niet, en logisch nadenken.

Woensdag is de dag dat we verder gaan. Als we in ons uppie zo rond 10.00 uur vertrekken verwachten we niet veel jachten te zien. Nou als we aankomen bij de sluis van Helmond blijkt het anders, hier liggen al enkele boten te wachten en achter ons komen er nog een paar. Al met al gaan we met een volle sluis verder. Op naar de volgende sluis want vandaag krijgen we 5 sluizen hier op het kanaal en nog eens sluis Panheel en Linne, totaal 7. Toch gaat het lekker, de meeste sluizen staan al open als we aankomen zodat we in een rustig tempo door kunnen varen. Om 16.00 uur zijn we bij sluis Panheel, die open staat en zo kunnen we ons even later voor sluis Linne melden waar we ook weer de mazzel hebben dat deze open staat. Op de Maas aangekomen krijgen we natuurlijk weer een extra duwtje in de rug door de stroming en kunnen om 17.00 uur vastmaken op onze vaste ligplaats.

We hebben op deze trip 21 motoruren gedraaid en dankzij het hoogwater enige liters diesel kunnen sparen. Deze trip kan ook bij normale waterstanden makkelijk in hetzelfde aantal dagen gemaakt worden.

2016 Een nieuw jaar met een late start

2016

Start van het vaarseizoen

Het heeft een te lange tijd geduurd voordat we weer met varen konden beginnen dit jaar. Reeds begin maart wilden we al losgooien om een paar dagen er tussen uit te trekken, echter door allerlei omstandigheden wou dat niet lukken. Ook hadden wij plannen om met de paasdagen te gaan varen, ondanks het slechte en koude weer, maar het pakte anders uit.

Bij het klaar maken van de boot, om hem van de winterplek naar onze vaste ligplaats aan de strekdam te varen, constateerde ik dat de bediening van het roer mankementen vertoonde. Na enig onderzoek via de kabels en de nodige contactspray zonder het gewenste resultaat was de stuurmachine aan de beurt. Bij het ontluchten van de stuurpomp bleek al snel dat er lucht bleef komen uit het hydraulische gedeelte, niet goed dus! Ja en toen was het tijd om de vakman erbij te halen. Deze hebben wij gevonden in Frank, die gelijk voortvarend te werk ging en constateerde dat het ontluchten van de hydrauliek niet de oplossing was, er was meer aan de hand. Er werd verder gezocht en geconstateerd dat de magneetschakelaar niet naar behoren werkte. Een nieuwe was niet zomaar meer te krijgen, Vetus had de complete stuurinrichting al lang geleden uit het program gehaald. Gelukkig kon Frank na demontage de pomp (met magneet) op zijn werk testen. Hier bleek dat de magneet in orde was, maar de pomp zelf niet meer voldeed en olie en lucht intern lekte zodat er niet voldoende druk opgebouwd werd. Dus er moest een nieuwe pomp komen, maar waar vinden we die? Op marktplaats vonden we de enige die op internet aangeboden werd, weliswaar 12 volt ipv de benodigde 24 volt, maar dat konden we omzetten. Kopen dus en helaas tegen de hoogste prijs. Voordat de pomp in huis was waren we weer een week verder, en we waren al zovele weken bezig!

Intussen heb ik de boot naar zijn zomerplaats gevaren met gebruikmaking van de oude stuurinrichting die na lang proberen toch een beetje mee wou werken. Het is maar een kort stukje en ik dacht, als hij uitvalt dan kan ik gewoon met behulp van de boegschroef sturen. Het is gelukt.

Aangezien Frank alleen in zijn vrije tijd mij kon helpen, gingen er vele dagen van nietsdoen voorbij. Uiteindelijk was alles op de nieuwe pomp overgezet en na nog weer een kleine tegenslag was zaterdagmorgen 14/5 (Pinksterweekend) eindelijk de boel gefikst en functioneerde alles zoals het moet zijn. Phoe, dat had alles bij elkaar lang geduurd, maar met een hele ervaring rijker en een bak met geld armer kunnen we weer met een gerust hart gaan varen.

Om nu al gelijk te gaan varen was voor ons te snel. Wij zouden eigenlijk vandaag naar Wessem varen om daar deel te nemen aan het openingsfeest van wsv De Maas uit Blerick, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. Hoewel alles in orde was durfden wij zonder proefvaart niet gelijk een stuk te gaan varen tussen de beroepsvaart en een sluis door te gaan. Stel je voor dat er toch wat hapert, dan heb je dus echt een probleem.

We hebben de auto genomen en ons goed vermaakt op het openingsfeest.

De dinsdag erna hebben wij onze eerste proefvaart gemaakt met een rondje over de plassen en zijn met een gerust hart afgemeerd op onze vaste ligplaats.

Maastricht en Luik

Woensdag 18/5 zijn we aan onze eerste vaartocht van het jaar begonnen.

Het moet gezegd worden, zo laat in het seizoen zijn we nog nooit begonnen. Het gaat sowieso voor ons een vreemd vaarseizoen worden. Door mijn werkzaamheden voor het Regioteam van het Watersportverbond had en heb ik nog diverse afspraken lopen die ik graag zelf wil afhandelen waardoor we moeten schipperen met onze planning. Maar eerst zijn we naar Luik geweest.

Het begon op woensdagmorgen de 18^e toen we zo tegen 10.00 uur los gooiden en richting sluis Linne voeren. Toen we hier aankwamen moesten we even wachten omdat ze aan de bovenkant aan het invaren waren. Na de snelle schutting ging het vervolgens naar sluis Maasbracht waar het licht voor ons op groen stond. Dit zelfde geluk hadden we ook bij de volgende sluis, sluis Born. Hierna konden we de verbredingswerkzaamheden bewonderen die momenteel op het kanaal plaats vinden.

Het kanaal wordt geschikt gemaakt voor de zgn. VB vaart, dat zijn schepen met een maximale lengte van 190m, de zgn. koppelverbanden.

Ter hoogte van de bocht van Elsloo was een vernauwing van de vaarweg doordat een baggervaartuig de helft van de vaargeul innam. Hier lag een boot van de aannemer die het verkeer moest regelen, nou die vent kunnen ze beter naar huis sturen. Op mijn oproep via de marifoon werd niet gereageerd maar hij ging wel voor ons aan de kant en liet ons doorvaren zodat wij in de veronderstelling waren dat er geen tegenmoet komend verkeer was. Nou niets minder dan dat, er kwamen ineens 2 vrachtschepen achter het baggerschip uit. Door de dode hoek had ik die niet kunnen zien en had de verkeersregelaar mij tegen moeten houden. Toen ik via de marifoon mijn beklag daarover deed, zei hij doodleuk dat ik toch op tijd was gestopt. Ja gestopt was ik wel, maar vol in de achteruit en op enkele meters afstand van de beroepsvaart stil komen, dat doe ik liever niet, het lijkt mij niet zo goed voor mijn hart en de zenuwen. De vrachtschepen hadden ons uiteraard ook niet gezien totdat ik voor hun neus opdook en zij mijn beklag hoorden over de marifoon. Had je ze toen eens moeten horen wat ze van deze man vonden. We zagen elkaar al lang niet meer toen ze nog steeds hun menig over deze “verkeersbegeleider” aan het verkondigen waren.

Verder ging het zoals het hoort, rustig aan genietend van het varen en zo kwamen we aan het eind van het kanaal waar ze driftig aan het bouwen zijn. De bestaande keersluis van Limmel wordt afgebroken en ter plaatse is men bezig met de bouw van een moderne nieuwe keersluis. Aangezien ik deel uitmaak van de werkgroep die de bouwarbeid begeleid was het nu het moment om foto’s te maken. Leuk, zien de mensen van deze groep het ook eens vanaf het water.

In Maastricht aangekomen hebben we een plaatsje gezocht aan de strekdam tussen de bruggen en de rest van de dag niet veel meer gedaan dan in de luie stoel zitten en naar de bootjes kijken die voorbij varen.

Na een rustige nacht zijn we naar sluis Lanaye gevaren. Hier zijn we met de oude grote sluis 14,70m omhoog gegaan en hebben in het nieuwe sluiskantoor ons vaarpapier voor Liege en retour gehaald. Het was opvallend hoe rustig het was met de beroepsvaart op het Albertkanaal en de Maas. Normaal kan je hier de pech hebben dat je blijft schommelen tot je in de jachthaven van Luik ligt, maar vandaag niet. In de jachthaven hadden ze een mooie plaats voor ons gereserveerd en zijn wij na het afmeren maar gelijk naar de MediaCité gelopen, het nieuwe winkelcentrum van Luik.

De vrijdag hebben we besteed om eerst het centrum weer eens te bezoeken en zijn toen de Maas overgestoken naar de wijk Outre Meuse waar we zo rond 13.00 uur de laatste resten van de rommelmarkt hebben bekeken. Jammer, we waren net iets te laat, de volgende keer toch maar wat vroeger gaan. Na een mooie wandeling langs de Maas zijn we weer in MediaCité beland en neergestreken op ons bekende terras voordat we terug gingen naar de boot. Als de avond valt hebben we een mooi uitzicht op het nieuwe kantoorgebouw van de Provincie ambtenaren.

Zaterdagmorgen hebben we geen haast. We varen zo tegen 11 uur terug naar Maastricht en maken met 1400 toeren zón 10 km per uur en dat vinden wij genoeg op deze mooie morgen. Op het hele stuk tot de sluis komen we slechts 2 vrachtschepen tegen en een motorjacht, Le Maron, een oude bekende van ons. Aangekomen bij de sluis is 1 vrachtschip voor ons en krijgen we de nieuwe sluiskolk van 225x25m. Even later meld er zich nog een vrachtschip en nummer 3 schuift zonder dat we iets op de marifoon gehoord hadden ook naar binnen. Gezamenlijk gaan we in deze grote bak met water 14,70m omlaag. Vanaf hier gaat het genietend van het mooie weer nog langzamer, 1200 toeren, naar Maastricht waar we weer tussen de bruggen vastmaken. Buiten een harinkje halen doen we eigenlijk niet veel meer die middag. Zondag staat voor de terugvaart naar huis. We varen al om 9 uur weg om in ieder geval voor de regen thuis te zijn, want de weersvoorspelling is voor de middag niet bijzonder. Het gaat allemaal voorspoedig, sluis Born staat voor ons alleen al klaar en ook zo Maasbracht. Nou dat gaat lekker vlot. Ja dat dachten wij, totdat we ons melden voor sluis Linne. Ter hoogte van het meldbord zegt de dame aan de andere kant van de marifoon dat ze ons niet verstaat en niet kan zien. Lariekoek ik weet zelf donders goed welk zicht ze vanuit hun glazen paleisje hebben, maar goed bij het invaren van het sluiskanaal meld ik mij weer en krijg geen gehoor, wel begint ze even later een geanimeerd gesprek met een waterscoutingboot die zich meld aan de andere kant van de sluis en nog niet zichtbaar is op de monitor omdat hij te ver weg en achter de bocht zit. En ja hoor voor deze boot gaat de sluis leeg naar beneden en kunnen wij een schutting wachten terwijl ik nota ben als het ware voor de deur drijf. Na verscheidene oproepen krijg ik eindelijk gehoor en weet ze me te vertellen dat ze me niet ziet en niet gehoord heeft, ja kan je het nog bonter maken? Kortom ik heb de dame in kwestie op een fatsoenlijke manier verteld wat ik van haar en haar werkwijze vind en vermeld dat als ze me dit nog een keer flikt ik een officiële klacht zal neerleggen, nu maar afwachten of het helpt. Is het niet voor mij, dan wel voor een ander zullen we maar zeggen. Met een uur vertraging komen we toch nog droog op onze ligplaats en kunnen wij terugkijken op een paar heerlijke dagen met een boot die ons weer het volste vertrouwen schenkt.

NAZOMER

NAZOMER

Goed en wel terug van 3 maanden vakantie zijn we weer onderweg. Intussen hebben we al onze afspraken die gepland stonden afgewerkt, onze sociale contacten weer aangehaald en zijn weer helemaal klaar om er nog even tussenuit te gaan. Donderdag 24/9 varen we direct na de middag naar sluis Roermond en melden ons via de marifoon. Hier krijgen we te horen dat er niet geschut kan worden wegens een stroomstoring op sluis Roermond, Linne en Heel. Lang leve de centrale bediening! We zitten opgesloten. We zullen maar even wachten en maken ons vast naast een tanker. Uiteindelijk gaat het lang duren en besluiten wij na contact met de sluismeester terug te varen naar onze ligplaats. Van huis uit en via de handheld marifoon zien en horen wij dat eerst om 17.30 uur de eerste schepen door de sluis gaan. Nou dan is het maar goed dat we daar niet op gewacht hebben. We zitten lekker thuis en horen de drukte op de marifoon aan.

Vrijdag 25/9 gaan we dan toch echt vertrekken. Sluis Roermond staat open dus kunnen we zo invaren en ook bij sluis Belfeld hebben we mazzel. Het gaat, ondanks dat we rustig varen, lekker vlot. Aangekomen in Blerick maken we vast aan de passantensteiger in de jachthaven van WSV de Maas en gaan onze oude bekenden begroeten, want door de lange vakantie zijn we al lang niet meer in onze oude haven geweest.

Zaterdag 26/9 vertrekken we op tijd en varen de Maas verder af naar het Leukermeer. Hier hebben wij vanavond het sluitingsfeest van WSV de Maas. We liggen hier met veel deelnemende boten bij elkaar aan een nieuwe steiger, gezellig! Ook het feest en de BBQ ’s avonds is best gezellig, alleen jammer dat de stroom steeds uitviel en alles in het donker zat. Jammer dat ook de muziek uitviel, het is dan zo stil in het donker. Ja, dat krijg je als iedereen de elektrische kachel op de boot aanzet, daar is de stroomvoorziening niet op berekend.

De volgende dag wordt besloten om met z’n allen gezamenlijk terug te varen wat een mooie sliert boten op de Maas oplevert. Bij aankomst is er een brunch die uiteraard door de gezelligheid danig uitloopt. Voor ons maakt het niet uit, wij hoeven morgen niet te werken en blijven vannacht natuurlijk hier.

Maandag 28/9 gaat het weer huiswaarts. Bij sluis Belfeld roep ik de sluis op, maar krijg geen antwoord. Na diverse pogingen meld de sluis zich en vraag ik of ze mij niet gehoord hadden, daar ik mij zorgen maak dat de marifoon het niet doet. Als antwoord krijg ik te horen dat we even moeten wachten en is de verbinding verbroken. Na enige tijd meld de sluismeester zich weer en vraagt waar wij ons bevinden. Ik heb hem geantwoord dat ik pal voor de sluis drijf, “oh ik moet de camera nog even instellen want ik zie u niet” was het antwoord. Nou ja? Vervolgens ging het wel snel. Met een lekker zonnetje zijn we naar Roermond gevaren. Sluis Roermond stond open en alles ging lekker snel, zodat we even later de boot in de haven op zijn plek konden leggen.

Na een nachtje thuis te hebben geslapen gaat dinsdag 29/9 de boot weer los. We gaan naar Maastricht en kunnen nu sluis Linne nemen daar de stremming tot zondag was. Als we bij de sluis komen hebben we pech, we moeten wachten, ze zijn juist naar boven aan het schutten. Aangekomen bij sluis Maasbracht hebben we meer geluk, de stuurboordsluis staat open. Dit is de oude ofwel de Westsluis, hier moet je als je omhoog gaat opletten dat je niet verder dan het midden vastmaakt. Beter is nog om helemaal achteraan af te meren in verband met forse stroming in het voorste gedeelte van de kolk, doordat het water onder de sluisdeur naar binnen komt.

We varen nu over het Julianakanaal wat eigenlijk tot Born een saai en recht toe aan kanaal is. Ook bij sluis Born zit het ons mee, we kunnen zo de sluis invaren. Nadat we de industrie in Stein zijn gepasseerd wordt het kanaal aantrekkelijker met o.a. de bocht bij Elsloo. Ze zijn hier druk bezig met verbreding van het kanaal en een stuk verderop komen nog passeerstroken voor schepen van klasse Vb dit zijn o.a. koppelverbanden van 190m lang. Dit heeft mede te maken met de nieuwe sluis bij Lanaye met een afmeting van 25x225m. Ook bij de keersluis van Limmel wordt druk gewerkt. Hier komt een geheel nieuwe sluis die dienst zal doen als hoogwaterkering.

Aangekomen in Maastricht meren we af aan de strekdam tussen de 2 bruggen. Hier kunnen we nog een paar bekenden begroeten uit de haven van Blerick. Als we achter in de kuip heerlijk zitten te genieten van het late zonnetje zie ik een duif op het water drijven. Gelukkig komt ze met de wind en klappende vleugels naar de kant en kan ik haar tussen 2 boten met het schepnet oppakken en op de strekdam zetten. Zo te zien had het niet langer moeten duren want het beest is totaal uitgeput. Toch maar goed dat schepnet aan boord, oorspronkelijk bedoeld voor de Kids, maar in de praktijk levensreddend voor de beestjes. Vorig jaar was het een kat en het jaar daarvoor een egel.

Als we woensdag 30/9 losgooien schijnt heerlijk de zon en wordt het aangenaam warm. Een half uurtje later varen we de sluis van Lanaye in nadat ik ons had gemeld met ons MET nr. en onze bestemming. Voordeel van dat MET nr. is dat alle gegevens van de boot bij hun in de computer staan en ik enkel het briefje, wat dan klaar ligt, hoef op te halen. Wel moet ik eerlijk bekennen dat ik dat meestal niet ophaal en gewoon de sluis uitvaar. Met 2 uurtjes varen komen we in Luik bij de gemeentelijke jachthaven aan en liggen even later aan de mooie nieuwe steiger halverwege de haven. Bij het melden op het havenkantoor krijg ik te horen dat v.a. 15/9 de winterprijzen gelden en wij zodoende tegen een gereduceerd tarief liggen, nou dan doe nog maar een dag. Nu eerst de benen strekken en natuurlijk weten we een gezellig terras waar we onze dorst laven aan een brouwsel gemaakt door een Belgische pater. Uiteraard blijven we de volgende dag ook hier en gaan naar de Mediacité het mooie nieuwe winkelcentrum vlakbij de haven.

De vrijdag is om te fietsen. We rijden eerst een heel stuk langs de Maas tot we bijna Luik uit zijn en gaan dan terug via de westelijke kant van Luik. Hiervoor moeten we flink klimmen, maar met een beetje elektriciteit in het wiel gaat dat prima. Zo krijgen we een mooi uitzicht over de stad als we daar boven rijden. Terug gaat het door een woonwijk waar veel allochtonen wonen, het ziet hier letterlijk en figuurlijk zwart van de mensen, even later rijden we weer door een andere wijk en kunnen constateren dat het vrijdaggebed ook hier druk wordt bezocht. Ook de allochtone winkels hebben het zo druk dat ze de overtollige verpakking en andere waren zomaar op de straat gooien, wat een rotzooi! Uiteindelijk komen we midden in het centrum uit op Place de Lambert, veel te druk hier met toeristen. Laat ik nu toevallig aan de rand van het centrum nog een terras weten waar geen toeristen komen en men met de plaatselijke bevolking een praatje kan maken, als dat lukt met mijn drie woorden Frans. De wijn smaakt daar voortreffelijk. Jammer, maar als we de volgende dag opstaan is het inmiddels zaterdag 3/10 en dat betekend dat we aan de terugreis moeten denken.

Niet al te snel en geheel alleen varen we zonder een schip tegen te komen terug naar sluis Lanaye. We zien enkel wat hardlopers en vissers langs de kant van het Albertkanaal. Het zit ons weer mee, de sluis staat open. Het lijkt erop dat we alleen schutten, maar even later meldt zich een beroepsschip en zo gaan we samen 14,70m omlaag. Natuurlijk maken we in Maastricht weer vast aan de strekdam en begroeten onze bekenden uit Venlo, die daar nog steeds liggen. Het weer is nog steeds fantastisch met 20 °C. Wij lopen even de binnenstad in, maar vinden het veel te vol en vlijen ons al snel op een terras neer. Tot het donker wordt en daarmee frisser zitten we de rest van de dag heerlijk te genieten in de kuip.

Zondag 4/10 gaat het verder huiswaarts. Als we vertrekken is de boot nog nat van de regen, die we vannacht hebben gehad en hebben nu een grauwe wolkenlucht. We varen langzaam aan, want de bedoeling is om niet verder dan Maasbracht te varen. Toch gaat het voorspoedig doordat een jacht met hogere snelheid voor ons vaart en zorgt dat sluis Born en sluis Maasbracht open staan als wij aankomen. In Maasbracht meren we af in de passantenhaven en krijgen nog bezoekers die op een Harly Davidson arriveren, gezellig.

Maandag 5/10 gaan we eerst aan de overkant bij Tullemans de dieseltank volgooien. Na de vakantie hebben we tot nu 27 motoruren gedraaid en vullen de tank met 138 liter diesel á € 1,=/ltr. In het dieselverbruik zit niet alleen het verbruik van de motor, maar ook de dieselverwarming en de generator. Na het tanken gaat de reis verder naar de thuishaven waar we een dik uur later met een goed en voldaan gevoel op onze vaste stek afmeren. Vandaag ruimen we nog een beetje op in en om de boot. Morgen wordt de boot gewassen en kan ik mij woensdag melden voor mijn meniscus operatie.