Voorjaar 2018 3/7

Woensdag 27 juni

Na een heerlijk rustige nacht met een mooie sterrenhemel gaan wij in de ochtend op ons gemak ons klaarmaken om verder te gaan. Het is dan ook al ruim na tienen dat we de dieselpaarden uit de stal halen en lekker via allerlei binnenwegen ons richting Avignon begeven en zo verder over de Route National die parallel loopt aan de snelweg en nemen na Bollène de afslag naar Saint Paul Trois Chateaux. Dit is een plaats waar we vorig jaar in november ook al waren. Toen was het vreselijk koud en nu lekker warm met ca. 28 graden. Hier staan we op een zgn. mixparking, dwz. We staan hier op een groot parkeerterrein voor personenwagens waar enkele vakken zijn gereserveerd voor campers. Ook kunnen we hier water nemen en het toilet legen en dat alles voor noppes, gratis en voor niks. Daarbij staan we hier ook nog eens met een veilig gevoel want we staan hier pal voor het politiebureau. St. Paul Trois Chateaux heeft een leuk klein historisch centrum welk geheel ommuurd is en bereikbaar is via enkele toegangspoorten. Natuurlijk bevindt zich in het midden een plein met de nodige restaurants en terrassen wat zich allemaal gezellig laat aanzien.

Donderdag 28 juni

Om 7 uur worden we met veel lawaai gewekt. Wat is er aan de hand? Er is er een begonnen om op het naast gelegen park het gras te maaien met een fikse motormaaier met kapotte uitlaat, daarnaast zijn ze aan de andere kant van de parkeerplaats in de grond aan het wroeten met een eveneens veel herrie makend machien, ja en wij zitten daar precies tussen in, niks uitslapen dus. We rijden gelijk dan maar naar de supermarkt want we moeten brood hebben en eten daar op de parkeerplaats een paar lekkere croissantjes voordat het weer verder gaat. Ja verder gaat het weer. Gisteren hebben we 80 km gereden, maar vandaag zullen dat er meer worden. Onze route gaat ook vandaag wee parallel aan de snelweg, de Route Soleil. Dat gaat redelijk snel met af en toe een rotonde als de weg door een plaats loopt, maar meestal gaat het om de plaats heen en kunnen we goed doortuffen met een gangetje van 80 tot 90 km. Enkel als we Lyon naderen en automatisch op de snelweg komen is het over met de pret. De autoweg zit propvol met allerhande verkeer zodat we hier zelfs langzamer rijden als op de Route National. Ja en dan zijn we in Lyon en is het prijs, er staat een lange file voor de tunnel die ons zeker een dik half uur kost, maar ja dat weet je van te voren en is het risico van deze route te nemen. Het had evenzo goed kunnen gaan en anders hadden we maar de snelweg die om Lyon heen gaat moeten nemen. Tussen Villefranche sur Saone en Macon verlaten we onze route en gaan in Saint Jean d’Ardières bij een wijnboer op bezoek. Hier kunnen we op een grote wei zelf een plekje uitzoeken waar we de camper neer willen zetten om te overnachten. Ook hier is voor de camperaar alles voorhanden om water te tanken of van je rotzooi af te komen. We staan hier prachtig, eerst helemaal alleen en later met een Duits stel die aan de andere kant gaan staan. Natuurlijk wordt er een bezoek gebracht aan het proeflokaal met resultaat dat de camper weer wat meer weegt.

Vrijdag 29 juni

Dat we tussen de wijnboeren zaten wisten we, maar dat ze ons daar ’s morgens om 5 uur al aan doen herinneren dat hoeft nu ook weer niet. Toch hebben we ons slaapje kunnen voltooien en gaan dan ook uitgerust op pad. We willen Beaune gaan bekijken want dit moet een heel mooie Bourgondische stad zijn. Dus wordt de elektronische navigator geïnstrueerd, we willen naar Beaune! Dat heeft die dan ook keurig gedaan, ware het niet dat hij ons bij Macon een tolvrije snelweg opstuurt om ons via Cluny daarheen te brengen. Dit kan dan wel in km korter zijn maar in tijd bij lange na niet want we zitten nu midden in de heuvels van de Bourgogne. Omkeren heeft geen zin want de eerste afslag is na 20 km, dan weer 20 km terug, nee dan maar lekker door de kleine plaatsjes en weggetjes tuffen, berg op berg af. We hebben tenslotte de tijd. Rond de lunchtijd komen we in een gezellig plaatsje, Cormatin. Dus op de rem en eten. Als we na het eten het dorp verder bekijken besluiten we niet hier te blijven maar een paar km verder want daar schijnt een mooie camperplaats te zijn. Zo gezegd, zo gedaan, Als we na ca. 7 km in Saint Genoux Le National (hoe verzinnen ze zo’n naam) aankomen blijken we op een mooie camperplaats te staan aan een voormalig station waar over de voormalige spoorlijn nu een fietspad loopt. Dit fietspad gaat vele kilometers door de Bourgogne richting Saone en verder naar het zuiden. Het is vandaag weer goed warm, ca 34 graden, dus wordt er weinig ondernomen buiten een bezoek aan het centrum en een heerlijk terras onder de bomen. Morgen gaan we fietsen.

Zaterdag 30 juni

Voor we gaan fietsen worden er eerst boodschappen gedaan bij de super die onder aan de berg ligt. We gaan met de fiets de boodschappen halen en ja hoor, als we terug buiten komen is mijn achterband lek. Weer dezelfde! Dat wordt vandaag dus niet fietsen want, ondanks dat ik de band heb geplakt, durf ik toch niet het risico te nemen om ergens halverwege met een kapotte band te staan want deze band heeft me al meerdere keren in de steek gelaten. Dat wordt dus als we thuis zijn een nieuwe. Dan blijven we lekker hier onder de luifel zitten met een koel biertje en dat is zeker geen straf met 33 graden. Tegen etenstijd komt de bbq uit de tas en gaan we culinair genietent de avond in.

Zondag 1 juli

Ja het is alweer een maand verder en dat betekend dat we richting huis moeten, maar niets overhaasten want we hebben nog even tijd. We gaan nu naar een plaats waar ik altijd heb willen zijn maar dan met een ander vervoermiddel. We rijden naar Langres, daar weer naar beneden en komen dan uit bij Pont de Marne aan het Canal entre Champagne et Bourgogne. Hier is een ligplaats voor jachten en tevens ook parkeerplaatsen voor campers. Deze haven ligt ca. 5 km voor de invaart van de tunnel van Balesmes met een lengte van 4.820m waar je dan met je jacht doorheen moet varen. Als je mazzel hebt is de tunnel verlicht, maar je vaart in Frankrijk en dan weet je maar nooit, het kan evengoed zo maar zijn dat je aangewezen bent op je eigen verlichting. De dag wordt grotendeels doorgebracht met lezen en kijken hoe Max Verstappen nr. 1 wordt in de Formule 1 van Oostenrijk.

Maandag 2 juli

Ondanks dat we eerst uiterlijk woensdag weer thuis moeten zijn gaan we vandaag toch al naar Nederland want na een telefoontje met de dealer van de camper hebben we besloten daar eerder naartoe te gaan dan was gepland. We vertrekken om 9.00 uur en rijden via diverse binnenwegen richting Toul. Van hieruit gaat het verder over de snelweg met een tankstop en lunchpauze in Luxemburg. Helaas zijn er in België 2 lange stukken waar aan de weg wordt gewerkt en dat houd behoorlijk op. Toch is het niet al te laat als we in Zaltbommel arriveren. Ja we zijn onze woonplaats voorbij gereden. Hier in Zaltbommel staan we vlak bij een jachthaven en als het ware naast de Albert Hein, makkelijker kan niet. Vandaag was een behoorlijk stuk rijden, 580 km, maar het was goed te doen.

Dinsdag 3 juli

We zorgen dat we op tijd bij de camperdealer zijn zodat als de kleine klusjes zijn uitgevoerd wij weer op tijd kunnen vertrekken. En inderdaad om 11.00 uur zijn we weer aan het rijden richting thuis waar we na een etensstop om 13.00 arriveren. Nu is het enkel nog de camper uitladen, poetsen, wassen en naar de stalling brengen, maar daar hebben we nog wel even de tijd voor.

We zijn ongeveer 8 weken onderweg geweest en hebben op deze trip 7084 km afgelegd met een verbruik van 636 liter diesel.

Voorjaar 2018 26/6

Woensdag 20 juni

Veel nieuws van deze dag is er eigenlijk niet te melden, de dag bestaat hoofdzakelijk uit lekker zwemmen luieren en niet te vergeten met het supboard tegen de branding in de zee op en als we het daar moe zijn een golf pakken en proberen in een grote surf naar het strand racen. Tegen de avond worden de spullen weer in de camper geruimd en vastgezet voor de reis van morgen. Ja we gaan weer verder. Voor het weer hoeven we het niet te doen want het is en blijft heerlijk weer met een temperatuur van ca. 30 graden, alleen jammer van de wind die ’s middags, zoals alle dagen, sterk toeneemt en het daardoor niet aangenaam is om buiten te zitten.

Donderdag 21 juni

Voordat we daadwerkelijk aan de reis beginnen wordt eerst de drinkwatertank gevuld en worden nog enkele boodschappen gedaan bij de supermarkt. Ons doel van vandaag is een camperplaats op een klif met een strandje. We rijden via de tolvrije A7 naar het noorden, passeren eerst Valencia, dan Peniscola en vervolgens Amposta met zijn grote meren. Op zeker moment gaat de A7 over op de N340 en juist hier aan het beging van deze route nationale weet ik een wegrestaurant waar we koffiepauze houden. Als we in L’Ametlla aankomen moeten we eerst via een tunnel onder de N340 door, vervolgens na een draai onder de spoorweg met op het einde een bijna haakse bocht die ook nog eens behoorlijk steil omhoog gaat. Kortom voor de navigatie ging het te snel en de motor moest even gekieteld worden, maar het ging allemaal goed. Daarna kregen we in een woonwijk nog enkele smalle straatjes toebedeeld met als verrassing op het eindpunt een ruime en mooi verzorgde parkeerplaats met links en rechts een trap naar het strand en niet te vergeten een fantastisch uitzicht over de zee. Ja je kan het natuurlijk wel raden, als we goed en wel op onze plek zijn geïnstalleerd en ik heb rondgelopen, want ik wil wel alles gezien hebben, is het tijd voor de snorkel en de zwemvliezen. Het is hier mooi snorkelen langs de rotsen en ietsje verder de zee in waar rotsen onder water liggen. Je ziet hier veel vissen van klein tot groot en dan ook nog in diverse kleuren. Het mooiste vond ik een school zilverkleurige vissen met gele pikkels op de schubben en fel geel op het einde van de vinnen. Deze vissen zijn naar schatting 15 tot 20 cm lang en helemaal niet schuw, ik zwom boven en tussen hun door zonder dat ik het gevoel had dat ik ze stoorde. Ja, dan ben je, nadat je beide strandjes hebt uitgeprobeerd, uitgezwommen en wil je nog even lekker buiten zitten, komt die vervelende wind weer opzetten, dus op tijd naar binnen.

Vrijdag 22 juni

Vanmorgen hoorde ik van de Nederlandse buurman dat morgen en zondag in nagenoeg heel Spanje het een groot feestweekend zou worden. Dat was ook al te zien bij de strandtent, want het was al vroeg in de morgen daar een en al bedrijvigheid. Het schijnt het feest van de heilige Johannes te zijn, ik heb hier al gelezen dat ze die St. Jean noemen en het hele weekend door eren met vuurwerk, vuurkorven, brandstapels en met klap op de vuurpijl zullen we maar zeggen, de jeugd (en oudere} lopen met vuurslingers over straat met alle risico’s van dien. Het feest wordt voornamelijk op straat gevierd waardoor, zegt men, er veel straten en soms hele dorpen worden afgesloten waardoor wij wel eens in de problemen zouden kunnen komen, want hier blijven is geen optie, we werden al gewaarschuwd dat het orkest zeker tot 3 uur `s nachts zou spelen. Dus wegwezen!

Jammer want de plek beviel ons prima. De navigatie wordt geprogrammeerd op La Jonquera maar eerst gaan we de diesel bijvullen want met het beetje wat er in zit halen we de grens niet en stilstaan op de snelweg is niet leuk. Het eerste gedeelte rijden we over de N340 tot de middagpauze en eten we een heerlijk 3 gangenmenu met een glas rode wijn welk geschonken wordt uit een Grols beugelfles, ja zo zie je maar hoe bekend die Tukkers zijn. Bij Villafranca gaan we de tolweg op om Barcelona te vermijden en juist hier rijden we de file in. Het is vreselijk druk, vrijdagmiddag en de dag voor het feestweekend, het verkeer blijft kruipen tot dat we ver Barcelona voorbij zijn en aan de tolpoortjes komen, daarna is het gewoon doorrijden en komen we rond 17.30 uur in La Jonquera bij het grote winkelcentrum aan. Hier staan al diverse campers bij elkaar en wij zetten ons er tussen. We bezoeken uiteraard de megashopping, nemen een kop koffie en kopen een paar zaken in de supermarkt. Daarna is het ontspannen en naar bed.

Zaterdag 23 juni

We hebben alle tijd vandaag want we hebben nog geen vastomlijnd plan. Eerst maar eens de dieseltank volgooien voordat we Spanje verlaten, want dat scheelt wel een slok op een borrel met de prijs die we in Frankrijk moeten betalen. De bedoeling was om via de route national naar Narbonne te rijden, maar dat hebben we maar niet gedaan vanwege dat het hier in de bergen lang ophoud. Niet dat we haast hebben, maar om over een stukje van ca 65 km enkele uren te doen daar hadden we geen zin in, dus werd het tolweg tot Narbonne. Bij Narbonne zijn we in noordelijke richting gereden naar het kleine plaatsje le Somail wat direct aan het Canal du Midi ligt en ja dat is natuurlijk wat we willen, bootjes kijken. We staan hier direct aan het water half in de schaduw van de bomen en hebben genoeg te kijken. Het plaatsje zelf is schilderachtig met zijn markante middelpunt, een boogbrug, en de diverse restaurants langs het water.

Zondag 24 juni

Vandaag blijven hier want het bevalt goed en vanmiddag willen naar de F1 kijken. We gaan wat wandelen langs het kanaal en bij de Tourist Information heb ik een hele stapel folders en kaarten gekregen waaronder een kaart met fietsroutes langs het kanaal. Van fietsen is niets gekomen want de F1 begon pas om vier uur en toen was het toch weer een beetje te laat om te gaan.

Maandag 25 juni

We gaan het leuke plaatsje Le Somail verlaten en gaan richting St. Chinian. Hier wil ik bij het Maison du Vin wijn kopen. We zijn hier al eens eerder geweest en dat was goed bevallen, wel is het plaatsje duidelijk veranderd, was er vroeger slechts een wijnverkooppunt, nu stikt het ervan. Met een leuke wijnaankoop in de camper gaat de reis grotendeels terug via dezelfde weg richting Beziers. We stoppen op de officiële camperplaats van Colombiers en gaan het plaatsje eens bekijken. Tijdens de wandeling zien we een veel betere plaats voor onze overnachting en ook nog eens midden in het centrum, dus de camper gehaald en hem op de nieuwe plek gestald. Mooi is dat tegenover ons in een park een foodtruck staat, nou wat zouden we dan zelf moeite gaan doen. We hebben een heerlijk rustige avond en nacht gehad.

Dinsdag 26 juni

Het is al laat als we uit Colombiers vertrekken. We weten nog niet waar naartoe, maar we gaan richting in ieder geval richting Nimes. Nadat de navigatie ons de file heeft ingestuurd in Montpellier en we zelf maar de weg hebben gezocht en met veel oponthoud weer uit de drukte zijn gekomen besluiten we naar Arles te gaan. Die beroemde brug welke Vincent van Goch heeft geschilderd willen zelf wel eens zien. Ook hier gaat het fout met de navigatie en moet het menselijk brein het oplossen, maar de brug hebben we gezien. Op de camperplaats waar we staan voelen we ons niet veilig. Het is een officiële door de gemeente aangewezen camperplaats met mooi zicht op de rivier de Rhone, maar er staan enkele oude campers van lieden die er waarschijnlijk wonen en een stukje verder bivakkeren enkele zigeuners. Voor ons teveel van het goede (slechte) dus blijven we niet hier en zoeken onze overnachtingsplek een stukje verder. We zijn richting Avignon gegaan en voorbij Beaucaire naar Vallbregues waar we een mooie camperplaats hebben gevonden gelegen aan de rand van een park met mooie aparte plaatsen per camper met heerlijke schaduw van de bomen.

Voorjaar 19/6

Dinsdag 12 juni

Vanmorgen werd ik in alle vroegte wakker van de voorbij varende vissersschepen waarvan er een wel erg dicht onder de kust voer en ook nog eens behoorlijke herrie maakte. Ja dan ben je wakker en wat doe je dan, juist, foto’s maken van de zonopkomst. We gaan weer eens verder en hebben enkele plaatsen in de route opgenomen om te zien of we daar willen staan. Uiteindelijk viel het allemaal en beetje tegen of was het niet toegestaan om daar te ovenachten. De vrije plaatsen hier in Spanje komen steeds meer onder druk te staan, ik denk vanwege de lobby van de campings en daar mag ik ze eerlijk gezegd geen ongelijk in geven, maar leuk vind ik het niet want vrij staan heeft toch wel iets. Uiteindelijk komen we in Cabo de Palos, een vissersplaats met op een uitstekende kaap een vuurtoren. Bij deze vuurtoren hebben wij vorig jaar nog enkele dagen gestaan. Als we bij de camper terugkomen, nadat w een kop koffie hebben gedronken bij de haven, is men zo vriendelijk geweest om een briefje op de deur te plakken met de mededeling dat we daar niet mogen staan. We staan nb op een strook met parkeerhavens. Nou hier wouden we toch niet blijven en de koffie was lekker, dus niet zeuren. We gaan kijken of ons stekje van vorig jaar op La Manga de Mar Menor, een landstrook tussen de zee en een binnenmeer, er nog is. En ja hoor, er staat slechts een camper, dus schuiven wij gelijk erbij en staan nu op een kleine parkeerplaats bij een strandtent waar ik kan kiezen of ik in de zee of in het binnenmeer ga zwemmen. Het wordt beide met een grote voorkeur voor de zee. De landstrook is 18,5 km lang en wij staan hier tussen km 14 en 15.

Woensdag 13 juni

Natuurlijk blijven vandaag hier staan, we hebben voldoende voorraad en een volle watertank, dus voorlopig hoeven niet weg hier. Er wordt veel gezwommen, het supboard wordt opgepompt en verder wordt er regelmatig gewoon niets gedaan.

Donderdag 14 juni

Ik kan e niets aan doen maar het zal voor vandaag weer een gelijk gezind verhaal worden. Zwemmen, suppen en vandaag ook nog snorkelen en tussendoor een beetje wandelen. We blijven mooi weer houden met ca. 28-30 graden waarbij na de middag het harder gaat waaien wat alleen maar leuk is als ik met het board bezig ben.

Vrijdag 15 juni

We moeten diesel tanken en we willen naar El Pinet, ook een plek waar we vorig jaar waren die ons goed was bevallen. We gaan vandaag omdat het op vrijdag nog rustig is met boodschappen doen en het morgen in El Pinet wel eens druk kon gaan worden. Maar eerst stoppen we in Cabo de Palos om koffie te drinken, ach en omdat het gezellig is op het terras en we de tijd aan ons zelf hebben, eten we ook maar gelijk hier. Van hieruit rijden we naar San Javier en gaan bij L Clerck goedkoop diesel tanken, dat scheelt toch al gauw 12 cent/ltr. De volgende stop is Torreviega hier is een camperplaats beschreven en die willen we natuurlijk wel even zien. Als het bevalt blijven we daar, nou bij aankomst hebben we het wel gezien, je hebt hier een prachtig uitzicht over de zee maar je staat ook vol in de wind en waaien doet het goed hier, dus wegwezen. Ja en zo wordt het dan toch El Pinet, een leuk strandje met restaurant en grote parkeerplaats op 1,5 km afstand van La Marina. Het is vrij rustig hier met de campers, er staat slechts een rij onder de bomen gestald waar nog voldoende plekken vrij zijn.

Zaterdag 16 juni

Zo langzaam aan zijn we toch aan onze terugreis bezig, hoewel dat nog even gaat duren, maar we komen nu toch al in de buurt van Alicante en dadelijk Valencia, ja en dan moet je opletten dat het niet te snel gaat en zou het maar zo kunnen gebeuren dat we te vroeg thuis zijn en dat willen we natuurlijk niet. Dat we gisteren al hierheen zijn gereden is maar goed ook, want om acht uur dienden zich al de eerste badgasten aan en werd het in de loop van de morgen volle bak. Wij hebben er hier weinig last van omdat we in een rij met de campers staan en onze stoelen achter de camper in het park zetten. Mooi is hier dat het vol staat met grote bomen die veel schaduw geven, en ideaal zijn om de hangmat op te hangen. Zwemmen doe ik slechts een paar keer want ik vind het veel te druk met die weekendgasten. Wij houden ons voornamelijk rond de camper op, lekker in de schaduw in de hangmat een boek lezen met binnen handbereik een vloeibare versnapering, wat wil je nog meer?

Zondag 17 juni

Zoals gisteren gaat vanmorgen in het restaurant de muziek keihard aan met een soort Spaanse Reggae. Nou of je wil of niet, maar je bent gelijk wakker. Het is even wel lekker om aan te horen, maar na de derde plaat weet ik al wat de vierde gaat worden, ja en dan hoeft het voor mij niet meer. Ik denk dat de schoonmaakploeg deze arbeidsvitaminen draait want tegen negen uur is het weer stil. Dat heet, met de muziek, maar niet met de badgasten, er wordt af en aan gereden, kris kras geparkeerd en wij worden ondanks dat het nog vroeg is al bijna helemaal ingesloten. Alles tot daar en toe, maar als die Spanjolen nu eens rustig konden praten, maar nee dat gaat met zoveel lawaai dat ik het niet leuk meer vind en we, ondanks dat we vandaag en morgen nog zouden blijven, besluiten het veld te ruimen en over te dragen aan de badgasten. We rijden eerst een kort stukje terug naar San Fulgencio en gaan bij de Lidl brood kopen. Waar we vandaag heen gaan weten we nog niet, wat deert de zon schijnt en het is zondag. We gaan langs de kust noordwaarts, eten in de omgeving van Altea een hapje langs de weg en besluiten om naar Benissa te gaan. Deze camperplaats is voorzien van alles wat we nodig hebben na een paar dagen zonder voorzieningen. De vuilwatertank hadden we vanmorgen al reeds geleegd, dus wordt de drinkwatertank gevuld en de wc cassette geleegd. Om hier te blijven zien we niet zitten, parkeren moet je in een parkeervak naast de weg waar allemaal grindwagens staan geparkeerd, dus dat wordt morgenvroeg een herrie van startende motoren. Ook is het hier een beetje doods en saai en ver weg van het centrum, gevolg, we gaan verder. We hebben besloten dan maar weer naar een vertrouwde plek te gaan, Cullera. En zo staan we weer samen met een vijftiental campers op een groot evenemententerrein direct aan het strand en het beging van de lange boulevard van Cullera.

Maandag 18 juni

Het is heerlijk rustig hier, we staan hier op ruime afstand van elkaar, soms zelfs 50 tot 100 meter zodat ieder zijn eigen privacy heeft. Natuurlijk wordt er driftig gezwommen en met het supboard gevaren. Tegen etenstijd gaat de bbq aan wordt begonnen aan een gezellige avond.

Dinsdag 19 juni

Tegen elf uur wandelen we via de boulevard naar het centrum, nemen een kop koffie, lopen verder en gaan bij de overdekte markthal een broodje eten. We eten hier bij een biologische kraam een heerlijk broodje rijk belegd en warm gemaakt met eigen producten en vergezeld door een goed glas wijn voor de somma van € 8,- voor ons samen. Bij terugkomst wordt het supboard genomen en is het volop genieten van de branding golven. Het waait stevig, volgens Windfinder 4 bft. waardoor het een lekker ruig zeetje is om op te spelen. Schijnbaar bevalt het mij zo goed dat mijn zorgzame echtgenote komt kijken of ik nog niet naar de camper kom. Het schijnt dat ik ca. 2,5 uur op die plank heb zitten spelen. Lang leve de fun!

Voorjaar 11/6

Dinsdag 5 juni

Vandaag is hier voor onze deur weekmarkt het is een hele grote markt, hij gaat het hele terrein over en staat vol met kledingkramen en alles voor de toeristen. Na even zoeken heb ik zegge en schrijven 1 groentekraam gevonden. Natuurlijk ontbreken de donker gekleurde medemensen niet die allerhande voor de toerist in aanbieding hebben. Na de markt heb ik weer gezwommen en hoe vreemd, ik was weer de enige die het water inging terwijl het strand vol met zonnebaders lag. Juist, zonnebaders maar geen waterbaders. Verder de dag doorgebracht met wat luieren en wandelen over de boulevard, och je kan het slechter treffen.

Woensdag 6 juni

Laat opgestaan en na het ontbijt zijn we met de fiets naar de Lidl gereden om wat voorraad te halen. Het is niet echt nodig om daar heen te gaan want we hebben de Mercadona supermarkt als het ware om de hoek, maar even ergens anders heen is ook niet verkeerd. Na de lunch hebben w de fiets weer genomen en zijn de boulevard helemaal afgereden in zuidelijke richting en kwamen uiteindelijk bij een groot shoppingcenter uit. Hier hebben wij ons de rest van de middag vermaakt met het een en ander te kopen van spullen die we eigenlijk niet echt nodig hebben, maar het plakt zo prettig aan je vingers. We waren van plan om hier iets te eten, maar een pizzaboer en wat hamburger- en broodjestenten was niet wat we zochten, dus zijn we rond 19.30 uur maar met volle fietstassen vertrokken en hebben bij de Italiaan in de buurt van de camper gegeten. En de keuze was helemaal niet verkeerd.

Donderdag 7 juni

Na een week gaan we dan toch maar Fuengirola verlaten. Echt uitgerust zijn we niet want we hebben de halve nacht op een muggenfamilie gejaagd tot de laatste telg van de familie het loodje had gelegd. Ik had gehoord dat in Motril een leuke camperplaats aan het strand zou zijn, dus daar naartoe. Nou een leuke locatie was het, mooi met verharde parkeerplaats en veel palmbomen zodat ieder zijn eigen schaduwplekje kon opzoeken. Echter het strand was een vieze rotzooi. Er was wel met de trekker over het strand gereden om het vlak te maken, maar het resultaat was dat daarmee de troep alleen maar werd verspreid. We hebben de stop gebruikt om te eten en hebben een nieuwe route geprogrammeerd. Het is niet ver en zo zijn we al om drie uur op de bestemming, Los Baxos de Guardias Viejas. Dit is een klein dorpje direct aan de zee en hier staan we heerlijk in de vrije natuur, echter we merken dat aan het hier staan aan een nadeel kleeft, er wordt hier de hele dag heen en weer gereden over het zandpad met alle narigheid van dien. Jammer, dan gaan we morgen maar weer verder. Wel wordt er eerst uitgebreid gezwommen en genieten we van een heerlijke rustige avond met prachtige vergezichten over de zee. Alleen jammer dat die locals tot laat in de nacht op en neer blijven rijden.

Vrijdag 8 juni

Met een klein uurtje rijden zijn we in Almeria en staan hier op een parking met speciale vakken voor campers. De boulevard en het strand ligt op 100m afstand, in feite is het op het eind van de parkeerplaats de boulevard oversteken en het strand oplopen. Wat wil je nog meer? Een ietsje minder wind want het waait hier stevig. Windfinder geeft voor vanavond 5 bft en voor morgenmiddag zelfs 6 bft. Zwemmen is een stevig stukje knokken tegen de branding want er lopen behoorlijke golven hier. Ook de wind speelt zijn spel want de wind- en kitesurfers hebben veel plezier. Dus gaan we maar met de iets het centrum bekijken en sponseren de plaatselijke horeca.

Zaterdag 9 juni

Vandaag hebben we weer markt voor de deur. Natuurlijk gaan we even kijken en ja, dit is een echte markt met alles wat op een markt thuis hoort voor de plaatselijke bevolking. Na de markt gaan we even naar de supermarkt. Je kan kiezen, een Mercadona op een paar honderd meter, eigenlijk de zijstraat op de parkeerplaats en een Lidl op 1km afstand. Na afloop van het inkopen gaan we aan de overkant van de marktplaats eten en daar hebben we zeker geen spijt van. Een drie gangenmenu voor €10,- inclusief drank naar wens, daar kan je toch niets van zeggen en natuurlijk was het lekker.

Nadat onze maag zijn tijd heeft gehad om tot rust te komen hebben we de fiets gepakt en even een rondje gefietst. Het fietsen bracht ons in de richting van Cabo de Gata waarmee we een mooi zicht hadden op de kuststrook van Almeria.

Zondag 10 juni

De morgen wordt begonnen met uitgebreid een paar keer zwemmen en snorkelen. Alleen jammer van de wind en de onrustige zee, je zou tijdens het snorkelen zomaar zeeziek kunnen worden zo gaat het op en neer en als je naar de bodem kijkt dan zie je dat je behoorlijk heen en weer gaat. Evengoed toch heb ik lekker gezwommen en daar gaat het toch om. Om half twee gaan we weer verder, we gaan naar Mojacar. Hier staat een strandtent met eigen parkeerplaats we de camper kunnen plaatsen. Ook kunnen we hier gratis water tanken en ons toilet lozen. Bij aankomst blijkt het een mooie stek te zijn, we staan hier als het ware met de wielen op het strand met voor ons de zee en achter ons bergen. Heerlijk rustig! Het strand bestaat uit fijne grind met, op de waterlijn overgaand de zee in, grote stenen en rotsblokken, ideaal voor snorkelen. De stenen onder water, die ongeveer een meter of dertig de zee ingaan, zijn geen belemmering bij het de zee in lopen. Natuurlijk ga ik zo snel mogelijk zwemmen en ja hoor, het is heerlijk hier.

Maandag 11 juni

De dag wordt, het kan bijna niet anders, begonnen met zwemmen. Natuurlijk blijven vandaag hier staan. Ik ga bijna om het half uur even of wat langer de zee in en voel me heerlijk. Na de lunch ga ik een nabijgelegen wachttoren uit de twaalfde eeuw bekijken. Het mooie is dat hij open is en je met een trap helemaal naar boven op het bordes kan waar je een fantastisch zicht op de zee en de omgeving hebt. Zo zie je ook hoe strategisch de toren staat, links en rechts zie je een vooruitspringende landtong (kleine kaap) waar men vroeger de seinen naar kon doorgeven. Als ik weer beneden ben en een stukje verder de onverharde weg afloop, of liever gezegd, oploop zie een wegwijzer naar een uitkijkpunt boven op een berg. Uiteindelijk blijkt het de derde bergpunt vanaf de weg te zijn en gaat het pad omhoog via een steil geitenpad. Het pad is in feite niet veel meer als een watergeul die slingerend de berg omhoog gaat. Na diverse mooie kijkpunten en slingerend rond de berg kom ik uiteindelijk na een uur klimmen op de top waar een plateau is met een schuilhut. Het uitzicht is fenomenaal. Maar het allermooiste is dat aan de achterkant van de berg een breed pad omlaag gaat. Dit pad is nog geen fractie steil vergeleken met wat ik heb geklommen. Met een beetje overdrijving, wat lef en een krachtige vierwiel aangedreven jeep zou je zelfs met zo’n ding hier omhoog kunnen rijden. Je kan wel denken dat de terugweg een makkie was zodat ik, ondanks dat de weg langer was, toch snel beneden was en oh ironie, ik uitkwam tegenover de parkeerplaats van de camper.

Voorjaar 2018 4/6

We waren van plan om vandaag nog hier te blijven, maar ik had alles eigenlijk al alles hier gezien. Ben vanmorgen nog naar het kasteel boven op de berg gelopen en genoten van het prachtige uitzicht. Een foto heb ik niet genomen want alleen maar daken, een kerktoren en in de verte bergen, dat is ook niks. Na de lunch zijn we nog even naar de super gelopen omdat we een enkel dingetje waren vergeten. Ja en dan komt er toch een moment dat we de kriebels krijgen en weer verder willen en dat gebeurt vandaag pas ’s middags. Tegen half vier als we de koffie ophebben ruimen we de boel op en gaan rijden. Ik heb op de kaart en op de camperapp gekeken en Fuengirola lijkt ons wel leuk om eens nader te bekijken. Het is maar 90 km over de snelweg, dus dat is met een uurtje gepiept. Tijdens de rit moeten we een aantal bergen over waarvan de hoogste piek op 1368m ligt. Trouwens Antequera ligt ook op een dikke 700m, dus niet verwonderlijk dat het steeds fris blijft. Als we afdalen naar de kust zien we dan ook de buitentemperatuur lekker oplopen naar 27 graden. Op onze plek aangekomen blijken we nagenoeg in het centrum te staan op 200m van de zee en 100m van de supermarkt. Het bevalt ons hier wel. Vanavond hebben we een wandeling gemaakt, heerlijk in een T-shirt zonde trui of vest.

Vrijdag 1 juni

Vandaag zijn we alweer een maand onderweg en hebben nu eindelijk wat ik graag wil, goed zwemwater en een aangename temperatuur, dus wordt er vandaag gezwommen. Heerlijk water met een mooi zandstrand en enkel op de vloedlijn een paar kiezels die vervelend zijn om over te lopen als je het water ingaat, maar dat mag de pret niet drukken. Marjolein heeft vandaag de wasserette hier om de hoek uitgeprobeerd met goed resultaat zodat we ons geen zorgen hoeven te maken dat we zonder schoon goed komen te zitten. Hoewel, als ik onze kleding voorraad zie dan gaat dat nog niet zo snel gebeuren. We staan hier naast een stel langparkeerders en ik vroeg mij af hoe zij aan vers water komen en hoe hun toilet legen, nou heel simpel, achter onze camper is een straatdeksel waar een waterkraan zit met Gardena aansluiting en een andere deksel waar je de toiletcassette kan lozen. Zo kan je met de super om de hoek het hier wel een tijdje uithouden en dat zijn wij dan ook van plan om te doen.

Zaterdag 2 juni

Vandaag is hier rommelmarkt op de rest van het parkeerterrein, gelukkig mogen wij hier blijven staan. Het blijkt een immens grote markt te zijn waar van alles te koop is. Natuurlijk struinen wij de hele markt af, maar voordat we zover zijn worden we aangeroepen. Wat blijkt, buren uit onze flat zijn hier met vakantie. Leuk, nou dat werd dus samen koffiedrinken en bijkletsen, reuze gezellig. Na de lunch heb ik de fiets gepakt en ben naar de Lidl gereden die aan de andere kant van de snelweg ligt. Waarom perse naar de Lidl terwijl de Mercadona om de hoek ligt, simpel, daar hebben ze het bood wat ik graag wil. Ja als ik dan toch op de fiets zit, dan heb ik maar even de hele plaats van zuid tot noord bekeken en ik moet zeggen dat is een heel eind. Na het avondeten zijn we gezellig op en terras hier aan de parkeerplaats gaan zitten. Goed terras, goede wijn, betaalbare prijzen, wifi en geen toeristen want die zitten allemaal op de boulevard.

Zondag 3 juni

Zal straks zien of ik op het terras van gisteravond via de wifi foto’s op de weblog kan plaatsen, dan kunnen jullie zien waar ik over schrijf. We zijn van plan om in ieder geval tot en met dinsdag te blijven want dan is hier markt en die schijnt eveneens erg groot te zijn. We zien wel.

Helaas is het er niet van gekomen om foto’s te plaatsen doordat we een leuk stekje vonden waar we hebben gegeten waardoor het te laat was om aan de laptop te werken.

Maandag 4 juni

Vanmorgen heerlijk in zee gezwommen. Eerst een beetje vreemd dat ik de hele zee voor mij alleen had totdat ik er inliep, brr ijskoud! Geen wonder dat alles op het strand lag maar geen mens aan het zwemmen was behalve ikke. Toen ik na een kwartiertje snorkelen terug naar de kant kwam standen daar drie ouwe macho Scandinaviërs tot aan de knieën in het water te schreeuwen dat het water wel heel erg koud was. Toen ze mij zagen en ik hun zei dat ze verder het water in moesten gaan verklaarden ze mij voor gek, het was veel te koud. Een van hun vroeg me hoelang ik in het water was geweest en toe hij mijn antwoord hoorde kon hij zijn oren niet geloven, ach ja het is maar wat je gewend bent of je niet laat afhouden door een beetje kou. Vanmiddag hebben we de dag doorgebracht met lezen en zitten nu op ons welbekende terras bij la Picadita maar het internetten wil nog niet lukken, als het wel lukt zien jullie dat vanzelf. Morgen is hier markt, dus nieuwsgierig wat dat weer voor leuks brengt. Horen jullie vanzelf.

Voorjaar 2018 31/5

Dinsdag 29 mei

Het bevalt ons prima hier dus plakken we er nog een dag aan. We brengen de dag door met wat wandelen door het mooie park en de omgeving en zelf ga ik een stuk fietsen om de verdere omgeving te bekijken. Nou die omgeving is zo bekeken hoor of je interesse moet agrarisch zijn, dus maar weer om en door het plaatsje gecrost. Aan de voorkant van de camperplaats hangt een bord aan het hekwerk met vermelding van wat deze plaats in 2016 heeft gekost, € 147.000,=

Woensdag 30 mei

Vandaag is onze oudste kleinzoon 18 geworden en heeft daarmee de volwassen leeftijd bereikt. Proficiat Tim. Je mag nu alleen autorijden en je weet waar onze staat, veel plezier.

Vandaag gaan we toch maar eens La Puebla de Calzalla verlaten en gaan richting Malaga. Maar eerst gaan we in Antequera naar prehistorische grafheuvels kijken. Deze tip hebben we tijdens het afscheid drankje met de kiosk uitbater gekregen. Het is zeer indrukwekkend om deze heuvels, 3 totaal, te zien. Zeker als je binnen gaat en ziet welk een immense stenen gebruikt zijn om de grafkamer te bouwen en dat in die tijd! Omdat we toch langs de Aldi komen wordt daar maar even een stop gehouden. Och en omdat niets moet blijven we vandaag maar hier want het weer is ook niet alles, bewolkt en ca. 20 graden die later op de dag zou oplopen naar 23 graden. We staan nu op de camperplaats wat niet mee is dan gereserveerde vakken voor campers op een normale parkeerplaats. Mij hoor je niet klagen, zeker niet als w tot de ontdekking komen dat de Lidl en de Mercadona supermarkten hier om de hoek liggen. Omdat we het zeker niet gaan halen met onze gasflessen voordat we weer terug zijn heb ik mijn licht eens opgestoken bij de plaatselijke gasflessen leverancier. Nu dat was snel gepiept, ik heb een officieel contract afgesloten welk geldig is voor heel Spanje en heb hierdoor de mogelijkheid om bij ieder Repsolstation de gasfles om te ruilen of in te leveren. Wel had ik een andere drukregelaar nodig, maar dat zijn de kosten niet. Al met al was ik voor de somma van €30,= klaar en werd ik ook nog eens met de auto teruggebracht en heeft de monteur de gasfles geïnstalleerd. Heb dus zelf niets hoeven te doen als enkel toekijken. En ja, omdat het toch nog mooi weer was geworden en ik best wel blij ben met een extra gasfles hebben we dat maar gevierd met een paar glazen wijn bij Rosa.

Donderdag 31 mei

Voorjaar 2018 28/5

Donderdag 17 mei

Ook vandaag blijven we nog hier. Eerst wordt de achterband van de fiets geplakt en ga ik na het plakken voor de zekerheid met de fiets naar de Decathlon om nieuwe plakpleisters te halen. De rest van de dag wordt in enige luiheid doorgebracht met lezen en een beetje wandelen. Morgen gaan we weer rijden.

Vrijdag 18 mei

€Na enkele dagen staan is het zaak om de vuilwatertank te legen en vers water in te nemen. Ook gaan we de dieseltank eerst volgooien tegen een voordelige prijs van € 1,16/ltr. Want de normale prijs is momenteel toch wel € 1,26/ltr. en in Portugal is hij goed aan de prijs met € 1,44/ltr.

Als we Badajoz uitrijden zitten we al gelijk in Portugal. We gaan op ons gemak richting Evora en nemen halfweg koffie met wat lekkers voor een aangename prijs. Rond de middag komen we aan op de camperplaats in Evora, wat eigenlijk niets anders is als een grote parkeerplaats met parkeerplekken voor personenauto’s, vrachtwagens en autobussen. De plaats zelf is best de moeite waard, er loopt een oud aquaduct, het oude centrum is ommuurd en is aardig om door te lopen. Als we dat hebben gedaan en een drankje hebben genomen is e eigenlijk niets meer wat ons hier nog houd. Dus stappen we weer in ons rijdende huisje en gaan verder op de geplande route en zo komen we na een tijdje in Portel, een mooi opgeruimd en vriendelijk dorpje waar we eerst een tijdje bij de Intermarché staan omdat we hier wifi hebben. Tegen etenstijd verkassen we naar onze slaapplaats die zich laat aanzien de we de eerste gebruikers zijn. We staan hier op een nieuw aangelegde parkeerplaats met sanitaire voorzieningen achter het gebouw van de brandweer en de politie. Het brandweergebouw is nieuw of is recentelijk gerenoveerd. Zelfs het beeld op het eilandje van de kleine vijver staat nog ingepakt en het laat zich aanzien dat morgen de officiële opening gaat plaatsvinden. Na een avondwandeling door het dorp is het voor ons de tijd om de deur dicht te doen.

Zaterdag 19 mei

Na een heerlijk rustige nacht, wat wil je als de Hermandad over ons waakt, gaan we naar ons nieuwe doel van deze dag. We gaan naar de Atlantische kust. Na enkele gebruikelijke tussenstops komen we tegen 1400 uur in Costa de San Antonio André aan. Dit is een zeer klein kustplaatsje met een parkeerplaats en 2 restaurantjes. Wij gaan naast de parkeerplaats op een open stuk terrein staan samen met enkele andere campers. We staan hier direct achter de duin met een mooi looppad over de duin naar het brede stand. Helaas is het te fris om een duik te wagen in de Oceaan, dat komt nog wel een keer. Later zie ik dat ze hier een lagune hebben, dit is in feite een groot meer welk is ontstaan doordat in 1963 de duinen tijdens een storm zijn weggeslagen, met verlies van tientallen inwoners. Ook nu nog wordt de lagune gevoed door de zee bij hoogtij en biedt vandaag een aangename waterplas voor een rustige stranddag. Wij maken een mooie wandeling langs het strand en zoeken daarna de luie stoel op achter de camper. Tegen de avond gaat de tv storen en de lucht geeft aan dat we onweer kunnen verwachten. Nou dat hebben we dan ook gekregen, flinke regen de nacht door , maar gelukkig geen al te hevig onweer.

Zondag 20 mei

!e pinksterdag

Er is hier niet veel van te merken dat het Pinksteren is. Waar bij ons op zo’n dag de weg vol staat naar het strand komt hier de parkeerplaats pas redelijk gevuld tegen lunchtijd. Wij blijven vandaag nog hier en worden vanmorgen wakker in een kleine wereld, we hebben zeemist. Na het optrekken van de mist hebben we wederom weer een mooie dag, echte met een koude wind vanuit zee. Bij de camper beschut door de duinen gaat het nog, maar in de open vlakte is het bar fris. Ik heb toch maar even met de voeten in het water gestaan, nou dat wordt zeker nog een paar weken wachten voordat je hierin kunt zwemmen zonde te bevriezen. Als alternatief kan ik op de lagune gaan suppen, maar ook hier heb ik een excuus om het niet te doen, er staat een straffe wind over de lagune, zodanig dat het voor mij geen lol lijkt om te gaan suppen. Ik denk dat voor ik goed en wel op de het board sta al aan de overkant ben. Dus dat wordt weer een luie dag vandaag. Ben niet ongerust, we komen die best wel op een aangename manier de dag door met de zee, het strand en 2 restaurants. Tegen de avond gaat er weer een onweer dreigen maar dat zet niet door.

Maandag 21 mei

2^e Pinksterdag

Van Pinksteren valt hier helemaal niets te merken, alles en iedereen is aan het werk. Wij gaan weer verder, bedoeling is enkele plaatsen richting zuiden te bekijken. Dat hebben we gedaan om uiteindelijk in Sagres uit te komen. Hier gaan we uiteraard naar het meest westelijke vaste land van Europa, Cabo de Sao Vincente. Ook gaan we het fort bekijken en lopen een grote ronde over de kliffen met uitzicht op de kaap en de Atlantische Oceaan. Omdat we hier op de camperplaats geen ontvangst van de tv hebben en ons deze plek sowieso niet bevalt gaan we verder omdat we toch al alles hebben gezien. Het is maar een kleine 25 km naar Lagos en daar staan we dan op een grote open vlakte met campervoorzieningen. Goed en wel geïnstalleerd hebben we nog steeds geen tv ontvangst. Ik denk dat de stand van de schotel niet goed is omdat ik wel eens heb gehoord dat als je te zuidelijk bent de stand t.o.v de satellieten niet goed is. Toevallig spreek ik een Nederlander die bij ons in de buurt staat en eveneens problemen heeft met zijn ontvangst. Hem hebben ze verteld dat hij de digitale kop op de arm van de schotel moet verdraaien. Hoe? Dat ben ik gaan uitzoeken en ja, wonderwel door de kop een kwart slag naar rechts te draaien hebben we ontvangst en blijkt ineens de tv van onze buurman niet stuk te zijn. De rest van de dag blijven we lekker rond de camper hangen.

Dinsdag 22 mei

Vandaag hebben we Lagos bezocht, wat een toeristisch gebeuren. Na een paar uurtjes hadden we het wel gezien en zijn we weer snel naar de rust van de camper gegaan. Verder hebben w deze dag niets uitgevoerd dan af en toe een kort wandelingetje en gezellig voor de camper zitten lezen.

Woensdag 23 mei

Op aanraden van een overwinteraar zijn we naar Silves gereden. Eerst had ik een plaats geprogrammeerd aan een stuwmeer. Mooi maar zwemmen ho maar en niets dan bomen en stilte. Net effe te rustig voor ons, dus op naar Silves zelf. Hier hebben we de camper dicht bij het kasteel geplaatst en zijn dit gaan bekijken, mooi. Nou dat hebben we dan ook weer gezien en dat was het. Het gaat verder, of liever gezegd , terug, naar ons oorspronkelijke doel, Portimão. Nu gaan we niet naar de plaats zelf, maar gaan aan de overkant van de rivier op een open plaats aan de rivier staan in het voormalige vissersdorpje Ferraguda. Hier staan we direct aan de monding van de rivier en kunnen genieten van de voorbij varende schepen. Natuurlijk is een straatje in het plaatsje ingericht voor de toeristen, maar daar zijn we even geweest en dat was het dan wel. Terug naar de bootjes.

Donderdag 24 mei

Vannacht hebben we enkele regenbuien over ons heen gekregen, niet dat bezwaarlijk is, maar erger is dat om 04.00 uur de gasfles leeg was en de koelkast lichtalarm gaf. We waren dus klaarwakker en als toetje begon de vissersvloot uit te varen met alle soorten van luidruchtig uitlaatlawaai. Nou van slapen kwam niet veel meer, dus heb ik de gasfles maar gewisseld toe het licht begon te worden. Om 10.00 uur komt er een groot cruiseschip binnenvaren, de Marella Spirit met een afmeting van 214x27m wat aan de overkant van ons gaat afmeren. Juist op het breedste gedeelte van de rivier gaat die oceaanreus even draaien, nou dat gaat maar net! En zo zijn we met kijken toch weer een uurtje zoet. De zon schijnt, maar we blijven een koude wind houden die het niet echt aangenaam maakt maar toch ga ik na de lunch de plons in en ik moet zeggen, het valt reuze mee, zolang je maar in het water blijft. De bedoeling was dat ik het supboard zou oppompen maar daar heb ik na de zwempartij geen zin meer in, dat bewaar ik wel voor warmere oorden. Dus ga ik in mijn eentje het dorp en de omgeving verkennen en heb een paar mooie foto’s kunnen maken. Tegen de avond, als alle excursiegasten weer terug aan boord zijn vertrekt het cruiseschip weer. Ondanks dat het hier mooi is en we hier dagen zouden kunnen staan zonder ons te vervelen gaan we morgen toch maar weer verder want het is en blijft hier koud met die wind. Ook de weersverwachting beloofd niet veel goeds, morgen regen en 15 graden. Nou dan zeggen we dag met het handje en vertrekken richting Middellandse Zee in de verwachting daar beter weer te treffen. De weerkaart geeft ons in ieder geval hoop.

Vrijdag 25 mei

Als we ons aan het klaarmaken zijn voor vertrek zien we rond 9.00 uur weer een cruiseschip binnenvaren. Deze is nog groter en ziet er veel nieuwer uit, het is de Seabourn Ovation. Maar wij gaan vertrekken als die reus zich gaat draaien om af te meren. Ons eerste doel van vandaag is Vila Real de Santo de Antonio. Dit is een grensplaats tussen Portugal en Spanje. Ga je met het pontje over dan ben je in Spanje. Wij zijn hier 25 jaar geleden al eens geweest toen we een vliegvakantie hier aan de Algarve hadden. Ik moet zeggen, ik herkende het allemaal weer, wist zelfs de winkel nog te vinden waar we toen cadeaus voor de kinderen hebben gekocht. Nadat we uitgebreid over de overdekte markt waren geslenterd en het een en ander aan mondvoorraad hebben gekocht zijn we lekker gaan lunchen. Marjolein een grote portie Sardines en voor mij Fisch en Chips. Dat waren behoorlijke porties en alles bij elkaar inclusief een glas wijn moest ik nog geen € 12 afrekenen. Daar zou je zomaar voor hier blijven, maar ook hier waait het nog te fris, dus gaan we weer rijden. We rijden ca. 50 km verder en gaan voor de overnachting naar een camperplaats in Gibraleon. Niet veel bijzonders, maar voor de overnachting best in orde.

Zaterdag 26 mei

Om 10.00 uur vertrekken we in Gibraleon en zij 3 kwartier later op onze beoogde camperplaats in Sevilla. Dit is een mix parking voor auto’s en campers die nagenoeg in het centrum ligt. Uiteraard gaan wij de stad bezichtigen en lopen allereerst de brug over richting de kathedraal waar het historische centrum zich bevind. Het is een heel eind lopen, dus nemen we eerst een hapje bij een leuk restaurantje waar een dame alles alleen doet. Nou aan de smaak van de belegde broodjes is het niet af te zien, lekker. Bij de kathedraal aangekomen zijn we daadwerkelijk in het midden van het toeristencentrum. De paardenkoetsjes staan hier rijen dik, alles bij elkaar, zie ik er zeker zo’n vijftig en dan te bedenken dat het merendeel aan het rondrijden is. Wil je de kathedraal van binnen bekijken, dat kan, wachttijd voor de kassa ca 30 minuten. Hebben we dus maar niet gedaan. Misschien ooit een andere keer, maar dan niet in het weekend. Wij hebben onze weg door het koopcentrum met ook mooie gebouwen vervolgd en omdat we niet moe willen worden hebben we ons regelmatig op een terras gezet en “genoten” van de mensenmassa om ons heen. Moe en voldaan zijn we tegen de avond terug aan de camper waar een van ons tweeën al snel de ogen dichtvallen want het was alles bij elkaar toch een aardige wandeling. Maar genoten hebben we zeker. Sevilla is een grote stad die heel veel moois te bieden heeft en je zou eigenlijk deze stad met een gids moeten bezoeken want ik vermoed dat we toch een paar mooie dingen hebben gemist, maar ja het kan ook niet allemaal tegelijk daar is het te groot voor.

Zondag 27 mei

Wij gaan Sevilla verlaten en gaan zo’n 70 km verder naar La Puebla de Calzalla, een klein dorpje wat in de richting van de Middellandse Zee ligt. Waarom maar zo’n kort stukje van nog geen uur rijden? Deze camperplaats staat heel hoog aangeschreven en ik moet zeggen het klopt helemaal als we hier arriveren. Het is een nieuw aangelegde en omheinde camperplaats met ruime plaatsen voor 10 campers. Ieder met eigen stroom, water en afvoer. De douches en wc’s in het toiletgebouw zijn kraakhelder en de douches geven een heerlijke warmwaterstraal. Het geheel is ruim van opzet en helemaal afgestemd op de gehandicapte mens, enkel het noodkoortje ontbreekt. Maar ja je moet toch iets te mopperen hebben nietwaar. Een minpuntje hebben we wel vandaag, het weer werkt nog niet al te zeer mee, het is wel aangenaam van temperatuur, maar bewolkt. Morgen beter zullen we maar zeggen.

Maandag 28 mei

Gisteren hebben in het park naast de camperplaats uitgebreid gedineerd bij de kiosk. Het was smakelijk en lekker en ook de wijn was goed en alles was nog beter toen ik mocht afrekenen, €9,50 voor ons beiden. Die vijftig cent heb ik maar laten zitten en daar waren best wel blij mee. Vandaag blijven nog hier staan en zitten nu in de openbare bibliotheek waar we gratis wifi hebben en ik de blog kan bijwerken voor de belangstellenden. Het internetten gaat gigantisch traag dus zullen jullie nog even geduld moeten hebben met de foto's die bij het verhaal horen. Morgen gaan we richting Malaga en hoepen daar eindelijk het goede weer te vinden want ook vandaag is het hier nog grijs , maar de temperatuur laat zich al van de goede kant zien.

Voorjaar 2018 16/5

Dinsdag 8 mei

Vandaag zijn we naar het centrum van Burgos geweest, hebben de kathedraal nu ook van de achterkant bekeken en konden er niets aan doen, maar er was zo’n gezellig terras bij een Italiaan aan de zijkant van het plein dat we de verleiding niet konden weerstaan en zijn daar blijven plakken. Verder hebben we natuurlijk de toeristische route gelopen en zijn met de fiets een beetje rondgereden en ons verwonderd over het aantal kerken dat hier op een hoop staat. Terug bij de camper zijn we naar het winkelcentrum gegaan en heb daar onder het genot van de blog doorgestuurd.

Woensdag 9 mei

Vandaag volgen we zoals eerdere dagen de Camino Santiago en gaan via Leon naar Astorga via de N120. Bij Astorga nemen we de LE 142 naar Ponferrada. Dit is een weg die we normaal gesproken niet zouden nemen want het gaat hier goed op en neer en kronkelt bij het leven, maar we hebben een doel, het Cruz de Fer. Dit is voor de pelgrims een markant punt waar een houten paal staat met een ijzeren kruis erop. Veel pelgrims hebben een steen meegenomen, die ze vanaf het beging bij zich hebben gedragen om aande voet van de paal waar het kruis opstaat neerleggen. Velen hebben onderweg opdrachten mee gekregen van gelovige mensen die ze of hier, of in Santiago neerleggen. Helaas begint het volgens mij een beetje op een kermis te lijken. Toen we hier stonden was er ook een touringcar met mensen die een paar km naar beneden liepen naar het hotel/restaurant waar ze weer opgepikt werden om hun bedevaartreis naar de volgende locatie te vervolgen. Het kruis staat bij het plaatsje Foncebadon op een hoogte van 1532 m en dat hebben de wandelaars te voet gedaan!

Tijdens de rit zien we sneeuw op de bergtoppen liggen die niet veel hoger zijn dan waar wij rijden, ook staat er veel wind en is het koud. Ja hier is het nog geen voorjaar terwijl thuis de mussen van het dak vallen. Sinds wij vertrokken zijn is het daar prachtig zomers weer en hebben wij alleen maar kou en regen gehad. Als we s’ morgens opstaan is het amper 8 of 9 graden en wordt het overdag hoogstens 12 tot 16 graden. Alles en iedereen loopt dan ook in wintertenue, zeker de spanjaarden.

Ons eindstation voor vandaag is de plaats Ponferrada op een hoogte van532 m, een van de bekende halteplaatsen voor de pelgrims. Ook hier heeft de kerk het nodige in huis wat beschreven word, maar mooi vindt ik het kasteel wat er uitziet zoals een kasteel moet uitzien. Dit kasteel is vroeger door de Tempeliers op de Moren veroverd en herbouwd. De tempeliers hebben tijdens de middeleeuwen gezorgd dat de bedevaartroute veilig bleef voor de pelgrims.

Donderdag 10 mei

Vandaag is het Hemelvaartsdag, maar daar is hier weinig van te merken. Er wordt gewoon gewerkt, maar toch zijn er veel mensen vrij en zijn de meeste winkels gesloten. Bij vertrek schijnt de zon voluit op de besneeuwde bergen en is het best fris. Onze route naar de volgende bestemming loopt over een bergketen waar we last hebben van veel wind op een hoogte van 1100 m. Als we in Lugo op onze bestemming zijn staan we op een hoogte van 420 m. Lugo is een geheel ommuurde vestingstad met diverse poorten gelegen op een hoogte met fantastisch uitzicht. Mooi is dat je helemaal rond kunt lopen over de vestingwallen. Het binnen de muren gelegen centrum is mooi en historisch met aangename pleinen waar het goed vertoeven is. We staan hier op een parkeerterrein met sanitaire voorzieningen bij een sporthal op korte afstand van het centrum en kijken vanuit de camper over het dal.

Vrijdag 11 mei

Vandaag gaan we Santiago de Compostella bereiken. De weg erheen verloopt vlot en voordat de stad inrijden wil ik eerst een stop maken op Monte do Gozo, Berg van de Vreugde. Hier komen de pelgrims allemaal aan voordat zij afdalen naar hun einddoel, Santiago de Compostella. Ze zien het gebruikelijke van een grote stad, maar zien ook in de verte de 3 torens van de kathedraal en daar willen ze natuurlijk zijn. Op Monte do Gozo is een mooi park aangelegd met een sculptuur die er aan herinnerd dat de Paus hier voor de gelovige jongeren een mis heeft opgedragen. Een stukje verderop staan 2 beelden van middeleeuwse pelgrims die als het ware zeggen, nog even afdalen en dan hebben we het gehaald.

Omdat schijnbaar veel mensen vandaag een vrije dag hebben is het vreselijk druk in het centrum en is negens een vrije parkeerplek te vinden. Gelukkig was ik voorbereid en rijden wij 7 km buiten Santiago naar Milladoino waar we op en rustige parkeerplaats onze camper in een speciaal voor campers gereserveerd parkeervak neer zetten. We staan prima hier, lekker rustig, op 50m van een supermarkt en een bushalte. Alleen jammer dat is gaan motregenen die helaas de rest van de dag zal aanhouden. Inderdaad, wij gaan met de bus naar Santiago en worden netjes zonder parkeertoestanden midden in het centrum op korte afstand van de kathedraal afgezet. Natuurlijk gaan we de kathedraal bezoeken en lopen via de Puerta del Camino naar het Plaza de la Immaculada met de noordgevel van de kathedraal, het einde van de reis voor de pelgrims. Wij lopen het rondje door de kerk welke ook door de pelgrims wordt afgelegd. Het bekende zilveren wierookvat met zijn enorme afmetingen en dikke touwen wordt op de foto gezet, evenals het altaar waar een afbeelding van de heilige kan worden aangeraakt. Ook de zilveren kist met de relikwieën van de heilige Jacobus wordt in de crypte op de foto gezet. Mooi is het om te zien hoe de bedevaartgangers verschillend reageren als zij aankomen op het Plaza del Obradoiro met het stadhuis tegenover de kathedraal. De een is uitbundig, de ander ingetogen, maar een zekere euforie is bij allen duidelijk aanwezig.

Voor mij is het een wens die in vervulling is gekomen. Graag had ik deze reis eveneens te voet willen doen, maar het was mij niet gegund, eerst geen tijd en als je die wel hebt willen de onderdanen niet meer.

Zaterdag 12 mei

Vannacht hebben we de hele nacht regen gehad, maar gelukkig is het droog als we wegrijden. We rijden richting Portugal en hebben nagenoeg de hele reis autoweg. Alleen de laatste 40 km gaan we via een binnenweg waar ze naar mijn mening de haarspeldbochten hebben uitgevonden, het blijft maar draaien, omhoog en weer omlaag. Mooi maar niet te lang. Dat we de grens passeren zien we dat aan een bord en een verlaten oud gebouwtje verder is alles uitgestorven ener is geen mens te zien kilometers lang. Dan plots een rotonde en we zijn in Bragança onze bestemming. We staan nu op een parkeerplaats opgedeeld in terrassen halverwege een berg waar op de top zich een kasteel bevindt. Wij staan hier op een hoogte van 668 m en kunnen lekker in de zon zitten zolang we maar zorgen dat we uit de wind blijven. De officiële temperatuur is hier 13 graden, maar de verwachting voor morgen gaat richting 20 graden. Natuurlijk wordt het kasteel met een bezoek vereerd. Het blijkt een compleet ommuurd dorpje te zijn met een voormalige woontoren waarin nu een militair museum is gevestigd. Mooi om te zien hoe men vroeger binnen de vestingmuren leefde.

Zondag 13 mei

Vandaag gaan we Portugal weer verlaten. Het was maar van korte duur, maar ook dat moet kunnen. We rijden naar Zamora en staan een uurtje later op een mooie camperplaats aan een park met fitnesstoestellen waar ik nog mooi wat kan trainen. Zamora heeft een mooi historisch centrum met diverse gebouwen waarop ooievaars nestelen. Prachtig om te zien hoe die grote jongens sierlijk aan komen vliegen en in alle rust op het nest landen. Op de terugweg hebben koffie gedronken met een puddingbroodje van wel 20 cm lang. Kosten? € 5,20

Maandag 14 mei

We zijn de kou spuugzat, vandaar dat we terug zijn in Spanje. Hier kunnen we de A66 naar het zuiden nemen die doorgaat tot Sevilla in Andalusië. Het rijd lekker vlot met weinig vrachtverkeer en al snel gaan we van de snelweg af en nemen een eveneens snelle verbindingsweg naar Badajoz. Dit is een grote plaats, eveneens met een historisch centrum en vestingmuren, denk dat ze dat hier allemaal hebben. Badajoz ligt kort bij de Portugese grens en schept de mogelijkheid om als we weer verder gaan dit via Portugal te doen. Gelukkig heeft de weervoorspelling het goed gehad en hebben we hier een aangename 24 graden. Het is druk hier, maar gelukkig hebben we de laatste vrije plek op de camperplaats. We staan hier wederom aan een mooi park, met fitnesstoestellen, aan een rivier met naast ons een oude brug die deel uitmaakte van de vestingwerken. De brug is enkel toegankelijk voor voetgangers en fietsers en leidt naar het centrum. Het bevalt ons prima.

Dinsdag 15 mei

Goed geslapen en voor mijn doen laat opgestaan. We blijven vandaag nog hier. Eerst maar eens naar de supermarkt die op loopafstand ligt. Onderweg zie een kapperszaak en besluit als we terug zijn bij de camper dat mijn haren maar eens gekortwiekt moeten worden, dus in mijn uppie terug en in mijn beste spraak en gebarentaal verteld hoe ik het wil. Dat lukt allemaal wonderwel en na het betalen van de kosten ad € 4,50, ja je leest het goed, loop ik er weer gesoigneerd bij. De middag besteden we om per fiets de plaats wat nader te bezichtigen. Inmiddels is onze wens verhoord en hebben we een behoorlijke temperatuurstijging, op zeker moment geeft de temperatuurmeter op de telefoon 29 graden aan. Dat is effe wat anders dan die 13 graden in Zamora! Morgen blijven we ook nog hier.

Woensdag 16 mei

Het is heerlijk wakker worden met een aangename temperatuur. Vanmorgen hebben we eerst de was naar een wasserette gebracht en nog even een vergeten boodschap bij de Mercadona om de hoek gehaald. Nu zitten op het terras bij de camper onder het genot van een drankje de laatste update te versturen. Wat we morgen gaan doen weten we nog niet want het bevalt goed hier.