HERFST

Nog even er tussen uit

Zaterdag 24/10 zijn we er nog even een paar dagen op uit getrokken. Het mooie weer was zo aanlokkelijk dat we het niet konden weerstaan en waarom ook?

We zijn op het eind van de morgen heel rustig naar de sluis van Roermond gevaren en hadden de mazzel dat deze voor ons al open stond zodat we gelijk konden invaren. Samen met 2 speedbootjes zijn we zo'n 3,5 m omlaag geschut waarna we in een rustig tempo naar Asselt zijn gevaren. Al met al heeft de hele reis een uur in beslag genomen. We zijn afgemeerd aan de passantensteiger die helemaal leeg was. Bij Ascloa waren ze druk in de weer met de boten uit het water te tillen en af te voeren naar de winterstalling. Nou, wij denken daar voorlopig nog niet aan, het is veel te mooi weer. Het kwik staat op ca. 18 graden en dat is best aangenaam in deze tijd. Echter als het avond word dan gaat de verwarming aan want het koelt wel snel af als de zon weg is.

Zondagmorgen is het alsof je in een schilderij wakker word. Lichte nevel over het water, vogels op het water, op de kant en in de lucht en een natuur die naar je fluistert, sstt niet storen. Wij doen dan ook ons best om niemand te storen en draaien ons nog een keer lekker om onder het donsdekbed. Als het 11 uur is vinden wij het een aangename tijd om te gaan, we maken beneden in de boot de paardenstal wakker en varen met een gematigd gangetje verder de Maas af richting de sluis van Belfeld. Ook hier zit het ons mee, we krijgen van de sluismeester te horen dat als we kalm aan doen we niet hoeven te wachten en inderdaad we kunnen zo de middensluis invaren. Ook hier gaat het weer zo'n 3,5 m omlaag waarna we onze weg vervolgen. Als we Tegelen voorbij varen zien we helaas geen bekenden om even naar te zwaaien, ja en om even te toeteren, nee dat doen we maar niet, wat moeten de mensen wel denken? Aangekomen in Venlo gaan we eerst de stadshaven in om boodschappen te doen. De hele haven is leeg, dus plaats genoeg. Eerst maar even koffie drinken en dan naar de Jumbo voor enkele vergeten boodschappen te halen. Het loopt al tegen 5 uur als we weer verder gaan en komen na 1 kilometer in de jachthaven van Blerick aan, onze voormalige thuishaven. De havenmeester heeft vrij vandaag daar het seizoen is afgelopen, maar wij vinden ons plekje wel, nemen een drankje bij Axel en maken er verder een mooie avond van.

Maandagmorgen worden we door een stalende zon gewekt, de boot zit helemaal onder de dauw, maar binnen brand de verwarming en is het aangenaam met een beker koffie of thee in de hand. Ik loop op mijn gemak door de haven en maak een praatje met de diverse leden die aanwezig zijn en aan hun boot aan het werken zijn, want inmiddels zijn hier ook al de nodige boten op de kant gezet voor de winterstalling. Zo tegen het middaguur gooien we los en varen naar de stadshaven in Venlo. Hier gaan we een beetje winkelen en bezoek ik nog even een collega. Tegen de avond gaan we bij Petatte Wiel ons culinair laten verwennen.

Vandaag moeten we helaas terug vanwege een afspraak morgen, maar niet te snel! Nadat we nog even de stad zijn ingelopen, koffie hebben gedronken en ons moreel hebben ingesteld op de terugreis, zijn we tegen 12 uur vertrokken. Het is zulk mooi weer, de zon schijnt en geeft volgens de weerkundigen een temperatuur van 20 °C af, nou dan vaar je automatisch langzaam en geniet je. Als ter hoogte van de Romeinenweerd varen maak ik nog een foto van de mooie herfstkleuren langs de oever. Bij sluis Belfeld aangekomen moeten we helemaal voor in de sluis gaan liggen want er komt nog een vrachtschip mee wat de rest van de beschikbare ruimte in de sluiskolk nodig heeft. Natuurlijk gaat alles goed en zo hoeven wij bij het uitvaren niet te wachten tot het vrachtschip is uitgevaren. Vervolgens gaat het mede door het aangename zonnetje heel rustig verder richting Roermond. Onderweg zien we nog het nieuwe dak op de kasteelruïne in Kessel en ook de nieuwe veerpont tussen Kessel en Beesel. Als we ons na een dik uur varen bij sluis Roermond melden kunnen we gelijk doorvaren omdat de sluis open staat, mazzel. Hierna is het nog een klein kwartier en liggen we op onze vaste stek bij Nautilus. Aangezien het nog steeds lekker is in de zon blijven we nog een tijd op de boot voordat we naar huis gaan. Intussen maak ik de zijkant van de boot zuiver want bij het sluizen komt er toch altijd weer vuil tegen de romp. Het was niet lang en ver dit tochtje, maar wel heerlijk ontspannen en daar gaat het om.

NEDERLAND-THUIS

NEDERLAND-THUIS

Beste volgers van onze blog, dit wordt het laatste verslag over onze vakantiereis. Straks zal ik een aantal getallen geven, maar eerst gaan we het verhaal weer oppikken.

In Maarssen, aan de Vecht, zijn we tegen de avond het centrum nog ingelopen en aangezien ik niet te veel wil lopen met mijn knie, moet die natuurlijk op tijd zijn rust krijgen, ja en waar kun je dat beter doen dan op een gezellig terras. Omdat het terrassen zo goed bevalt, zijn we naar een andere stek gelopen om daar weer het vochtgehalte op peil te houden en hebben gelijk maar aan de inwendige mens gedacht, anders begint die ook te protesteren. Zo voldaan van alle geneugten ging het weer terug naar de boot om daar in het late zonnetje nog een poosje na te genieten. We zijn de nacht goed en rustig doorgekomen en maken ons zaterdag 29/8 klaar voor vertrek. Als we om 8.20 uur wegvaren hebben we slechts een klein stukje te varen tot het Amsterdam-Rijnkanaal, dit is een snelle verbinding voor de grote beroepsschepen tussen Amsterdam en Tiel aan de Waal. Het kanaal heeft oevers van damwandprofiel waar de golven van de passerende schepen op weerkaatsen, waardoor het kanaal een grote klotsbak wordt. Niet prettig voor de kleine bootjes, maar wij hebben er minder hinder van. Ter hoogte van Nieuwegein steken we de Lek over en komen na sluis Vianen op het Merwedekanaal. Dit is een rustig kanaal dat doorloopt tot Gorinchem waar we, nadat we de grote sluis hebben genomen, afmeren in de jachthaven direct aan de Merwede. Dit was een tocht met diverse bruggen, die na een marifoonoproep snel voor ons open gingen. Mooi landschap en heerlijk rustig in ons eentje, wat wil je nog meer! Zondagmorgen 30/8 hebben we zo rond de klok van 6.00 uur nog een hevig onweer gehad, gevolgd door regen die het gelukkig om 9.00 uur voor gezien houdt. We kunnen en willen niet te vroeg vertrekken, omdat we via Andelse Maas gaan en de sluis die daar ligt eerst om 10.00 uur open gaat. Na de Andelse Maas komen we ter hoogte van Heusden, een heel mooi vestingstadje, op de Maas en varen tegen de stroom in naar Kerkdriel. We merken goed dat het zondag is en goed weer want we worden regelmatig opgelopen door speedboten, die zich nergens wat van aan trekken en schijnbaar niet (willen) begrijpen wat ze met hun golven veroorzaken, gelukkig gaat bij ons alles goed en valt er niets om. In Kerkdriel meren we af bij wsv de Zandmeren en doen voorlopig niet veel meer dan ons rustig houden en het vochtgehalte met water en af en toe wat lekkers, op peil houden want het is met 30°C warm en knap benauwd. Dat geeft nog wat voor de avond. Als we tegen 22.00 uur terugkomen van een etentje met Claudia breekt 15 minuten later het onweer los en hoe! We krijgen hagel en hevige stortbuien over ons heen en niet voor even, nee het duurt nagenoeg de hele nacht. De volgende morgen blijven we dan ook lekker lang liggen. Op maandagmorgen niet op tijd op hoeven staan heeft toch wel wat. De middag en avond wordt op een uiterst aangename en gezellige manier doorgebracht met de bemanning van de Pescado, die vandaag in hun thuishaven zijn gearriveerd. Dinsdag 1/9 gaat het weer verder. We varen via het nieuwe Maximakanaal met 2 sluizen naar de Zuid-Willemsvaart. De dag is grauw, dreigt met regen en het kwik komt amper boven de 18 °C uit. De eerste sluis op de Zuid-Willemsvaart gaat lekker vlot met 3 jachten, echter daarna komen we achter een geladen vrachtschip en is alle vaart er uit. Gelukkig duurt dit maar enkele sluizen en kunnen we na de sluis bij Beek en Donk afscheid nemen en nog een stukje alleen doorvaren tot Aarle-Rixtel, waar we aan een graskant afmeren voor de nacht. We liggen hier pal tegen het dorp aan, maar naar het centrum is toch voor mij een aardig stukje lopen. Nadat we Woensdag 2/9 eerst naar de Aldi zijn gelopen, die direct voorbij de brug ligt, gaan we de laatste etappe van de Zuid-Willemsvaart varen. Eerst melden we ons bij sluis Helmond, die voor onze neus dicht gaat met slechts 1 jacht erin en moeten vervolgens een vol uur wachten voordat we in mogen varen. Er had zich een beroepschip gemeld voor de sluis op de tegenover gestelde koers en daar moesten wij maar op wachten. Ik verdenk de schipper ervan en weet het bijna wel zeker, dat deze zich reeds gemeld heeft toen hij nog aan het laden was, want de volgende sluis is slechts 10 minuten varen met daar tussen een laad- en loskade. Jammer dat een sluiswachter zich voor dat karretje laat spannen, want die weet ook wel beter. Uiteraard heb ik via de marifoon mijn beklag gedaan en mogelijk dat dat heeft geholpen bij de volgende sluizen, want die gingen voor ons al open voordat we daadwerkelijk daar waren. Ach ja, zo heeft elk nadeel zijn voordeel zal ik maar citeren van een bekende Amsterdammer. Nadat we het kanaal Wessem-Nederweert hebben gedaan komen we bij sluis Panheel aan en besluiten voor de nacht hier te blijven liggen. Het weer is nog steeds niet bijzonder met af en toe wat zon en lichte regen, maar wij komen op onze manier de dag wel door. Tegen de avond wordt het echt droog, maar ja dan zitten we binnen, want het begint al aardig fris te worden. Als ik donderdag 3/9 tegen 8.00 uur naar buiten kijk is de wereld klein, het zit potdicht met mist. Tegen 9.00 uur als de mist begint op te trekken wordt het mooi, lichte mistflarden gaan over het water dat bijna onzichtbaar is, terwijl de boten en de omgeving, dan weer zichtbaar dan weer verscholen zijn; mooi! Omdat ik het al gepland had en ook vanwege de mist, ga ik de boot maar eens wassen, want dat is weer een tijdje geleden en voor mijn gevoel best nodig. Ja en als die ijver aanstekelijk werkt dan wordt er aan de binnenzijde van de boot ook het nodige gepoetst. Resultaat, van buiten en binnen glimmend schoon. Om 12.30 uur varen we vervolgens sluis Panheel uit en gaan eerst in Maasbracht de dieseltank volgooien. Vervolgens gaat het met een volle tank via sluis Heel en sluis Roermond naar onze thuishaven in Roermond. De route via sluis Linne is korter , maar deze kunnen we niet nemen wegens werkzaamheden aan de sluis. In onze thuishaven aangekomen kunnen we op de ons bekende steiger afmeren, waardoor we lekker dicht bij huis zijn en gemakkelijk de boot kunnen uitladen met de spulletjes die naar huis moeten.

Het was voor ons de eerste keer dat we zolang onderweg waren en ik moet zeggen, het was lang genoeg. Zeker toen we in vogelvlucht op korte afstand van de thuishaven waren en verder noordwaarts voeren richting Friesland. Waren we langer in Frankrijk gebleven, dan had ik er geen moeite mee, maar je moet niet na al die tijd vlakbij je huis komen om vervolgens door te varen. Om even naar huis te varen was ook geen optie gezien de lange afstand die je dan heen en terug moet maken. Kortom, we hebben een heerlijke vakantie gehad en kunnen nu gaan nagenieten en stiekem al weer plannen maken voor volgend jaar.

Deze weblog zal tot de volgende reis niet meer frequent worden bijgeschreven, echter als we tussendoor een reisje maken of een leuk weekend dan zullen we dat zeker vermelden.

Wij danken alle lezers voor hun regelmatige bezoek, want dat we zoveel vaste bezoekers kregen hadden we niet verwacht en mocht u meer willen weten over onze reizen of onze boot dan stuur even een bericht en wij zullen trachten u zo uitvoerig mogelijk te antwoorden.

Vriendelijke groet en behouden vaart,

Marjolein en Jo Dohmen

MY Le Loup Bleu

Enkele cijfers:

Duur van de reis 3 maanden

Bezochte landen Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg, Duitsland

Aantal motoruren 202

(meestal werd de motor afgezet in de sluis en bij wachten)

Verbruikte diesel 887 liter

(gemiddeld 4,4 liter/uur incl. generator en verwarming)

Totaal afgelegde afstand 1790 km

Aantal sluizen 168

Aantal bediende bruggen 50

NEDERLAND-FRIESLAND

NEDERLAND-FRIESLAND

Op dinsdag 18/8 vertrekken we uit Echtenerbrug met motregen en geen al te best zicht. Eerst steken we het Tjeukemeer en Langmeer over richting Joure. Het zicht is niet bijzonder en er staat een stevige wind, ca. 4-5 Bft. dus is het zaak om netjes binnen de tonnenlijn te blijven. Over de meren en ook de kanalen ertussen, is het een hele mooie route met enkele bruggen die bediend moeten worden en enkel bij de laatste brug, waar de wind pal van achteren komt, wordt het even een beetje penibel, daar we weinig ruimte hebben. Alles gaat goed en zo komen we bij de invaart naar Joure. Dit is een vrij smal kanaal en loopt helemaal door tot in het centrum. Uiteraard varen wij door tot we niet meer verder kunnen en liggen vervolgens riant aan een graskant met water en stroom bij de boot. Bij betaling aan de havenmeester blijkt dat de stroom gratis is, service van de gemeente, klasse! Tegen de middag is het droog en gaat Marjolein enkele boodschappen doen, voor mij is het nog te ver om naar de super te lopen. Tegen het einde van de middag houd ik het niet uit en wil het centrum ook even bekijken. Dat gaat heel langzaam en in enkele etappes. We komen voorbij een kapper waar ik voor de volgende dag een afspraak maak. Keurig om 9.00 uur meld ik mij de volgende dag bij de kapper en vraag eerst wat het knippen gaat kosten, € 30,- eh pardon, enkel om te knippen? Ja hoor, nou dan laat maar, dat is me te gortig. Terwijl ik via een andere route terugloop sta ik zo pardoes tegen een kapsalon, die gezellig aandoet en hoor daar dat knippen € 18,50 kost. Nou, knippen maar. En die dame doet het ook nog eens voortreffelijk. Ik loop naar buiten met een geknipt koppie precies zo als ik het hebben wil. Nadat we de watertank nog even hebben volgegooid zijn we vertrokken en via een kleine omweg over enkele meren naar Sneek gevaren. Hier hebben we een afspraak i.v.m. de kwaliteit van de schilderbeurt van afgelopen winter. Daarna zijn we naar het centrum gevaren en hebben geluk, dat we pal in het centrum nog een plaats vinden. We liggen tegenover een brug die steeds omhoog moet voor de jachten en dat is best leuk om te zien, zeker als ¾ van de jachten huurboten zijn. De volgende dag, donderdag 20/8 blijven we tot 15.00 uur liggen en varen dan naar de Brandsmawerf, waar we afmeren en ons klaarmaken voor het feestweekeinde. Maar eerst gaan we de volgende dag nog even de omgeving verkennen op de fiets, ditmaal doen we het rustig aan en zijn met 25 km op de teller al weer terug. Als we terug komen van het fietsen ligt de haven inmiddels propvol met Brandsmavletten. Zaterdag 22/8 is de feestdag, het is mooi weer met 25 graden, maar wel met een stevige wind van ca. 4 Bft. We varen om 12.00 uur de haven uit met 17 jachten en maken een tocht rondom Sneek van 3 uur. Het is een mooie route en we moeten met de hele vloot, die achter elkaar vaart, 4 bruggen passeren waarvan 1 in IJlst en 3 in het centrum van Sneek. Hulde aan de brugwachters, of misschien aan de organisator?, maar alle jachten kwamen zonder te wachten de bruggen door. De namiddag en avond was het tijd voor een grandioos feest tot in de late uurtjes in de grote showroom van Brandsma. Helaas was het de volgende dag, zondag 23/8 afscheid nemen en zijn wij samen met de Lis via Lemmer naar Emmeloord gevaren. Ook deze dag schijnt de zon maar wel met een behoorlijke wind, 4-5 Bft. Toen we de sluis van Lemmer verlieten was het best wel leuk om tegen de golven in te varen tot we natuurlijk moesten afdraaien en de wind opzij kregen, maar ook dat ging prima. Daarna voorbij de Friese sluis op de Lemstervaart gaat het in een kalm gangetje tot Emmeloord waar we aan de passantensteiger hebben afgemeerd. We zijn niet over het IJsselmeer gevaren vanwege het feit dat de wind uit de verkeerde hoek kwam en voor de gezelligheid iets te hard woei. Als we maandag 24/8 Emmeloord verlaten, hebben we besloten om via de Randmeren te varen. Na 2 sluizen komen we op het Ketelmeer uit en nemen de Roggebotsluis om zo op de Randmeren te komen, waarna we in Elburg afmeren. Hier vinden we slechts 1 vrije plaats voor ons, een plaats die maar net past, er is echt geen cm over. Met behulp van de buurman, die zijn boot iets terug legt, kunnen we voor hem afmeren met uiteindelijk nog geen 20 cm speelruimte. De vlaggenstok moest binnen want anders was hij achter de geus van de buurman blijven hangen. In het Fries ging “het net”, maar ik kreeg hem er toch tussen. Dit was vandaag wederom een tocht met veel wind en zeker op het Ketelmeer ging het goed tekeer. Hier hadden we gelukkig de wind op de kop. Dinsdag 25/8 verlaten we Elburg in de wetenschap dat het vandaag een stevig ritje zal worden en dat blijkt als we de brug onderdoor zijn en op het Veluwemeer belanden. Het is mooi weer, ca. 22 graden, maar met een wind, die we tussen de 6 en 7 bft. hebben gemeten. Nou dat werd stampen, hoewel het viel eigenlijk wel mee, zolang we tegen de wind invoeren. We varen serieuze golven tegemoet met een golfdal van zo schat ik 50 cm, waardoor het buiswater regelmatig met grote sproeiers over ons heen wordt gestrooid. Buitengaan is geen optie of je wil een gratis douche nemen. Heel eerlijk gezegd vind ik het best wel lekker zo, maar de Lis denkt daar anders over, ook vanwege dat ze krap in de tijd zitten en liefst vandaag nog Weesp willen halen. Daarom besluiten zij bij Harderwijk de polder in te duiken en zo naar Almere te varen, want met deze wind verder te varen, waar je hem na Nijkerk van opzij krijgt, is onverantwoord. Wij besluiten in Harderwijk een gunstiger wind af te wachten en maken vast in de jachthaven van Harderwijk naast het Dolfinarium. Het ligt hier al behoorlijk vol wat wel zal liggen aan de wind. Woensdag is de weersverwachting niks veranderd, enkel dat we nu regen erbij krijgen, dus blijven we deze dag ook liggen en halen een smakelijke portie gerookte paling. Donderdag 27/8 gaan we toch echt weer varen ondanks dat de voorspelling 4-5 Bft. is. Als we op het Wolderwijd komen, lopen er weliswaar golven, maar dat valt reuze mee. Ook als we de Nijkerkersluis achter ons laten en over het Nijkerkernauw varen, waar we de wind schuin van voren krijgen gaat het goed. We gaan niet het risico opzoeken om straks de wind vol van opzij te krijgen, want daar waait het toch te hard voor. Dus gaan we naar Spakenburg. In Spakenburg aangekomen ligt het al redelijk vol, maar we weten een mooie stek om te liggen dankzij Joop, die vorig jaar samen met ons hier was. Het is weliswaar even tussen 2 boten inwringen met maar weinig speelruimte, maar dan liggen we op de kop van de oude vissershaven met een mooi uitzicht op alle binnenkomende en uitgaande vaart. Nadat het in de namiddag begint te regen en vervolgens een groot gedeelte van de nacht doorgaat, worden we de volgende dag verwelkomd door een zwak zonnetje. We varen al bijtijds weg en zijn benieuwd hoe het met de wind gesteld is, want in de haven merk je daar minder van. Als we eenmaal op koers liggen merken we dat we windkracht 3 hebben en dat de golven schuin van voren komen. Het is een knobbelig zeetje waar we over varen en goed te doen. Reeds na 2 uur zien we in de verte Muiden en Pampus liggen. We schutten in Muiden naar de Vecht en varen deze in een slakkengang af tot Maarssen. De Vecht is een mooie rivier met veel mooie woningen aan het water. Enig nadeel van deze mooie omgeving is, dat het is vergeven van sloepen met stuurlui die nog nooit hebben gehoord, laat staan, hebben geleerd hoe ze een boot moeten besturen. Jammer, enige kennis van zaken zou veel ergernis en/of schade voorkomen. Wij blijven in Maarssen en overnachten aan een graskant zonder enige voorziening. Morgen gaan we via het Amsterdam-Rijnkanaal naar Vianen, dan het Merwedekanaal tot Gorinchem, vervolgens de Afgedamde Maas tot Heusden om bij Den Bosch de Zuid-Willemsvaart naar Limburg te nemen. Foto’s worden nog geplaatst als we sterke Wifi hebben.

NEDERLAND

NEDERLAND

Nadat we zaterdag 8/8 Arnhem hebben verlaten, varen we de IJssel af met ongeveer 5 km stroming mee. Het is zonnig weer met een lichte bewolking en we hebben 25 graden. Op de IJssel gaat het lekker in een rustig tempo, we hebben tenslotte alle tijd. Op zeker moment zijn wij een kleine platbodem aan het oplopen terwijl er 2 jachten ons tegemoet komen die elkaar ook aan het voorbij varen zijn, waarmee de vaarweg behoorlijk smal word. Het kan hier op dit stuk echter goed want we hebben juist een breder gedeelte voorbij een bocht, wat we echter niet wisten was dat er zo’n groot strijkijzer achter de bocht achter ons aan komt gevlogen en die zich plotsklaps doodleuk op volle snelheid tussen de jachten door perst. Nou, de gevolgen weren niet mis, alle jachten stonden op hun kop en slingerden van links en rechts doordat ze in een golfdal van een halve meter terecht kwamen. Hoe het bij de anderen hierna uitzag weet ik niet, maar bij ons ging van alles schuiven, gelukkig niets kapot of op de vloer gevallen, dus dat viel weer mee. Het bewijst maar weer dat je op alles voorbereid moet zijn. Wat zou ik die aso graag eens willen spreken, maar ja, op de weg kom je ze tegen en zo ook op het water, we zullen het ermee moeten doen, want te spreken krijg je deze gasten nooit. Na verder een rustige vaart komen we in Doesburg aan en bemerken dat er in de invaart voldoende water staat. Hier maken we vast in de passantenhaven en liggen op korte loopafstand van het gezellige centrum, wat we natuurlijk ook even bezoeken. De volgende dag besluiten we hier te blijven en met de fiets de omgeving te verkennen. Ik had een route uitgestippeld die ons naar de linkeroever van de IJssel zou brengen, waarna we dan met een veerpont weer terug zouden gaan naar Doesburg. Toen we bij de veerpont aankwamen vonden we het nog veel te vroeg om nu al terug te gaan, dus zijn we maar naar Zutphen doorgefietst. Achteraf was het toch wel een behoorlijk eind. In Zutphen hebben we uiteraard een ruime rustpauze ingelast met een heerlijke Paninni en een voortreffelijk glas wijn. Terug zijn we langs de rechteroever gefietst met natuurlijk een korte stop voor wat lekkers en hadden 50 km op de teller staan toen we terug waren bij de boot. En dat is een behoorlijke afstand voor onze ongetrainde billen, want die waren de laatste kms duidelijk voelbaar. Maandag 10/8 wordt er weer gevaren. Eerst was het de bedoeling om naar Zutphen te gaan, maar omdat we gisteren konden zien hoe laag het water daar in de haven staat hebben we maar besloten naar Deventer te gaan. Hier zijn we met de boot nog nooit geweest en ik moet zeggen, een mooie haven met alles er op en eraan, wat wil je ook , bouwjaar 2014. Enige nadeel is dat deze haven 2 km van het centrum ligt. Tegen 8 uur, 2 uur later als gepland maar buiten hun schuld, komen Ton en Olga op bezoek en wordt het een gezellige avond. Dinsdag 11/8 gaan we weer de IJssel af, maar weten nog niet waar we naar toe gaan. Uiteindelijk wordt de bestemming Zwolle, temeer daar we nog veel tijd over hebben voor we ons in Sneek moeten melden voor het Brandsmavlet weekend en zodoende in een heel rustig tempo binnendoor via de diverse kanalen met de nodige stops uiteindelijk in Sneek zullen komen. Onderweg naar Zwolle loopt er ons weer een zo’n snelle jongen op, ondanks de nodige signalen wordt stoer doorgevaren door de Duitse aso en komen wij weer in een behoorlijk diep golfdal terecht. Het valt gelukkig wel mee, mede doordat we zichtbaar een foto van de boot hebben gemaakt en men hier schijnbaar niet happig op was en er meer afstand werd genomen. Voor de liefhebbers wordt de foto op deze blog geplaatst, als je inzoomt kun je de Duitse koppen met pet en zijn bootregistratienummer zien. Hier in Zwolle liggen we direct aan het centrum aan mooie steigers met water- en stroomvoorziening. De winkelstraten liggen direct om de hoek. Natuurlijk hebben wij deze winkelstraten met een bezoek vereerd en de middenstand een beetje gesponsord, ook de horeca werd niet vergeten. Het bevalt ons zo goed dat we hebben besloten ook woensdag nog te blijven, tenslotte hebben we geen haast nietwaar, hoewel ik daar nog steeds aan moet wennen. Donderdag 13/8 zijn we weer gaan varen. Nadat de 2 bruggen vlot voor ons zijn geopend varen we op het Zwarte Water en dat is te zien, het is dan niet zwart maar wel heel bruin water. Na 2 uurtjes varen we in Zwartsluis de boot onder de brug door op het Meppelerdiep, varen een paar honderd meter terug en meren af tussen de palen midden in het centrum. Aan de overkant van het water is een mooie kade waar je ook kan afmeren, echter voor vandaag is die gereserveerd en zien we later op de dag enkele historische vaartuigen daar afmeren. Het is hier al redelijk vol, maar als we tegen 5 uur na een rondje fietsen terugkomen is er geen plek meer vrij. We zijn met de fiets naar Staphorst geweest, je weet wel die plaats waar de dames nog in klederdracht lopen, mooi om te zien en laat deze traditie maar lang duren. We dachten dat het een afstand van ca. 10 km naar Staphorst zou zijn en dat klopt ook, ware het niet dat we de fietsknooppunten zijn gevolgd en zodoende op een enkeltje van 23 km uitkwamen. Je zult begrijpen dat we op de terugweg ons eigen plan hebben getrokken en waren met 12 km op de teller weer terug aan de boot. Met 28 graden en een fikse wind van zo’n 4 bft was het wel aangenaam fietsen en dankzij de grote omweg hebben we wel van de natuur hier kunnen genieten. Ps. onze billen zijn nog steeds niet fietsproof, bij terugkomst konden we goed voelen wat we hadden gedaan. Voor de avond geld een weerwaarschuwing voor onweer. Wij krijgen geen onweer te zien, enkel in de loop van de nacht een regenbuitje, maar in Limburg en Brabant heeft het weer behoorlijk huisgehouden. Vrijdag 14/8 verlaten we Zwartsluis en varen via het Meppelerdiep richting Giethoorn. Nadat we de Beukersluis snel zijn gepasseerd komen we na enkele kms in Giethoorn aan, waar het een drukte van belang is met toeristen die allemaal de Giethoornse kanalen willen bevaren. We gaan verder en komen in de buurt van Steenwijk, hier gaan we links af het kanaal van “Steenwijk naar Ossenzijl” op en meren na 400 m af aan een mooie passantenplaats. Als ik even op de wal stap en weer terug wil gaan, omdat de boot wat verlegd moet worden, verdraai ik mijn knie en kan niets meer, enkel stil in een hoekje zitten en de pijn verbijten. Marjolein heeft met behulp van 2 buren de boot verder op zijn plek gelegd en de landvasten belegd. Voor mij resten de krukken, die we gelukkig aan boord hebben en is het over en uit voor deze dag. Op de bank of in de luie stoel in de zon zittend met een kussen onder de knie kan ik wel genieten van de mooie en rustige omgeving. Ook de voorbij varende boten brengen af en toe enige afwisseling zodat de dag, ondanks de vervelende pijn, toch snel voorbij gaat. De volgende dag wordt er uiteraard niet gevaren, dat is niet mogelijk met mijn knie. Het gaat weliswaar iets beter, in de loop van de morgen kan ik zonder de krukken lopen, maar alles is nog te pijnlijk om over de boot te lopen, laat staan ermee varen. Afgelopen nacht hebben we bezoek gehad van de familie mug. Het was niet enkel pa en ma met de kinderen, nee de hele familie was op bezoek, we hebben er zeker 25 geteld die we naar de muggenhemel hebben gestuurd. Ja, dat waren we zelf schuld, we hadden de deur te lang open laten staan, het was ook zo’n mooi weer. Met lezen en de nodige pijnstillers komen we verder de dag door. Zondag 16/8 gaan we proberen of het lukt met varen. Lopen en over de boot bewegen gaat nog niet al te best, maar als ik enkel in de stuurstoel blijf zitten lukt het wel. We varen het kanaal af tot in Ossenzijl en gaan verder via de Linde richting Friesland. Eerst krijgen we een sluis met enkele centimeters verval en dan gaat het verder tot Echtenerbrug waar we vlak voor de brug afmeren. Na de brug beginnen de Friese meren, maar dat is voor de volgende vaardag. Gelukkig is de brug ook het centrum van de plaats en hoeven we morgen, maandag, als er boodschappen gedaan moeten worden, niet ver te lopen, want lopen wil nog niet zo goed lukken. We kwamen om 12.00 uur hier aan en een dik uur later begon het te regenen met de intentie voorlopig niet op te houden. Wat zullen de boeren blij zijn en het water waar wij over varen kan ook wel wat hemelwater hebben. De maandag kondigt zich nat aan, het regent nog steeds en zal volgens de berichten de hele dag aanhouden. We zien wel, voorlopig blijven we vandaag hier liggen en gaan eerst 100m verder boodschappen doen en dat is knap ver met die knie van mij. De rest van de dag wordt doorgebracht met bootjes kijken en lezen. Morgen, dinsdag 18/8 gaan we weer varen en maken een tochtje over de Friese meren met bestemming Joure. Hoe dat verloopt en waar we uiteindelijk terechtkomen komt in het volgende verslag, tot dan.

DUITSLAND-NEDERLAND

DUITSLAND-NEDERLAND

Zo we zijn weer terug in ons eigen landje en dat voelt meteen goed. Bij de eerste de beste haven waar we aanbelanden hebben we gelijk de beschikking over Wifi. Wel hebben we in Porz nog de beschikking gehad over internet. Bij grote uitzondering kregen we van een van de bestuursleden van de jachthaven in Porz de beschikking over internet zodat ik snel bovenstaand een aanvullend berichtje kon plaatsen. Dus even het laatste gedeelte nog even lezen. We zijn inderdaad in Düsseldorf aanbeland na een mooie tocht. We hebben lekker rustig gevaren zodat we, ondanks dat je natuurlijk wel alert moet blijven op deze rivier, rond konden kijken en genieten van het mooie weer. Oorspronkelijk zouden we 2 dagen hier blijven, maar na 1 dag had ik het al gezien. Je ligt in de stad in een diep gelegen haven en het is smoorheet, wat doe ik hier? De volgende morgen worden we wakker met regen en het ziet er naar uit dat het voorlopig niet droog wordt. Dus wat doen we? Eerst uitslapen en we maken ons daarna klaar om te gaan varen en zijn op ons gemak naar WeseL gevaren. Onderweg krijgen we de nodige buien over ons heen, sommige met harde wind, Bft 7 en zicht van een paar honderd meter. De vrachtboot die voor ons vaart zien we in de buien niet meer en word het zaak de koers goed aan te houden, want ook de tegemoet komende vaart zien we in zo’n bui niet. Ter hoogte van Duisburg, waar het altijd druk is, was het droog en ging het zelfs heel soepel. Aankomend bij de invaart van de jachthaven van Wesel is het even spannend, hebben we genoeg water onder de kiel bij de invaart? Ja hoor, het is duidelijk te merken dat de waterstand lager is, maar we hebben voldoende water onder de boot. Hier zijn we 2 dagen gebleven en liggen we direct aan een zweefvliegveld. Mooi is dat de zweefvliegtuigen door een motorvliegtuig omhoog worden getrokken en vlak over de haven vliegen. Er was een zweefvliegtuig dat enorm hoog gebracht werd en toen het eindelijk losmaakte naar beneden kwam ons vergaste op met het maken van diverse loopings, spectaculair! De volgende dag hebben we het centrum van Wesel met de fiets bezocht en wat boodschappen gedaan. Na terugkomst heb ik nog even de fiets genomen en ben zo’n 10 km langs de Rhein gefietst. Effe de energie kwijtraken. Donderdag 6/8 zijn we weer gaan varen met de bedoeling om eventueel in Emmerich te stoppen, omdat we daar nog nooit zijn geweest. Ja met de auto wel, maar niet met de boot. Als we daar aankomen lonkt Nederland en besluiten we door te varen naar de Bijland, een Nederlandse waterplas met jachthaven direct na de grens. De invaart is al problematisch, er staat bijna geen water en we raken de grond. Het gaat echter goed en wij gaan op de plas voor anker, zodat ik lekker kan gaan zwemmen, heerlijk. Alleen, ik heb geen rust en ben bang dat we er met dat dalende water morgen niet meer uitkomen. Dus anker op en wegwezen, maar goed ook want het wordt bij het uitvaren steeds ondieper. We besluiten naar Arnhem te varen. Om daar te komen varen we eerst nog een stukje de Rijn af, vervolgens het Pannerdens kanaal en bij de IJsselkop nemen we een kort stukje Nederrijn waarna we in Arnhem bij jachthaven Valkenburg afmeren. Bij de buren, jachthaven Jason, ligt alles vol maar daar willen we toch niet naartoe. Het is gezellig hier met een leuk restaurant op het water en een gezellige bruine kroeg. Het bevalt ons zo goed dat we volgende dag ook blijven. Ook hier is de lage waterstand duidelijk zichtbaar. Ik heb een foto gemaakt waar duidelijk is te zien dat het water zeker met 1,5 meter is gezakt en het gaat volgens de berichten nog verder als het niet flink gaat regenen. Zaterdag 8/8 gaan we weer varen en zullen proberen of we Doesburg inkomen, want met de lage waterstand is dat een gok. We zien wel.

DUITSLAND

DUITSLAND

Na enkele gezellige dagen met de Kids in Bernkastel-Kues wordt het maandag 21/7 voor ons weer eens tijd om de lijnen los te gooien. Een vaste planning hebben we nog niet, we zien wel wat we tegenkomen, maar we willen in elk geval in Cochem een stop inlassen. Eigenlijk ongewild wordt het toch een lange vaardag, mede door het wachten bij de sluizen en komen we na 8 ½ uur in Cochem aan. Voordeel van de lange vaardag is dat we daardoor meer tijd hebben om de plaats en omgeving te bezoeken. Tijdens het voorgaande bezoek was er al de wens van mij om de Reichsburcht boven op de heuvel te bezoeken wat niet was gelukt, omdat we de verkeerde weg waren gevolgd. Daar ik bij Tourist Informatie nu de juiste route heb gekregen gaan we ervoor. Je kunt er te voet naar toe, maar wij hebben de shuttlebus genomen wat toch een stuk aangenamer is. Na de rondleiding daar ter plaatse werd het mij duidelijk wat ik al langer dacht, nl. de gehele bebouwing, op een toren na, is in de 19^e eeuw vanuit een verbrande ruïne weer opgebouwd, waardoor er verschillende bouwstijlen zijn toegepast. Ook het interieur is een verzameling van oud, maar wel mooi, spul. Zelfs de diverse ruimtes en plafonds zijn naar vrij denken van de bouwer ingericht en zijn eveneens opgetrokken in de diverse bouwstijlen. Toch ben ik blij dat we er een bezoek hebben gebracht en hebben daardoor kunnen genieten van een mooi uitzicht. Bijpassende foto’s worden nog geplaatst. Na 2 dagen Cochem hebben het wel gezien en zijn het zat iedere nacht door de beroepsvaart, die veel te snel voorbij vaart, uit ons bed gegooid te worden. De laatste nacht was het om 3.30 uur zo bar dat we met een flinke klap tegen de wal werden gegooid met resultaat dat een van de kikkers, waar we onze landvasten op hadden vastgemaakt, flink is verbogen. Ik zal hiervan nog een foto maken. Vandaar dat we donderdag 23/7 uit Cochem vertrekken, in een rustig tempo slechts 10 km verder varen en zodoende reeds na een uur vast maken in de jachthaven van Treis-Karden. Hier liggen we op bijna het einde van de haven en hebben vanuit onze luie stoel een mooi zicht op een bocht in de Mosel en de omringende bergen. Het is zo ontspannend dat de keuze om nog even te zwemmen of een lekker glas wijn te drinken wel moeilijk wordt. Ach Salomon had ook dat probleem en heeft het opgelost, dus heb ik hem maar gevolgd en genoten van beide geneugten. Ja en zo kom je de avond wel door, zeker met een aangename temperatuur tot laat in de avond. Als we vrijdag 24/7 de jachthaven van Treis-Karden verlaten zijn we na 25 minuten varen bij de eerste sluis van de dag. Mazzel, de sluis is open en de sluismeester geeft aan dat wij kunnen invaren zodra het vrachtschip, wat er nog in ligt, is uitgevaren. Hadden we gedacht, juist als we willen aanvaren roept een koppelverband de sluis op en mag voor ons de sluis in. Een koppelverband is een samenstel van 2 achter elkaar gebonden schepen met een totale lengte van max 170 m, dus geen plaats meer voor ons, omdat de sluis 170m lang is. Dat wordt dus wachten. Het is anderhalf uur later als we de sluis verlaten, ja zo kan het een lange dag worden , maar het zit ons de rest van de vaarweg redelijk mee met korte wachttijden en is het nog vroeg in de middag als we ons bij de laatste sluis van de Mosel, sluis Koblenz, melden. Hier gaat het vlot en even later varen we op de Rhein tegen de stroming in, richting onze geplande jachthaven Rheinlache. Onderweg zijn we diverse kastelen langs de Mosel gepasseerd. Dat moet toentertijd toch wel een lucratieve business zijn geweest. Ze liggen allemaal op een strategische plek op een heuvel met uitzicht op beide zijden van de rivier, zodat ze tijdig kunnen waarnemen of er weer tol geheven kan worden. Een voormalig kasteel zien dat ten prooi is gevallen aan de moderne tijd, om de weg langs de rivier niet te hinderen hebben ze maar gemakshalve een gedeelte van de benedenverdieping weggehaald ten gunste van de heilige koe en daar de weg onder het kasteel doorgetrokken. Aangekomen in Koblenz Rheinlache varen we hier naar binnen, stoten gelijk op een steen en varen ons vervolgens vast in het zand. Door snel te reageren kan erger voorkomen worden en kan ik even later weer doorvaren. Bij aankomst hoor ik dat vanwege het lage rivierpeil de invaart slechts 1,20m diep is. Laten wij nu 1,30m diep steken dus niet vreemd dat ik aan de grond loop. Als we deze natuurlijke drempel gepasseerd zijn geeft de dieptemeter meer dan 3m aan. Aan het einde van de 500m lange insteek, vermoedelijk, een oude rivierarm, maken we vast aan een steiger van een motorbootvereniging. Hier liggen we rustig, wel voel je af en toe de boot bewegen door de zuiging van de grote vrachtschepen op de Rhein, maar dat is geen probleem. De steiger ligt aan een mooi park en we hebben hier alles wat we wensen. Een beetje oefenen in het park zit er niet in, ik wordt onderhand opgegeten door de muggen als ik het ’s avonds wil gaan doen. Het centrum van Koblenz is wel een stevig eind lopen, ca 2 km. Omdat het warm is, 30 graden en behoorlijk benauwd, willen we in de buurt een hapje eten en vinden een Grieks restaurant waar bijna alle tafels gereserveerd zijn, dus dat moet wel goed zijn. Buiten op het terras vonden we het veel te warm en hebben een van de laatste tafels binnen kunnen krijgen. Heerlijk, door de airco is het slechts 20 graden. En goed was het! We hebben heerlijk gegeten en het nodige gedaan om de vochthuishouding weer op peil te brengen. Tegen 23.00 uur krijgen we, conform de voorspelling van Buienalarm, regen en als toetje een licht onweer. Achteraf horen we dat het op verschillende plaatsen in de omtrek behoorlijk heeft huisgehouden. Zaterdag 25/7 is de temperatuur drastisch omlaag naar 20 graden en wachten wij eerst nog enkele regenbuien af voordat we het centrum gaan bezoeken en bekijken wat oude en hagelnieuwe gebouwen. We bezoeken de diverse winkelstraten en gaan natuurlijk even bij de Deutsche Eck kijken, veel te druk hier met toeristen, dus maar gauw weer een rustig plekje opgezocht. Mooi is wel dat je van hieruit met een kabelbaan de Rhein over kunt en een bezoek kunt brengen aan de vesting Ehrenbreitstein. Ik dacht Europa’s grootste citadel. Vorige keer dat we hier waren zijn we van hieruit met de raderboot Goethe naar Rudesheim heen en terug gevaren, een echte aanrader. Als je zelf daar op dat stuk Rhein vaart is het wel zo dat je dan geen tijd hebt om rond te kijken want je bent veel te geconcentreerd aan het sturen vanwege de smalle vaargeul en sterke stroming in het Bingerloch of bij de Lorelei. Vandaar hebben we ons toen geriefelijk laten varen samen met een natje en een droogje, wat wil je nog meer. Na vele dagen Mosel en 2 dagen Koblenz gaat het naar weer een nieuw vaargebied, de Lahn. Zondag 26/7 varen we om 9.00 uur de Rheinlachehaven van Koblenz uit en varen 5 km stroomopwaarts naar de monding van de Lahn. De stroming valt mee, we hebben ca. 5 km stroom tegen en zijn volgens planning om 10.00 uur voor de eerste sluis op de Lahn. We gaan deze rivier voor het eerst bevaren en zijn benieuwd hoe het ons hier zal bevallen. Volgens de diverse watersporters die we gesproken hebben mag je deze rivier vergelijken met de Nederlandse Vecht. Als we eenmaal de eerste sluis achter ons hebben blijkt het inderdaad zo te zijn. We varen samen met een politieboot naar onze eerste stop, Bad Ems en die zorgt er wel voor dat het allemaal lekker vlot loopt. Het is mooi varen hier, we varen door een smalle vallei en zijn omringd met niet al te hoge bergen met veel groen. Ook barst het hier van de campings en kanoverhuurbedrijven, waardoor we veel kano’s tegenkomen. Last hebben we echter niet daarvan. Bad Ems is een oud kuuroord en dat is te zien, veel vergane glorie die echter keurig in de verf zit, met het kuurhotel, het casino en de Russisch Orthodoxe kerk met zijn gouden koepels. Als we in het centrum rondlopen kunnen we ons vergapen aan tientallen gepimpte auto’s die op de mooie boulevard staan te pronken en hopen op een van de vele te winnen prijzen. Tot nu toe hebben niets te klagen over het weer, we horen allerlei horrorgeluiden uit Nederland met omgewaaide bomen en erger. Bij ons schijnt de zon en hebben we 23 graden. Echter, later op de avond krijgen we regen en dat is de voorbode voor ander weer want als we maandag 27/7 weer gaan varen staat er een gemeen harde wind, waar we veel last van hebben. Wel houden we het droog tijdens de vaart. Als we in Nassau vastmaken aan weer zo’n priegelig steigertje van max 1m breed zijn we blij met de hulp van de buurman en krijgen als toetje een fikse regenbui over ons heen. Tja, het kan niet altijd mooi weer zijn. Het is hier gebruikelijk dat je met de zijkant van de boot afmeert tegen een 1m brede vaste verbinding met de wal en je de boot dient vast te leggen met voor en achterlijnen naar de wal. We liggen hier aan het begin van een wandelpad welk naar de burcht van Nassau voert die op een hoogte van 120m ligt. Op maandag is de burcht gesloten en hoef ik er niet naartoe te lopen. Dat had ik toch niet gedaan want in Bad Ems had ik al teveel gelopen en dat heeft mijn knie me niet in dank afgenomen. Verder is in Nassau weinig te beleven. Dinsdag 28/7 varen we in 2,5 uur met 2 sluizen naar Laurenburg, omdat ik dacht dat dat een leuk plaatsje zou zijn, nou dat hebben we snel gezien. We liggen hier pal onder het Slot van Nassau waar niets zich beweegt en verder is het enkel een straat met wat woningen en dan hebben we het gehad. Voor een bakker moesten we met de fiets 3km een berg op. Lang leve de elektrische fiets! Internetverbinding of Wifi voor de bootgasten hebben ze hier nog nooit van gehoord, het is schier onmogelijk om deze blog op de site te krijgen zonder dat het via mijn gsm moet gaan, dus de foto’s komen nog als we terug zijn in de bewoonde wereld. Inmiddels zijn we met de bus naar Limburg an der Lahn geweest en hebben daar een leuke dag doorgebracht in de Altstadt. Hier hebben we ook het huis gezien waar de roverhoofdman Schinderhannes opgesloten heeft gezeten voor hij berecht werd. De volgende dag zijn we terug gevaren en hebben voor de laatste sluis op de Lahn nog 2 dagen doorgebracht in Lahnstein met o.a. een bezoek aan een burcht in Brauweg waar we met een autotreintje naar toe zijn gereden. Zondag 2/8 hebben we de Lahn verlaten en zijn de Rhein afgevaren. We hebben mooi weer met uiteindelijk 35 graden! Op het water is het vrij rustig en daardoor aangenaam varen. Onze bedoeling was om in Oberwinter te stoppen, maar omdat het zo lekker ging zijn we maar door gegaan tot Mondorf. Nou dat hadden we snel gezien, een havenkom tussen de bomen zonder een zuchtje wind en dat met deze temperatuur, nee liever niet. Uiteindelijk zijn we in een heel leuke haven in Porz terecht gekomen en wonder boven wonder, ze hebben hier internet voor de gasten. Door de lage waterstand was het nog even goed oppassen dat ik bij het afmeren niet op de stenen voer. Hier hoorde ik ook dat de haven van Oberwinter en Rheinlache vanwege de lage waterstand zijn gesloten. Morgen gaan we naar Dusseldorf en daarna zien we wel weer.

FRANKRIJK-LUXEMBURG

FRANKRIJK-LUXEMBURG

Als wij op 9/7 Metz verlaten samen met de Harmonie en ons melden bij de sluis krijgen we de kleine sluis toegewezen wat lekker vlot gaat, helaas bij de volgende sluis is het uit met de pret en mogen we achter een geladen vrachtschip aansluiten wat voor de rest van de reis tergend langzaam gaat met een gps snelheid van 6-7 km/uur. De omgeving is niet al te fraai te noemen, hoe dichter we bij Thionville komen des te meer industrie we zien. Ondanks dat het maar een kort stukje varen is maken we pas om 13.30 uur vast aan de passantensteiger in Thionville. Dit is een ruime steiger met enkele vingerpieren en biedt plaats aan ca. 8 jachten. Op het eind van de dag liggen we hier met 5 jachten. Oorspronkelijk was het onze bedoeling om in de jachthaven te gaan liggen, maar die is enkel geschikt voor (kleine) speedboten. Wij liggen hier heerlijk en zijn grotendeels van de dag door de bomen beschut tegen de zon. Het is ideaal om hier te fietsen door het vlakke landschap en de fietspaden aan beide zijden van de rivier. De volgende dag gaan we dan ook lekker fietsen. Heen via de rechteroever naar de eerstvolgende sluis met daar een culinaire tussenstop en terug via de linkeroever weer terug naar de boot. Het centrum van Thionville wordt natuurlijk ook bezocht en hebben we vanaf een gezellig terras snel gezien. Onze buren zijn vandaag met de trein naar de stad Luxemburg gegaan, een reis van 20 minuten. Het weekend is begonnen en dat hebben we vannacht duidelijk gemerkt, wat kunnen die gasten een kabaal maken als ze gedronken hebben. Geen nood, wij vertrekken zaterdagmorgen omstreeks 9.00 uur en varen over een mooi meanderende rivier naar de Frans-Luxemburgse grens. De omgeving begint te veranderen, we zien de eerste hellingen met wijnaanplant verschijnen. Om 12.00 uur verlaten we Frankrijk en varen voorbij Schengen, ja die plaats van het bekende verdrag van Schengen en zijn met een half uurtje varen in de jachthaven van Schwebsange. Hier wordt eerst diesel getankt voor een prijs van 1,05 euro/ltr. Wij hebben 320 ltr. nodig om de tank weer vol te maken wat betekend dat we een gemiddeld verbruik hebben gehad van 4 ltr./uur. We hebben mazzel, het is dit weekend feest hier, er zijn een bier en eettent, wat kramen met bootspullen en allerhande te doen voor de jeugd en ouderen. Tegen de avond worden we vergast op muziek die eens een keer niet storend is en ons aangenaam pleziert tot we naar bed gaan. De volgende dag blijven ook hier en gaan eens kijken in Schengen, nou dat hadden we dus snel gezien, dan maar een lekker ijsje op het terras en dat was Schengen. Maandag 13/7 verlaten wij Schwebsange en varen in 4 uur naar Wasserbillig, de laatste plaats die we in Luxemburg aan kunnen doen. Het is een plaats die pal op de grens ligt en leeft van het kooptoerisme. Ook hier is verder niks te beleven en we zijn dinsdagmorgen op tijd vertrokken. We hebben slechts een sluis, maar doen daar ruim anderhalf uur over! Om 13.00 uur maken we vast in een box in jachthaven Schweich, niet ver van Trier vandaan. Het is hier een gecombineerde jachthaven een camping met een gezellig terras en restaurant en natuurlijk een mooi uitzicht op de Mosel. Ook de volgende dag blijven we hier, Marjolein doet een klein wasje en ik maak me nuttig door de buitentafel opnieuw te lakken. Tegen 4 uur ben ik het zat op en rond de boot en wil mijn energie kwijt. Ik ga met de fiets via de linkeroever tot Pöllich en via de andere oever weer terug. Om het vochtgehalte op peil te houden wordt op de terugweg in Merhing en stop ingelast voor een heerlijke aardewerk bierpul met ijskoud bier, dat smaakt best met een temperatuur van 28 graden.. Donderdag 16/7 is het weer zover, we gaan weer varen en hebben als bestemming Neumagen-Drohn. Een afstand van ca. 25 km met een sluis. Voor de zekerheid hebben we hier een plaats gereserveerd, wat achteraf een juiste beslissing was, want het ligt bij aankomst al vol. De weersvoorspelling was ca. 30 graden, nou dat hebben ze in de loop van de middag snel bijgesteld naar 35 graden! Wij doen dan ook niks dan af en toe de slang op de steiger opendraaien en onder de koude straal blijven staan tot je het koud krijgt. Brr wat lekker. In de loop van de nacht krijgen we nog een onweer met regen over ons heen. Als we op 17/7 uit Neumagen vertrekken is het al behoorlijk warm. Na sluis Wintrich is het nog een klein stukje tot Bernkastel-Kues waar de laatste vrije plaats krijgen. Inmiddels is het alweer 35 graden en zijn we blij dat we even kunnen zwemmen. Bernkastel bezoeken we vandaag niet, daar zijn we al vaak genoeg geweest. Ben je er nog nooit geweest, echt een aanrader, wel erg toeristisch, maar toch. Wij gaan wat boodschappen halen en puffen uit op het terras bij Rosi. Terug op de boot is het weer zwemmen om af te koelen en dat wordt vol gehouden als de sterren aan de hemel staan en de maan volop staat te schijnen. We kunnen drijvende in het water de grote beer zien aan de sterrenhemel, mooi. Voorlopig blijven we hier enkele dagen liggen want vandaag 18/7 is een gedeelte van de jeugd in hun tijdelijk onderkomen gearriveerd en zullen we enkele dagen met hun doorbrengen.

FRANKRIJK deel 4

FRANKRIJK deel 4

Als we maandag 29/6 in Toul aankomen ligt de haven tjokvol en ondanks dat de haven enigszins is uitgebreid, is het toch zoeken voor een plekje. We vinden er een en liggen klem tussen 2 zgn. langliggers, wat wel zo makkelijk is dan hoeven we ons geen zorgen te maken dat een van beide morgenvroeg in alle vroegte weg wil. Toeval wil dat de Maria-Anna, die een uur voor ons was vertrokken uit Pagny juist voor ons is aangekomen en aan de zelfde steiger ligt. Uit voorzorg had ik voor de tunnel de lampen klaar gelegd, maar deze waren niet nodig omdat de tunnelverlichting aan was, maar ja, je weet maar nooit hier in Frankrijk. Na de tunnel ging het samen met een Engels jacht de 12 sluizen omlaag en lagen we om 12.45 uur in de jachthaven. Het begint al behoorlijk warm te worden met 28 graden. Volgens de weersvoorspelling krijgen we een hittegolf met 38 tot 40 graden! Veel hebben we verder deze dag niet gedaan als enkel wat kletsen bij de Maria-Anna en een verkoelend drankje genomen op een terras in het centrum. De volgende dag heb ik de kathedraal bezocht en heb een rondje van zo’n 15-20 km om Toul gefietst ondanks dat het warm is, 32 graden, maar het was het goed te doen. Woensdag de 1^e juli vertrekken we uit Toul met de bedoeling om maar een klein eindje te varen en in Liverdun weer af te meren. Na 3 kleine sluizen op het kanaal komen we op de La Moselle aan, waar we de eerste grote sluis 190x12m krijgen. Als we na deze sluis in Liverdun aankomen zie ik een kleine kom, omzoomd door bomen die op een hoge helling staan en is het daar door gebrek aan wind nu vroeg in de morgen al snikheet. Gelukkig voor ons zijn 2 Britse jachten al aan het afmeren en is er voor ons geen plaats meer. Met 4 boten ligt de steiger al vol. Doorvarend en 2 grote sluizen nemend komen we in Pompey aan. Frouard aan de andere kant van Pompey aan de Moesel is een grotere plaats maar hier, kort achter de sluis van Frouard, ligt een mooie steiger en is geheel voor ons alleen. Het is inmiddels 14.00 uur dus tijd om te zwemmen want het is nog steeds snikheet met zo’n 35 graden. Blij dat we niet in Toul zijn gebleven want hier hebben we koelte van de wind en kan ik naar hartenlust zwemmen. Tegen etenstijd loop ik het dorp in en kom met 2 originele, op houtvuur gebakken, pizza’s terug. Na een rustige nacht, mede door 3 volwassen mannen die op de steiger zitten te kletsen en de jeugd wegsturen, hebben we besloten hier nog een dag te blijven. De dag word doorgebracht met zwemmen, een beetje wandelen en lezen. Tegen 14.00 uur komen nog 2 jachten erbij en is de steiger vol. Om 16.00 uur meert nog een jacht, de Harmonie uit Berlijn, af en gaat dubbel liggen. Er wordt lustig door de opvarenden en de plaatselijke jeugd gezwommen. Vrijdag de 3^e juli vertrekken we samen met de Harmonie naar Pont á Mousson, waar we na 2 uurtjes varen in de jachthaven vastmaken. Het is weer warm, 37 graden! Ook hier blijven we enkele dagen liggen, omdat dit een open haven is waar een heerlijk koel windje door blaast. We verwachten dat het in Metz, onze volgende stop, wel eens druk kon zijn tijdens het weekend. De dag wordt doorgebracht met een bezoek aan de supermarkt en verder is het veel te warm om iets te ondernemen. De volgende dag uitslapen wil niet echt lukken, het is veel te warm. Nadat we enkele vergeten boodschappen hebben gehaald vleien we ons op een terras neer in het centrum, aan een plein met arcade bogen en genieten van de koelte. Na zovele dagen varen is het tijd dat de boot weer eens word gewassen, hij zit behoorlijk onder de vastgeplakte vliegen en spinnenpoep. Het is heerlijk koel om de boot te wassen in deze hitte met een regelmatige douche voor mijzelf. Het is 37 graden als tegen het eind van de middag de windmeter 5 Bft. aangeeft en het desondanks warm blijft, maar wel draagbaar door de wind. Maandag 7 juli gaan we samen met de Harmonie verder. We krijgen 2 sluizen en moeten 30 km varen. Het landschap is duidelijk aan het veranderen, we varen nu door een glooiende vallei met links en rechts beboste hellingen. Ook zien we enkele ooievaarsnesten waar de jongen luidkeels van zich laten horen, terwijl ma op een tak zit en pa rondjes vliegt en zo de boel in de gaten houdt. Het is heerlijk varen hier, wij met ons tweetjes lekker genieten met een kop koffie en maar rondkijken. Eigenlijk veel te snel voor ons gevoel komen we in Metz aan en maken vast tussen de palen met de achtersteven tegen de steiger in de jachthaven van Metz. Hier liggen we aan een prachtig park met een grote diversiteit aan bomen en plantsoenen en hebben, zeker ‘s avonds, een mooi zicht op een verlichte brug en achtergelegen kerk. Ideaal liggen we hier, tegen dat het wat rustiger wordt met de wandelaars heb ik nog een uurtje of wat de vorm gelopen en zwaardvorm weer eens opgepakt. Heerlijk om daarna relaxt tot laat in de avond op de boot te zitten genieten van een prachtige avond. Vanmorgen 8/7 hebben we de boot wat opgeschoven omdat vanmiddag hier een triathlon wordt gehouden en wij zodoende op de eerste rij zitten om dat spektakel te aanschouwen. Het is de bedoeling dat we hier nog een dag of 2 blijven en daarna gaan we Thionville eens bezoeken want daar zijn we nog nooit geweest. Hoe die plaats is vertel ik wel in het volgende verslag welk uit Luxemburg of Duitsland zal komen. Wil iemand wat meer info over onze reis, plaatsen, landschap of wat ook, laat dan een berichtje achter op onze blog. Wil je op de hoogte blijven van onze belevenissen, schrijf je dan in, zodat je dan automatisch een bericht krijgt als er een nieuwe blog is toegevoegd. Tot de volgende keer.